Maak kennis met de deelnemende onderneemsters van A wonderful day box

Me-time is waardevol!
Wat is nou leuker dan lekker opladen door jezelf of iemand anders een plezier te doen met een box vol verrassingen?
Met deze box maak je tevens op een voordelige manier kennis met producten van verschillende onderneemsters.
De inhoud van bestaat uit zeven aangename producten.

 

Verwen jezelf of een andere vrouw die er heerlijk van mag genieten met de ‘A Wonderful Day Box’.
Natuurlijk kan je ook een collega of een werknemer verrassen.

In deze blog stel ik in ieder geval de deelnemende onderneemsters even voor.

Dominique Haverman is eigenaar van Anoy Cosmetics.
Anoy Cosmetics is een make-uplijn voor dagelijks gebruik.

Als vakkundig visagiste heeft ze ruimschoots ervaring met wat je kan verwachten van goede make-up.

In de box zal dan ook een product van haar make-uplijn aanwezig zijn, waardoor dit een mooie kans is om kennis te maken met haar aantrekkelijke collectie. 

Voor meer informatie over haar make up lijn klik hier.

Madzy Samuel is eigenaar van Madzys Creations.
Madzys Creations maakt Empower Art, wat persoonlijke creaties zijn die je laten verbinden met jezelf. Daarnaast zorgen ze voor versterking van jouw persoonlijke zelfliefde en bovenal brengt het kracht en empowerment. Dit doet ze door:

* Persoonlijke mandala’s     
* IKKIES
* Body Art
* Muurschilderingen
* Workshops
* Coaching

In de box is eveneens een product van Madzys Creations aanwezig, waarmee je zelf aan de slag kunt.
Ideaal dus om daadwerkelijk voor jezelf me-time te creëren.

Voor meer informatie over Madzys Creations klik hier.

Daniella is eigenaar van DavaLashes.

De meeste vrouwen vinden het belangrijk om tijd voor zichzelf te nemen door aandacht te besteden aan hun uiterlijke verzorging. Mooie wimpers horen hier ook bij.
DavaLashes zorgt er dan ook voor dat je altijd op en top verzorgde wimpers hebt.

Je kan de wimpers ook heel makkelijk bestellen.
Bij Davalashes ben je dus aan het juiste adres voor jouw Mink Long Lashes.
In de box is ook een product van DavaLashes aanwezig.Voor meer informatie over DavaLashes klik hier.

 

Dephenic Landvreugd is eigenaar van Baked Treats.
Haar streven? Het lekkerste gebak en de beste taarten voor iedere prijsklasse. Baked Treats is een bedrijf wat zich richt op taarten, gebak en andere treats.
Je bent van harte welkom in haar winkel in het centrum van Almere-haven om onder het genot van een lekkere kop koffie en een gebakje te werken, te genieten van het uitzicht of gezellig bij te kletsen met vrienden!

Maar natuurlijk is ze jou ook graag van dienst voor afhaal.

Er is ook een smakelijk product van Baked Treats aanwezig in de box.
Voor meer informatie over Baked Treats klik hier.

 

 

Sabini Vola is eigenaar van Shoba’s Diifutu.
Sabini Vola is eigenaar van Shoba’s Diifutu en maakt heerlijke Surinaamse gerechten.
Ze kookt en bakt op een authentieke manier die past bij de Marroncultuur.

 Daarnaast verkoopt ze producten die rechtstreeks uit Suriname komen.
In de box is een product van Shoba’s Diifutu aanwezig.

Voor meer informatie over Shoba’s Diifutu klik hier.

 

 

 

 

 

 

Anabel Gomes van Photobelle en Annalisa Vu van Beauty & Bruidstyliste hebben een samenwerking gestart onder de naam Beauty Captured.
Wil je een mooie foto voor jouw website, LinkedIn of een ander social mediakanaal?
Maak dan een afspraak met Beauty Captured.
Annalisa verzorgt hierbij de visagie en Anabel maakt de mooiste foto’s.
Dit zorgt ervoor dat je professionele foto’s van jezelf hebt, die je voor veel doeleinden kan gebruiken.
In de box is een product aanwezig van Beauty Captured, waardoor het mogelijk wordt om gebruik te maken van hun diensten. 

Voor meer informatie over Photobelle klik hier.
Voor meer informatie over Beauty & Bruidstyliste klik hier.

 

 

 

 

 

Georgine Panhuijsen is eigenaar van Vrouw Op Eigen Benen.
Vrouw Op Eigen Benen is een betrouwbaar leercentrum voor volwassen vrouwen die geregeld wat bij willen leren.

Vrouw Op Eigen Benen leert vrouwen door middel van o.a. blogs, workshops, coaching en bijeenkomsten over verschillende onderwerpen.
Dit verschilt van netwerkbijeenkomsten tot een workshop klussen voor vrouwen.
Met als uiteindelijke doel om de zelfstandigheid van de vrouw te bevorderen.

Als Initiatiefnemer van de “A Wonderful Day Box”, kan er natuurlijk geen product van Vrouw Op Eigen Benen ontbreken.

Voor meer informatie over Vrouw Op Eigen Benen klik hier.

 

 

 

 

Schroom niet om te box aan te schaffen, want voor deze prijs kan je de inhoud van de box niet in de winkel krijgen. Kortom: ‘A Wonderful Day Box’ is de perfecte manier om jezelf of een ander te verwennen en verrassen!

Voor verkoopinformatie klik hier.

Hoe bewust ben jij van jouw vrouw zijn

Ben ik de vrouw met waarde? 

Ben ik de vrouw met macht 

Ben ik de vrouw met kracht

Ben ik de vrouw die creëert 

Ben ik de vrouw de vertrouwt

Ben ik de vrouw die verslindt 

Ben ik de vrouw van liefde 

Ben ik de vrouw die kiest 

Ben ik de vrouw die vergeeft

Ben ik de vrouw op de barricade

Ben ik de vrouw die hoort 

Ben ik de vrouw die spreekt

Ben ik de vrouw met grenzen

Ben ik de vrouw voor omarming

Ben ik de vrouw in naam moeder

Ben ik de vrouw …

 

Strofe 2, gedicht Ode aan de vrouw

 

Ik VROUW draag in mij een wereld van onschuld, maar ook een wereld van schuld, een wereld van rijkdom en een wereld van armoede, een van verdriet en een van verlangens, een wereld van pijn, een wereld van genot, van angsten en van gemis, een wereld van welzijn en geluk, maar ook een wereld dat voort kan brengen dood en verderf…

 

Ben ik de vrouw met waarde?

 

Heb ik dan geen kracht of macht? Door al mijn zwakheden en onzekerheden blijf en ben ik vrouw, met al mijn angsten en verborgen verlangens, ben ik vrouw, ook al heb ik soms geen vertrouwen. In mijn schreeuwen en door mijn tranen heen, heb ik vaak ingehouden woede, wetende dat daarin, ik de vrouw ben die verslindt, gedreven door emoties en verslonden door gevoelens van jaloezie, door de onderdrukking heen, wil ik toch liefhebben en liefde ontvangen. Ben ik het waard dat er om mij gegeven wordt? Blijf ik de vrouw die keer op keer vergeeft en de andere wang toekeert? Voor de buitenkant en om de lieve vrede te bewaren, bedekt en beladen door lagen van schuld, ontvang ik vaak onbegrip. Daarbinnen ben ik de vrouw, die toch op de barricade gaat staan voor andere vrouwen en voor mijzelf. Ook ben ik soms de vrouw die ondermijnt, niet ondersteunt, die de andere vrouw wegwuift en wegschuift en niet hoort de roep uit haar binnenste, die ook in mijn binnenste huilt. 

 

Ben ik de vrouw die durft spreken zonder huivering en grenzen aangeeft om mijzelf te beschermen en daarin soms bewust een deel van mijzelf verlies, omdat ik keer op keer mijn grenzen laat overschrijden, ben ik een deel van de ander die eist of ben ik de vrouw die begrijpt dat door mijn omarming van mijzelf ik mijzelf waarde geef en dat het mij krachtig maakt.  

 

Ben ik alleen de vrouw verscholen achter de naam van moeder zonder respect voor mijn vrouw-zijn? Welke vrouw ben ik, welke vrouw wil ik zijn in mijn groei en bewustwording, wil ik loslaten dat meisje dat is geleerd zwijgend, instemmend te knikken, geen vragen te stellen, gehoorzaam te zijn en te luisteren naar de kracht en macht van de ander voor mijn bescherming, dat veelal verhard en ontaard in mijn ondermijning. 

Ben ik de vrouw die durft opstaan om de kracht die door mijn boezem en lenden zich ophoopt te ontsluiten?

Ben ik de vrouw die door alle twijfels, oordelen en vooroordelen volhoudt en mij geen predicaat van zwakheid laat opspelden die mij angstig maken.

 

Ben ik niet de vrouw die mannen en vrouwen voortbrengt? Ben ik niet de vrouw die voedt en omarmt zonder eisen? Ben ik niet de vrouw die graaft en geeft en geeft tot er niets meer is om te geven, doorgaat en doorstraalt door moeiten heen, blijft geven? Ben ik de vrouw die zich ondanks tegenslag, zich niet verslagen voelt in de haar opgelegde verslagenheid en die zich aantoonbaar maakt door de tranen heen. 

Ben ik niet de vrouw die doorbijt, vallend, om weer op te staan en door de strijd met zichzelf heen te gaan zonder vragen? Ben ik niet de vrouw die haar passies en verlangens van de buitenwereld niet mag tonen en deze toch laat zien? 

Ben ik de vrouw die zich niet laat kisten door uitspraken die haar in verwarring brengen over haar vrouw-zijn? 

Ben ik de vrouw die haar keuzes niet maakt en het toestaat en toelaat, dat keuzes voor haar gemaakt worden of ben ik de vrouw, die in al haar schijnbare zwakte, haar verantwoordelijkheid neemt?

 

Ben ik de vrouw die voor haar daden geroemd wil worden en niet of haar kapsel of jurkje door het juiste modehuis is geëtaleerd? En of haar make-up wel betamelijk is.

 

Wanneer de waarde en kracht van vrouwen wordt ontnomen, ontaard een volk in onheil en onwaardigheid.

 

Geschreven door Henna Charry

Kostschool Directeur misbruikte jarenlang jongens en lokte hen met sponsorgeld

 

Een kostschool directeur in Oeganda, die geld kreeg van sponsors uit Westerse landen om weeskinderen te helpen, misbruikte jarenlang jongens op zijn school. Onlangs bevestigde de Oegandese rechter twaalf aanklachten tegen hem: zes voor verkrachting en zes voor mensenhandel. Binnenkort volgt de uitspraak van de rechter.

Michael K., de 35-jarige directeur van de kostschool, zocht contact met ouders in geldnood en beloofde buitenlandse sponsors te vinden om het schoolgeld van hun jongens te betalen. De man had onder andere een vrouw uit Australië zo ver gekregen dat ze hem geld stuurde om ‘voor weeskinderen te zorgen’ (hoewel geen van de jongens die hij mee lokte weeskinderen waren).

Nadat de jongens zich op hun nieuwe school hadden gevestigd, begon het misbruik. Michael bleef ‘s nachts bij de jongens op de slaapzaal en gebruikte bedreigingen om hen te mishandelen en te verkrachten. Elijah*, een negenjarige leerling van de school, koos er uiteindelijk voor om zich drie nachten lang in de bosjes achter de school te verstoppen om het misbruik te ontvluchten. De derde nacht werd hij gevonden door twee leraren. Zij hielpen hem het misbruik aan te geven bij een organisatie die vervolgens International Justice Mission (IJM) in Oeganda belde voor hulp in deze zaak.

Na de arrestatie van de kostschool directeur volgde een vijf maanden durend onderzoek, uitgevoerd door de Oegandese politie in samenwerking met advocaten van IJM Oeganda. Tijdens het onderzoek meldden zich nog andere jongens die door Michael waren verhandeld en verkracht. De jongens worden nu opgevangen en krijgen traumahulp van IJM en partnerorganisaties.

James Foster, directeur van IJM Oeganda: “Dat deze zaak voor de rechter komt, is voor ons een enorme bemoediging. Het laat zien dat de rechterlijke macht van Oeganda steeds meer beseft dat zaken waarbij kinderen betrokken zijn, prioriteit moeten krijgen voor een snelle rechtsgang. Hoe langer zaken voortslepen, hoe kleiner de kans dat slachtoffers – vooral kinderen – hun zaak zullen voortzetten. Kinderen in zaken van seksueel misbruik hebben te maken met een ongelooflijk stigma, en vaak ook met druk van hun familie en de gemeenschap om de zaak onderling te ‘regelen’. Maar wij geloven dat de beste manier voor kinderen om genezing en volledig herstel te bereiken is door gerechtigheid te krijgen via een gezond strafrechtelijk systeem, dat misdaden erkent en zich inleeft in de ervaring die zij hebben doorgemaakt.”

Caroly Houmes, directeur van IJM Nederland: “Deze zaak laat zien hoe cruciaal het is om te investeren in rechtssystemen die kwetsbare mensen daadwerkelijk beschermen. Het is belangrijk om weeskinderen te helpen, maar weeshuizen kunnen ook als dekmantel worden gebruikt voor gruwelijk onrecht. Investeren in onderwijs en voedselvoorziening is eveneens hard nodig, maar wat als criminelen hier straffeloos misbruik van kunnen maken? Daarom zijn goed functionerende rechtssystemen zo belangrijk in ontwikkelingssamenwerking, zodat misdadigers niet langer wegkomen met geweld tegen mensen in armoede.”

Geschreven door International Justice Mission
Voor meer informatie klik hier.

Onbesproken geheim van pijn

Pijn is een onderwerp dat binnen onze sociale en relationele relaties ondergewaardeerd wordt, vaag besproken en waarbij vooral de emoties en gevoelens die met pijn gepaard gaan onbesproken blijven. De invloed die pijn heeft en kan hebben binnen de sociale, relationele maar vooral ook binnen de financiële sfeer verdient mijns inziens meer en betere aandacht. Het is een feit, dat wij die pijn hebben niemand tot last willen zijn, vooral wanneer deze pijnklachten chronisch van aard zijn en de pijn niet te duiden is wordt het moeilijker om daarover te spreken zelfs met artsen. Het taboe en de schaamte rond pijn is binnen de diverse culturen in onze samenleving verschillend, vaak vanwege andere normen, waarden en structuren, dan de gangbare West-Europese, waardoor velen in stilte leiden.

Van hoofdpijn zou je denken dat iedereen begrijpt wat daar de pijn van is want bijna iedereen heeft weleens een keer hoofdpijn gehad. Hoofdpijn heeft, net als alle andere dingen in het leven, diverse gradaties en de ene hoofdpijn is niet gelijk aan de andere. Zo verschillend als wij zijn als mensen, net zo verschillend zijn onze pijnen, pijnervaringen, pijn gedachten en pijnbeleving. De ene heeft een hogere pijngrens dan de ander, een van de redenen dat wij vrouwen weten dat het de mannen zijn die, “het zwakke geslacht” genoemd zouden moeten worden. 

Je kunt aan pijn daarentegen geen enkele waardeoordeel geven, zeker en vooral omdat pijn zo verschillend kan zijn en de vraag gesteld zou moeten worden over welke pijn je het hebt.

Pijn heeft diverse vormen, je kunt aan pijn eigenlijk geen gradatie geven, omdat pijn en pijnervaring persoonsgebonden is. De pijngradatie is, denk ik, bijna niet te meten maar is eerder een indicatie, wat voor de ene een pijn gradatie van twee is, heeft voor de ander een gradatie van vijf. Vooral voor artsen is de gradatie/indicatie een manier om zich een beeld te kunnen vormen voordat er een behandeling gestart kan worden. Behandeling is veelal gericht op het verminderen, het verlagen van de pijnfactoren en niet het behandelen van de “pijnstoornis” en is niet gericht op genezing. Pijnstilling door pijnmedicatie is onderhoud en het behapbaar maken en gericht op vermindering van de pijnklachten.

De zoektocht naar genezing is een ingewikkeld proces omdat pijn op alle vlakken van ons leven invloed heeft en pijn vaak een oorzaak kan hebben vanuit diverse disciplines.

Waardoor is de pijn ontstaan? Wat is de oorzaak? De uiting van pijn is altijd in ons lichaam te vinden, maar pijn kan mentaal, spiritueel (geestelijk), fysiek (vaak door een blessure van buitenaf), sociaal (binnen de werksfeer of zelfs binnen de samenleving), relationeel, financieel of zelfs seksueel zijn. 

Naar mijn mening leiden alle pijnklachten tot een psychosomatisch uiting, “lichamelijke klachten, die niet of onvoldoende verklaard kunnen worden door een lichamelijke aandoening, maar verergeren door of het gevolg zijn van een psychologisch probleem en naar verloop van tijd chronisch worden.

Diverse omstandigheden en disciplines kunnen ervoor zorgen dat de pijn dieper ligt dan alleen de lichamelijke component, daardoor complexer is dan men bij de eerste aanduiding van pijn zou denken, omdat de pijnuiting altijd is gericht op het lichaam, wordt in eerste instantie alleen naar een lichaamsgerichte benaderingen of verklaring gezocht. 

 

Vrouwen, althans de meeste vrouwen, hebben een hogere fysieke pijngrens dan de meeste mannen. Wanneer dit niet het geval zou zijn, had de mensheid al eeuwen geleden zijn beëindigd. Weeën, angst pijnen en de bevallingspijnen worden door vrouwen ook niet met elkaar besproken en gaan veel vrouwen onvoorbereid de bevalling in, waarbij het hijgen en puffen van ondergeschikt belang wordt en veel natuurlijke manieren om deze pijn te verzachten of te verlichten is binnen onze samenleving niet openlijk bespreekbaar, zelfs onder vrouwen is dit een soort van taboe en wordt er vaak direct gegrepen naar farmaceutica voor pijnstilling.

Er wordt over pijn in zijn algemeenheid, zeer afgezwakt gesproken in het openbaar en bijna niet of nooit eerlijk gesproken over wat voor invloed pijn heeft op ons algehele welzijn en onze gezondheid, dat pijn kan leiden tot vereenzaming, afsluiting en verregaande depressies blijft vaak onderbelicht.

Pijn is een ruim en heel algemeen begrip, over welke of wat voor soort pijn spreek je wanneer je het over pijn hebt? 

Heb je het over geestelijke pijn of mentale pijn, die gepaard kan gaan met angsten of depressies, over  lichamelijke pijn, fysieke pijn in je lijf of leden, over hartenpijn oftewel hartzeer dat vaak voorkomt in relationele sfeer of de sociale pijn van zoiets als pesten, pijn ervaren door ongelijke behandeling of op het gebied van discriminatie, de pijn waar alle monden meteen gesnoerd zijn is de vaak duidelijke financiële pijn van armoede, die niet benoemd wordt en dat heftige gevolgen kan hebben voor een algeheel welzijn ook op mentaal en lichamelijk vlak. En dan zijn er nog de seksuele gerelateerde pijnen van diverse aard op verscheiden en uiteenlopende gebieden van impotentie, verkrachting tot droge vaginapijn.

Pijn is een onderwerp dat aandacht verdient op een manier dan nu gebruikelijk is, die kan leiden tot meer begrip, om te komen tot inhoudelijke en persoonlijke genezing dat werkzaam is, niet alleen voor de pijnlijder maar vooral ook binnen de sociale omgeving van de maatschappij en met name bij zorgaanbieders en zorgverleners, maar vooral ook voor de omgeving van de persoon met chronische pijn zou er meer begrip zijn wanneer men weet waar de echte pijn zit of vandaan komt.

Iedere pijn vraagt om een persoonsgebonden aanpak, wat pijnbestrijding wordt genoemd is eerder pijnonderdrukking, net als bij een bevalling moet je door de pijn heen gaan om aan de andere kant van de pijn naar iets moois uit te zien. 

Pijn ondervinden komt veelal als waarschuwingssignaal, hoe wij als personen op deze signalen reageren is een verhaal apart.

Pijn is niet uitzichtloos ook al lijkt het vaak zo, vooral wanneer je spreekt over chronische pijn of door chronische pijn heen gaat of pijn ervaart op bijvoorbeeld het financiële vlak, waarbij een gradatie van twee een grotere impact kan hebben op een persoon dan de pijn gradatie van vijf.

 

Hoe ik mijn pijnen heb ervaren in de afgelopen vijfentwintig jaar en daarmee ben omgegaan en daar nu mee omga is een wereld van verschil omdat pijn hebben geen keuze is, tenminste in sommige gevallen kan pijn zeker aangenaam zijn, het is wel de keuze om de pijn te begrijpen en te leren om te gaan met de keuze van hoe om te gaan met de pijn. Iedere pijn heeft een andere aanpak nodig zou je denken, maar dat is gelukkig niet zo, hoe wij denken over pijn, hoe wij omgaan met pijn, hoe wij pijn ervaren is vaak verbonden met onze eigen innerlijke strijd, onze denkpatronen, overtuigingen en culturele normen en waarden. Pijnbestrijding heeft pas effect wanneer we zouden beginnen en durven te benoemen waar de echte pijn is. 

Momenteel heb ik een frozen shoulder een heel ander soort pijn lichamelijk, dan de chronische pijn van de afgelopen jaren. Ik ben door de frozen shoulder niet alleen weer beperkt in mijn bewegingsvrijheid maar op ieder gebied in mijn leven is er nu een frozen situatie en dat toevoegt aan de lichamelijke pijn.

Dit geldt voor alle soorten pijn, de emoties van verdriet, het balen, het om hulp moeten vragen, de angst of het wel weer goed komt, de slapeloze pijn nachten, en alle andere emoties die bij pijn de revue passeren, zoals de boosheid, de rouw en het afscheid nemen van activiteiten die voor kortere of soms voor langere tijd niet meer mogelijk zijn, verdienen meer aandacht en geen zoethoudertjes. 

Gelukkig heb ik geleerd mij niet te laten belemmeren door mijn pijn maar vooruitzicht te houden op het mooie dat eraan komt, na de pijn. Net als bij de bevallingspijnen die soms dagen en zelfs weken kunnen duren, zie ik er naar uit weer pijnvrij te zijn maar ondertussen toch te genieten van wat wel kan, wat wel mag en dan krijgt het zoethoudertje “het komt wel goed schatje” een andere dimensie. 

 

Pijn is geen eindstation, eerder een begin van het opdoen van nieuwe ervaringen en ontdekkingen in mijn leven om te groeien naar andere hoogten op weg naar het vervullen van mijn dromen. “Kusje d’r op”, is durven erkennen, accepteren en loslaten, doorgaan ondanks de verkramping in denken, omdat het leven hoe dan ook altijd een voorwaartse beweging is.

Hoe om te gaan met chronische pijn, is te lezen in een aankomend boek, het wordt een zwaardere bevalling dan ik had gepland omdat dat helaas nu ook even frozen is.

Zelfs in de frozen toestand zit gelukkig beweging, in het vernieuwen van mijn denken, in het anders aanpakken van dingen, ik help mezelf om anderen te kunnen helpen is nu een motto dat weer leidt en voortkomt uit de #mindsettoselflove.

Een leven zonder “pijn”, zal er niet zijn, blijf niet vastzitten in pijn, beweeg mee en laat je leiden door liefde voor jezelf op weg naar welzijn op elk gebied in je leven. 

 

Henna Charry

Here2Serve

Creating Mindset Solutions 

20 kinderen bevrijd van misbruik voor webcam

In de Filipijnen zijn twintig kinderen bevrijd die seksueel werden misbruikt voor webcams. De reddingsactie werd uitgevoerd door International Justice Mission (IJM) in samenwerking met de lokale politie. Vier verdachten die de kinderen misbruikten, zijn gearresteerd. Twee van hen waren moeders van enkele slachtoffers.

De zaak kwam aan het rollen na de arrestatie van een man uit Australië, die in contact stond met een Filipijnse kinderpooier die kinderen ronselde voor webcamseks en online ‘seks shows’. De Australische politie informeerde IJM en de Filipijnse politie hierover, wat leidde tot de bevrijding van negen slachtoffers (waarvan zeven kinderen).

Negen andere kinderen werden bevrijd dankzij samenwerking met de Amerikaanse Homeland Security Investigations (HSI). De vier andere kinderen werden opgespoord door de digitale recherche. De kinderen zijn naar veilige plekken gebracht waar ze intensieve traumahulp krijgen.

“Het is bemoedigend om te zien dat er steeds meer internationaal wordt samengewerkt om deze verschrikkelijke criminaliteit te bestrijden,” zegt Gertjan de Jong van IJM Nederland. “Tegelijk is de nood nog zeer hoog. Door de wereldwijde lockdowns worden veel meer kinderen slachtoffer van uitbuiting voor de webcam. Dat horen we van onze eigen medewerkers in de Filipijnen, maar ook Europol sloeg alarm over groeiend misbruik van kinderen voor internet.”

Ook de samenwerking met de Nederlandse politie zal worden geïntensiveerd om uitbuiting van Filipijnse kinderen voor webcams en online ‘seks shows’ tegen te gaan. Dit jaar wordt er in hoofdstad Manila een Nederlandse politiemedewerker gedetacheerd. Samenwerking met de Nederlandse politie is van groot belang, omdat de vraag naar misbruik van Filipijnse kinderen ook uit Nederland komt.

In De Filipijnen strijdt IJM sinds 2016 tegen exploitatie van kinderen voor internet, door kinderen te bevrijden en traumazorg te geven en zij die het misbruik faciliteren voor het gerecht te dagen. Dat doet IJM in samenwerking met de Filipijnse autoriteiten en justitiële organisaties uit andere landen. Op die manier zijn ruim 300 kinderen bevrijd en tientallen cybersekscriminelen veroordeeld. Het jongste slachtoffer dat werd bevrijd is een baby van twee maanden.

IJM

Verjaardag

Elke dag een beetje jarig 

Geboortedag de dag waarop je ter wereld kwam, de dag dat wij ons iedere jaar alleen op die dag herinneren dat wij een jaar hebben voltooid en mogen toevoegen aan onze leeftijd.

 

In sommige landen wordt de werkelijke geboortedag gevierd, mijn geboortedag is zaterdag, dan krijg je de naam van jouw dag. De dagnaam, mijn Afrikaanse dag naam is Amba.

In sommige landen heb je ook nog eens een speciale naamdag, de dag dat jij de naam of namen krijgt van ouders, grootouders of een ander familielid, een naam die generatie op generatie wordt doorgegeven, meestal aan de jongens. Dat is een heel interessant topic namen en naamdagen, echter deze blog gaat over de verjaardag. 

 

Verjaardag is de dag waarop herdacht wordt dat je de eerste ademtocht nam op deze aarde, de eerste dag van je leven en dat er een jaar verjaard is en jij er nog bent, deel uitmakend van een geheel. Je gedenkt eigenlijk, dat je op aarde kwam, deze dag zou Earthday, Aardedag kunnen heten, zoals de Jamaicanen dat zo mooi zeggen Blessed Earthday. De dag van je aardkomst, en daarna zou iedere dag dat je ontwaakt een feestje moeten zijn, dat je zonder enige verdienste meer adem aan je wordt gegeven. 

 

Earthday Celebration 

Aarde dag of Geboorte dag of Verjaar dag viering

Het is voor de meeste mensen zo eenvoudig als ABC Om verjaardagen, jubilea en andere feestactiviteiten te onthouden. Ik heb begrepen dat vooral vrouwen er goed in zijn om deze 

te onthouden, ik als vrouw kan zeggen dat ik niet behoor tot die geweldige categorie vrouwen die voor vieringen ijzeren geheugens schijnen te hebben ontwikkeld en zelfs geboortedagen van hun idolen feilloos onthouden. 

Voor mij geldt dat zelfs met Facebook, Linkedin, Kalenders, telefoonreminders en alle andere reminders het me nog lukt om een verjaardag feilloos te vergeten en het is ook zeker zo dat niet iedereen zich op het sociale mediaplatform begeeft dat is een geheel ander probleem.

 

Het is natuurlijk niet, omdat ik niet om iemand zou geven of niet van mijn mensen houdt, dat zou je wel kunnen denken, wanneer ik ieder jaar weer of te vroeg of te laat een belletje geef of ik vergeet een kaartje te sturen, ik heb een koffer vol met “on-verstuurde” verjaardagskaarten, valentijnskaarten en zelfs gefeliciteerd met je rijbewijs kaarten liggen ik denk er echt wel aan, koop de kaart en vaak schrijf ik de kaart en vergeet ik daarna gewoon de kaart te versturen of denk dat ik het al gedaan heb.  

 

Ik ben weleens, mijn eigen verjaardag vergeten, dat mijn neef belde en zei van harte gefeliciteerd en ik antwoorde waarmee? Waarop hij zei je bent toch jarig vandaag? Mijn antwoord dankjewel zonder jou zou ik geen verjaardag hebben. Het meest erge, dat men als onvergeeflijk zou bestempelen, ik ben tot zelfs twee keer toe de geboortedag van mijn eigen zoon vergeten. 

 

Verjaardagen; steeds weer opnieuw een heikel punt, voor veel mensen, ruzies, verbroken vriendschappen en zelfs relaties, omdat een partij een dag als een verjaardag vergeten was. Persoonlijk vind ik dat kleinzielig, een geboortedag is een dag voor jou om te bezinnen en dankbaar te zijn dat je gratis en voor niets een jaar erbij hebt gekregen en zonder enige verplichting of betaling, er weer een hoopt te krijgen. 

 

Vooral vrouwen schijnen, wat ik totaal niet kan begrijpen, zijn gesteld op het feit dat ze verjaren maar hun leeftijd, koste wat kost, verdoezelen, waarom dan de gehechtheid aan de dag? 

Is mij echt een raadsel. 

 

Vandaag, alweer een paar jaar geleden, herinnerde ik mij dat ik vergeten was, mijn stiefzusters te bellen om hen te feliciteren met hun Earthday Celebrations en ik heb ze vandaag gebeld, drie weken later, waargebeurd, de ene zei, je weet dat we elke dag een beetje vieren en de andere kwam naar mijn huis en maakte een eenvoudig diner voor me en we hebben er een top dag van gemaakt, dat is liefde ? 

 

Elke dag een beetje jarig

 

Voor iedereen die zichzelf gek maakt of boos en zich verdrietig voelt omdat iemand je Earthday, geboortedag, naamdag of verjaardag, jouw Birthday Celebration is vergeten, onthoud dan dit; het is JOUW dag. Deze dag is van jou, of wie dan ook dat onthoudt of niet, het is een dag dat jij eraan herinnerend wordt dat jij er mag zijn, in dit universum, in deze tijd, om jouw wensen en dromen te vervullen om jouw verlangens na te jagen, niet die van een ander, om jouw dankbaarheid te betuigen. Heb je er wel eens bij stilgestaan, dat je de afgelopen 364 dagen hebt ontvangen, dat je 364 dagen bent ontwaakt en niet gestorven bent in je slaap? 

 

Je hebt deze dag verkregen om liefde te vieren in zijn eenvoudigste vorm, je hoeft nooit een dag terug te geven, het is een mysterie dat jou geen moeite heeft gekost, het gebeurt gewoon elk jaar weer en nooit op dezelfde dag, vind je dat niet wonderlijk en een zegen dat jij er nog bent vandaag op de dag dat je op deze wereld voor het eerst ademde en de wereld nog niet in zijn volheid kon aanschouwen en misschien aanschouw je de wereld nog steeds niet ten volle.     

 

Gisteren, alweer een tijd geleden, toen ik weer eens naar Alice in Wonderland keek, dacht ik dat we misschien “Unbirthdays” “niet-verjaardag dag” moeten gaan vieren, zodat we 364 van de 365 dagen niet-verjaardagen kunnen vieren en er elke dag een feestjes kan worden gehouden, zoals de theedrinkende konijnen dat doen en misschien dan elke dag onszelf verwennen met even wat tijd om de dag te vieren, een kopje speciale thee voor jezelf te zetten en even te genieten en jezelf een Van Harte met je “niet-verjaardag dag”, te wensen. 

Ik word al blij van de gedachte. 

Geen eigen verdienste, “just celebrate each day”

Iedere dag elke 24 uur die je het afgelopen jaar hebt mogen ontvangen wees dankbaar, vier elke dag, want je bent een klein beetje jarig.

 

Gedicht van Toon Hermans, hangt op mijn wc.

Lengte 

De ene mens leeft maar een jaar of zeven, de ander honderd en geen centje pijn, soms denk ik, als ik nadenk over leven, ik had ook die van zeven kunnen zijn.  #toonhermans 

Bedenk dat leven een geschenk is, geen recht, en zeker geen verdienste met of zonder pijn we hadden allen die van zeven kunnen zijn. Leeftijd, geslacht, ras of geloof, opleiding of status zijn geen garantie voor dit dagelijkse geschenk. 

Ik vind het een toppunt van menselijke arrogantie te denken en te handelen alsof zij LEVEN kunnen geven of garanderen, de dood is de enige echte garantie die wij krijgen al bij onze eerste ademtocht. 

..

Let’s come to our senses and of sound mind and give gratitude and thanks, for each day we are given longer than those seven years, think about that for one second. Make it a right to love yourself. Who are you human of dust? #mindsettoselflove 

..

Laten we tot bezinning komen en gezond van geest zijn en dank uitspreken, voor elke dag die wij krijgen, die we langer dan die zeven jaar er mogen zijn. Denk daar eens een seconde over na, voel wat dat voor jou zou betekenen, verwacht het niet van anderen, maak het een recht om van jezelf te houden. 

Wie ben jij mens van stof? 

 

Bessings en zegen 

Op 11 februari 2021, hoop ik met Gods wil, (God wil eigenlijk altijd), word ik ZESTIG JAAR, (en tegen de tijd dat jij dit leest), ben ik begonnen aan mijn eenenzestigste levensjaar hier op deze aarde. Ik weet voor mij, dat ik dankbaar ben voor elke dag van ontwaken en het voelt als een feestje zelfs wanneer ik verdrietig ben, pijn heb of gewoon niet lekker in mijn vel zit, de dag die mij gegeven is als een kadootje kan mij door niets of niemand worden afgenomen als het mijn geboortedag is of niet, als iemand mij feliciteert of niet als ik een cadeau krijg of niet, ik ben dankbaar ondanks alles dat ik niet die ene van zeven ben.

Happy Unbirthday voor jou en voor mij en als het WEL je verjaardag/Earthday is vandaag, gelukkige niet- niet-verjaardagsdag …  En tel je zegeningen.

 

Je bent van harte uitgenodigd op mijn “niet verjaardag” te vieren, voor mijn aanstaande verjaardag in deze tijd van lockdown en avondklok ga ik er een leuk feestje van maken, feest je met mee? 

 

Stevie Wonder Song Happy birthday to you

You know it doesn’t make much sense

There ought to be a law against

Anyone who takes offense

At a day in your celebration

 

‘Cause we all know in our minds

That there ought to be a time

That we can set aside

To show just how much we love you

 

And I’m sure you would agree

It couldn’t fit more perfectly

Than to have a world party

On the day you came to be

 

Happy birthday to you and to me

 

Henna Charry

Banner

Eindelijk is het zover, Vrouw Op Eigen Benen heeft haar eigen locatie!
Vanaf begin dit jaar roep ik al dat dat ik een eigen plekje nodig heb en dit ontzettend graag wil.

Door Covid-19 was het een lange zoektocht, maar na veel speurwerk en regelmatig twijfelen is de knoop eindelijk doorgehakt en heeft Vrouw Op Eigen Benen een eigen locatie.
Het is gelegen op loopafstand van het station Almere Centrum en Vrouw Op Eigen Benen organiseert hier alle workshops en netwerkevenementen in Almere.

Bij het hebben van een eigen kantoor, hoort dan ook een eigen banner.
We wilden graag een banner die makkelijk meegenomen kan worden als we naar beurzen en andere evenementen gaan, maar ook als herkenning bij het organiseren van de netwerkborrel op eigen locatie. Ik ging op zoek en kwam uit bij Drukwerknodig.nl.

Voordat ik over ging tot het bestellen van de banner, maakte Anabel Gomes van Photobelle het ontwerp en leverde deze bij ons aan.
Anabel is meer dan alleen fotografe, ze maakt ook mooie logo’s, flyers en posters. Voor meer informatie kun je kijken op haar Facebookpagina

Dit was ideaal, want nu was het enige wat ik hoefde te doen het bestand aanleveren op de website.
Klik hier voor de website
Op de website zijn de stappen toegelicht, waardoor het erg duidelijk is wat je precies moet doen.
Drukwerknodig.nl leverde de banner heel snel en netjes bij mij af.

De mooie banner staat nu op het kantoor en ik ben er heel trots op.
Hierdoor ben ik in de toekomst ook duidelijk zichtbaar op beurzen en als iets wordt georganiseerd op een andere locatie.

Drukwerknodig.nl levert, naast banners, ook ander drukwerk voor alle ondernemers.
Kijk voor meer informatie op de website

Goede voornemens

Het nieuwe jaar is al een paar weken onderweg en de meesten die goede voornemens hebben gemaakt, hebben er waarschijnlijk net met de pet naar gegooid. Dit is een aanname, maar een die wel hout slaat in mijn ervaring, in afwachting van het volgende jaar om exact dezelfde resolutie/voornemen te doen en er wederom fanatiek mee te beginnen en al na de eerste week er de brui aangegeven. Dat gaat veelal al jaren op dezelfde wijze. Heel vaak doen we er lacherig over met de opmerking “volgend jaar” beter.

Of we een volgend jaar hebben is ons niet gegeven, want dat is het grote onbekende. De resoluties die ieder jaar bovenaan de lijst staan zijn afvallen of stoppen met roken, dan gaan we proberen om ons eraan te houden terwijl we, onbewust weten, ergens achter in ons hoofd en ergens diep in het hart dat we ons er niet aan zullen houden. Toch willen we de schijn van de leugen hooghouden en kiezen wij er vaak voor te doen alsof wij ons best hebben gedaan die eerste week van het nieuwe jaar. “We hebben het uiteindelijk geprobeerd” toch?

In de meeste gevallen is de eerste week van het nieuwe jaar een week om bij te komen en of te wennen aan de nieuwigheid van het nieuwe zoals ik het noem, even het oude nog afschudden alvorens de nieuwe mantel kan worden omgedaan en kan worden gekoesterd.

In een goed voornemen ligt eigenlijk al besloten dat er ook een slecht voornemen kan zijn, vaak is het niet doen van onze goede voornemens dat een slecht gevoel bij ons achterlaat over onszelf en in ons “falen”. Daar hebben we het hele jaar onbewust “last” van, tot de euforie van de tijd om weer resoluties te maken aanbreekt in het volgende nieuwe jaar.

Wat we vergeten is dat een voornemen een Bewust Intelligent Besluit is, om Actie te ondernemen om een bepaald doel te bereiken. Om een doel te bereiken is voorbereiding en planning nodig. Een marathonloper bedenkt ook niet van vandaag op morgen “ik word marathonloper” en loopt dan zonder voorbereiding een marathon. 

Voor een verandering in je leven of van een bepaald gedrag ben je niet gebonden aan het fenomeen van een “nieuwjaars” voornemen, om dan vervolgens 364 dagen te wachten, na de zoveelste mislukte poging.

Vandaag is de dag om voor een verandering te kiezen, wanneer je een bewuste keuze maakt om in jouw realiteit een verandering te willen.

Een “eens dag” of een “ooit dag” of “op een dag”, zijn geen bestaande dagen, tenzij het dagen zijn waar sprookjes mee beginnen. Er was eens een prinses die wilde afvallen en die hoopte ooit op een dag haar prins te ontmoeten die niet van roken hield. Op een dag kwam ze echter een man tegen die stonk naar sigaren en die haar verleide met een driedubbele hamburger. Dit zouden zomaar zinnen kunnen zijn van een verhaal, waar een niet zo mooi sprookje mee zou kunnen beginnen.

Een voornemen is gelijk te stellen aan een belofte, net zoals je met een belofte omgaat, zo ga je in de meeste gevallen ook met een voornemen om. Ben je iemand die zich aan zijn beloftes houdt of iemand die te pas en te onpas beloftes doet.

Het leven is niet perfect en zeker geen sprookje, wees je ervan bewust wat de gevolgen van een voornemen of een beloften die je maakt kunnen hebben op je dagelijks leven, bezigheden, op je gemoed en op je omgeving. 

Nieuw jaarresoluties maken is vooral voor verliezers, maar dat kan een onterechte aanname zijn, Waarom vind ik dat? Omdat we vaak weten dat we ons niet zullen houden aan de resolutie of de belofte die we hebben gemaakt, vooral de belofte en voornemens die we met onszelf maken delven vaak het onderspit omdat we “de ander” belangrijker vinden.

Het tijdstip van het jaar, wanneer we euforisch zijn, vol goede moed, wanneer het onmogelijke mogelijk lijkt, is dat wel het juiste moment om voornemens of beloften te maken?

De lijst van voornemens zijn vaak ellenlange opsommingen van dingen die je “ooit” zou willen veranderen.

Een voornemen is eigenlijk een plan “de campagne”, waar je een bewuste beslissing voor moet maken, om soms, zo niet, vaak, dagelijks acties moet verrichten die nodig zijn om het voornemen vorm te geven. Hetzelfde kan ook gelden voor een belofte die je maakt aan jezelf of aan anderen, dat zijn “plan de campagnes” die wachten op uitvoering.

Mijn grootste “eyeopener” van 2020 was dat sommige beloften die je maakt of voornemens die je hebt genomen, voor jezelf of samen met anderen, gebroken kunnen worden. Wanneer je ziet dat om tot uitvoering te kunnen komen er geen output mogelijkheden zijn of wanneer de belofte niet alleen afhangt van jouw eigen keuzevrijheid of te ondernemen acties. 

Wanneer wordt een belofte of voornemens een succes? Door bewuste beslissingen te nemen die nodig zijn om de benodigde acties te kunnen ondernemen en verantwoordelijk te nemen voor de beloften en of het voornemen.

Bij het maken van uw resolutielijst is het belangrijk om bewust te zijn dat tijd kostbaar is, het bewustzijn te hebben, dat een lijst ook uit één resolutie kan bestaan en dat motivatie om tot actie over te kunnen gaan van groot belang is. Om uw resolutie/goede voornemens of beloften te laten manifesteren in 2021 is vooral bewustwording van belang, en zeker niet de datum van 1 januari om te starten, iedere dag van het jaar kun je een besluit nemen, een voornemen te doen of een belofte te maken aan jezelf om te …  

Mijn “resolutie” voor 2021 is om mezelf beter te leren begrijpen, mijn intenties en mijn motivaties om te doen of juist niet te doen.
Gisteren had ik het plan waarmee ik om resultaat te boeken morgen aan de slag ga en dat is vandaag, om mij voor te bereiden, te zien en te ontdekken welke mogelijke acties ik moet ondernemen, om tot mijn doel te komen en mijn voornemen te kunnen waarborgen en te realiseren.

Een voornemen heeft voorbereiding nodig, voor mijzelf gebruik ik de volgende vragen, die bij bewuste keuzes inzicht geven en bewustwording creëren om de acties bewust te beleven.

Wie, Heb ik nodig om; Mijzelf voorop. Om bepaalde doelen te kunnen behalen, kan je een ander persoon nodig hebben of iemand aan wie je hulp kunt vragen. We kunnen het niet altijd alleen klaren.

Wat, Wat is het voornemen en het doel van dit voornemen, wat zou jij/ik willen bereiken. Hoe kan ik het inzichtelijk maken.

Waar, De waar vraag is zeker van groot belang, is het voornemen voor binnen de vertrouwdheid van je eigen woning. De plaats waar je het voornemen tot uitvoering wilt brengen, is dat buiten op een andere plek.
Waar zit ik in mijn comfortzone om naar buiten te kunnen treden, is een vraag die kan leiden tot beter inzicht of ik/jij klaar bent om de stap te ondernemen. 


Waarom, de waarom vraag is de vierde en niet de eerste vraag, wanneer de drie bovenstaande vragen zijn beantwoord kun je beter vormgeven aan het waarom van het voornemen of de belofte. In deze vraag ziet zeker besloten voor wie, de exacte reden van het voornemen. Bedenk daarbij dat bij de waarom vraag je de emoties en gevoelens die daarbij op kunnen komen, ook moeten worden beantwoord. Heb je het ervoor over? 


Wanneer, wanneer is het punt waar de meesten bij het stellen van doelen of een voornemen vaak geen rekening mee houden. Wanneer is de tijdslimiet die je voor jezelf stelt om een doel behaald te hebben of een belofte waar te maken aan jezelf of aan een ander. Welke stappen en acties zou je moeten ondernemen om tot vervolmaking te komen.

Om bewustzijn te hebben en om tot bewustwording te komen, van de weg die bewandeld moet worden om een doel te bereiken, daarvoor heb je dus geen nieuwsjaarresolutie nodig, maar een gedegen voorbereiding om het werkelijke doel dat je voor ogen hebt te behalen.

Iedere dag is een nieuwe dag, een geschenk om opnieuw te beginnen en mooie besluiten te nemen om je leven te veranderen, te verbeteren en te verhogen om een gelukkig en succesvol leven te hebben en jouw dromen en verlangens, geen sprookje te laten zijn van een illusie, maar een werkelijke realiteit. Dan kan deze zinssnede “ik had een goed voornemen, maar… tot het verleden gaan behoren.

Ook voor een “goed voornemen”, net zoals alle andere dingen in het leven, geldt dat er onvoorziene omstandigheden kunnen ontstaan, hoe ga je daarmee om? Vraag je om hulp of blijf je in je schulp ploeteren door het moeras?

Een goed voornemen is geen waslijst van dingen zonder data, het is een weg tot en naar het behalen van doelen en successen, die in jouw handen ligt, binnen jouw mindset en in de acties ligt, die jij durft te ondernemen.

Heel veel succes voor de komende dag(en) in #bewustwordingskracht,
#bewustzijnskracht en vooral #bewustbelevingskracht.

Geschreven door Henna Charry

De kerst mindset

Het kerstfeest, is wijd verbreid, bijna iedereen in de wereld heeft zijn benaderingen en rituelen. Sommigen houden verband met het lichtfeest, anderen hebben verbinding met het christendom en velen met het commerciële koopjes jachtseizoen dat in Nederland vanaf november wordt geopend. 

Hoe en op welke manier kerst wordt gevierd, welke normen en waarden daaraan verbonden worden zijn of welke rituelen en tradities daarmee gepaard gaan zijn per werelddeel, per land, per stad en zelfs per provincie of gezin verschillend. 

Dit keer wil ik het over een aantal kerstgedragingen en gewoonten hebben die in mijn leven en in mijn omgeving te doen gebruikelijk zijn. Met respect voor alle uitingen en gebruiken, heb ik persoonlijk niet zo heel veel met kerst, alhoewel ik de sfeer en de lichtenparades in de straten en huizen een heel mooi gebaar vind, in de donkere dagen die dan nog voor ons liggen, totdat het zonlicht zich in zijn grootsheid laat aanschouwen bij het aanbreken van de lente.   


Ontstaansgeschiedenis

Het is niet echt bekend wat de exacte ontstaansgeschiedenis is van ons huidige kerstfeestviering en hoeveel veranderingen dit feest door de eeuwen heeft doorstaan. Vaak wordt gedacht dat het Germaanse Winterzonnewendefeest enig verband heeft met het kerstfeest, vanwege de datum van 25 december en de veronderstelde kerstening van de Germaanse volken. Het kerstfeest zoals wij het nu kennen is ontstaan 400 na de dood van de gekruisigde Christus. Het feest werd zowel in Rome als in Jeruzalem gevierd; in Rome op 25 december, in Jeruzalem op 6 januari, het heeft feest zich verspreid in het Romeinse Rijk. Ik weet het niet zeker ik denk dat wij in West-Europa, en natuurlijk in de vele ex-koloniën daardoor twee kerstdagen hebben op 25 en 26 december. In het Verenigd Koninkrijk wordt de tweede dag “boxingday” genoemd, werknemers kregen op de dag na kerst van hun werkgevers een kerstpakket/box, ontstaan in 1871, so we got, boxing day.  


Rituelen en Tradities

Er zijn vele rituelen en tradities verbonden aan het huidige kerstfeest dat zeer divers is, over het algemeen kan gezegd worden dat het in de meeste landen voornamelijk gaat om eten, veel, heel veel eten. 

Het kerstfeest in zijn huidige vorm dat zo uitgebreid in Nederland wordt gevierd stamt van de vorige eeuw en is begonnen rond de jaren zeventig, sindsdien wordt kerst veel uitgebreider gevierd dan in de eeuwen daarvoor. Tegenwoordig hebben de meeste kerstgebruiken en tradities niet veel te maken met de geboorte van het kindje Jezus. 

Door de grote commerciële belangen vooral in onze Westerse samenleving zijn vele tradities en rituelen vervaagd tot een soms verplicht samenkomen en het uitwisselen van cadeaus in grote hoeveelheden. Over een paar jaar zal, na de totale afschaffing van zwarte piet, het kerstfeest vast veel uitbundiger gevierd worden. Dan zien we in september tussen de pepernoten de kerstchocolaatjes liggen. 

Normen en waarden 

In sommige gebieden zijn de normen en waarden rond kerst erg strikt vooral in sommige geloofsgenootschappen, die de commercie van het kerstfeest verfoeien. De oude normen en waarden waren soberheid, het vaker naar de kerk gaan, en in de aanloop naar het kerstfeest de adventtijd. Zelfs deze is tegenwoordig niet meer wat het geweest is. 

Ik kreeg van de postcode loterij een envelop met de tekst “Alstublieft, uw adventskalender. Tijdens advent was het gebruik dat voornamelijk kinderen elke dag een luikje van de adventskalender mochten openmaken en vaak een klein cadeau mochten openmaken of een snoepje mochten vanuit de St. Maarten stach. Advent begint op de eerste december. 

Een andere traditie is de nachtmis, die vooral in Caraïbische landen en in diverse landen van het Afrikaanse continent, nog steeds strikt en toch uitbundig wordt gevierd. Deze middernachtmis wordt vaak bezocht door mensen die normaliter de kerk niet bezoeken, in Europa schijnt dit steeds minder te gebeuren.

Suriname: kerst en tradities

Natuurlijk mogen in dit verhaal de Surinaamse gebruiken niet ontbreken. Navraag gedaan bij een van mijn tantes op mijn geheugen een beetje op te frissen. Wat wij in Nederland de voorjaarsschoonmaak noemen, ook al in ongebruik, gebeurt in Suriname in de weken voor de kerst. 

Het gehele huis wordt gereinigd, vaak komen of worden er nieuwe gordijnen gemaakt, komt er een nieuwe bank, koelkast of vloerbedekking. Ik kan mij herinneren dat wij nieuwe schoenen kregen, zwarte lakschoenen, die zeer deden aan je voeten. Iedereen werd in het nieuw gestoken. Zelfs in Nederland zijn er Surinaamse gezinnen die zich houden aan dit gebruik van “the big clean” en zich geheel in het nieuw steken voor de kerst. 

De nachtmis is een hoogtepunt, iedereen “titafet”, op zijn kerst best, de kerk waar wij heen gingen was aan de keizersstraat, uitbundig versierd met een grote kribbe. Een mooie stoet van prachtige geklede mensen, mannen strak in het pak en vrouwen in de meest prachtige anisa’s (hoofddoeken), een fleurig geheel.  Het kerstverhaal wordt eigenlijk wereldwijd in de nachtmis voorgedragen of opgevoerd als toneelstuk. 

Vele religieuze feesten worden samen gevierd in Suriname, met zijn vele religies en geloofsovertuigingen, gelovigen en niet gelovigen samen, een mooie kerstgedachte.  

Bijna in ieder Surinaams huis was en is er een kribbe te vinden. Naar gelang de welstand was de kribbe klein, middelmaat of groot, wij hadden thuis best een grote kribbe, omdat mijn oom Purcy, deze kribbe zelf had vervaardigd. In welgestelde gezinnen was er een kunstkerstboom te vinden. Als jong meisje heb ik mijn eerste echte kerstboom gezien in Nederland, bij de kerstboomman. 

Wij hadden hier een kunstkerstboom. Het schijnt dat de meeste Surinaamse gezinnen ook in Nederland geen echte kerstbomen aanschaffen, ik denk dat het komt vanwege de afvallende naalden, na weken bezig met de grote schoonmaak, wil je die niet. 

Op de vloer van onze kribbe, werd verse mos gelegd, dat was gratis. Het was gebruik dat de jongste, het kindje Jezus in de kribbe mocht leggen. 


Wanneer we over Suriname praten dan weet je dat, vooral op hoogtij dagen, er niets aangelegen wordt gelaten voor wat betreft het eten. Pom, Pastei, gebraden en gestoofde kip, snijbonen en een tweede groente, zuurgoed zal niet ontbreken, komkommer op azijn met rode uien en birambi. Terwijl ik dit schrijf denk ik, waar ga ik gaan deze kerst om zo een uitgebreide maaltijd met lekkernijen te verorberen. 

Een zeer mooie traditie in Suriname is dat alle kinderen op kerstochtend koffie met heel veel melk mogen meedrinken en s’avonds een beetje mogen proeven van een Schnapps.

kerstballen-kerstverlichting en de rest

Ik hou van de sfeer en de lichtjes, de kersttukken waaraan je kunt zien dat er tijd en aandacht aan is besteed. Oktober was mijn jaarlijkse voorbereiding voor het maken van kersttukken, met van alles en nog wat fröbelen, kerstballen-kerstverlichting-kerstbellen, veel kleur en gezelligheid. Mijn woonkamer rook vanaf november tot ver in januari naar kerst, de geur van dennenbos is heerlijk en toch heb ik eigenlijk niet vaak een kerstboom gehad.

Het verkopen van de kerststukken op de kerstbraderie en markten was mijn kerstfeest viering en vreugde, alles wat overbleef ging of naar het Leger des Heils, naar de senioren in tehuizen en naar mijn senioren clubje waar ik activiteiten deed. Dit is wat ik wederom mis in deze kersttijd, dit is het derde jaar dat ik geen kerststukken maak, de voorgaande jaren viel het wel mee, was ik lekker bezig met andere dingen, zoals het schrijven van mijn boek, dit jaar was het gemis wat voelbaarder, vast door de “jeweetwel” toestand. 

Kerstbomen en Kerstliederen 

Ik heb zegge en schrijve in totaal vijf kerstbomen opgetuigd, de eerste kerstboom op een zomerse dag in Juni voor een afscheid van een vriend die dol was op kerst, die niet lang te leven had op te vrolijken. 

Mijn tweede kerstboom was een activiteit samen met een senioren clubje, waarbij de aanwijzingen waar en hoe, welke bal moest worden gehangen soms voor leuke taferelen zorgden. De derde kerstboom was de tweede kerst van mijn wonder zoon, geboren met 24weken, zijn eerste kerst vierden we in het ziekenhuis. De vierde kerstboom was een boom in ons nieuwe huis die we volhingen met huisraad, dat was denk ik de leukste boom om te versieren samen met mijn zoon en een paar buurtkinderen. 

De topper kerstboom was met de overgang van het millennium ik ging, voluit, het gehele huis werd versierd “offcourse” voor de kinderen, met kerstman en al. Ik hoop dat mijn volgende kerstboom hoogtepunt, samen met mijn kleinkinderen zal zijn, iets om me op te verheugen.

Vier kerst zoals het past binnen jouw mindset zonder daarbij een ander te beperken. Voor mij is het elke dag een beetje kerst, iedere ochtend dat we ontwaken is een cadeau dat onbetaalbaar is. In het geval je “alleen” bent deze kerst, maak er dan een uitbundig feest van en toon jezelf de liefde die jij voor jezelf hebt. “mindsettoselflove first”.
.
Let’s pray that we may be blessed and guided by the spirit of Jesus the blessed, graceful one who is no longer a child, but the risen spirit. 

Met dank aan mijn tante Lilian, die mijn geheugen moest opfrissen.

Foto: zelfgemaakt kerststuk 2016

Geschreven door Henna Carmelita

Een creatief hart temperen

Ben ik de enige die van tijd tot tijd zo overweldigd raakt door het leven dat ik uit het oog verlies wat ik eigenlijk wil? Dat ik me zelfs afvraag of ik het überhaupt ooit heb geweten? Zo nu en dan wijzigen mijn wensen en verlangen met de dag. Vandaag wil ik A en morgen wil ik B. Het is…lastig leven zo, en dat is nog zacht uitgedrukt.

Mijn naam is Rowan en ik wil bij deze publiekelijk verkondigen dat ik niet weet waar ik mee bezig ben. Ik was ooit een ambitieuze vrouw maar ik heb regelmatig op de rem moeten trappen omdat mijn ambities mentale en emotionele problemen veroorzaakten. Ik heb twee jaar geleden een stap terug gedaan en begon vorig jaar, beetje bij beetje, mijn activiteiten weer uit te breiden. Ik leef mijn leven met de dag. Maar eerlijk gezegd…weet ik niet waar ik het voor doe. Waar werk ik voor? Wat wil ik? Waar ga ik naartoe? Ik merk zelfs dat ik niet eens echt meer durf te dromen omdat ik vaker teleurgesteld ben geraakt door het leven. Ik begin me steeds meer af te vragen of die grootse visie die ik ooit voor mezelf en mijn leven had, wel voor mij is weggelegd…

Innerlijke onrust

Laat me je meenemen in die innerlijke onrust. Ik werk, ik houd me aan mijn therapie-opdrachten en ik stel niet meer van die torenhoge eisen aan mezelf. Vaak bedenk ik me hoe mijn leven hierdoor simpeler en prettiger is geworden. Maar van tijd tot tijd bekruipt me toch het gevoel dat ik niet genoeg doe en meer zou moeten doen. Dat, als ik mijn dromen wil verwezenlijken, ik moet bikkelen en grinden. Maar dat doe ik niet, of niet voldoende. Ik worstel op dat vlak heel erg met mezelf. Want aan de ene kant snap ik dat ik het niet doe en ook waarom niet. Ik ben nog in therapie en persoonlijke demonen aan het afvechten. Ik leer mijn belemmerende overtuigingen om te buigen. Regelmatig onderschat ik zelf hoeveel tijd, werk en energie dit vergt. Het is heel lastig om hiernaast (te) veel andere activiteiten te hebben. Dus reaching for the stars moet maar even wachten.

The best time to plant a tree, is a hundred years ago. The second best time, is now. ~ Chinese proverb

Alleen, zeg dat maar tegen mijn koppig hart en mijn creatief brein die overvloeien van ideeën en verlangens om meer te doen dan wat ik nu doe. Creativiteit dat een uitweg zoekt en waar ik het liefst alle aandacht aan zou willen geven. Helaas gaat dat nu niet. Het moet allemaal even wachten. Of misschien niet. Er zijn vast mensen die herstel wél kunnen combineren met hun ambities, waarom zou het mij dan niet lukken? Maar wat kan ik bereiken als ik er geen basis is? Zolang ik als persoon en met mijn emoties niet stabiel genoeg ben, gaat werken aan iets opbouwen hem niet worden. Timemanagement maakt me nog steeds nerveus want wanneer doe ik wat? Ik ben zo onrustig. Er is niemand die mij daarmee lijkt te kunnen helpen. En zo blijf ik in cirkeltjes draaien.

Wat is ‘greatness’?

Ik heb meerdere keren in verschillende levensfasen meegemaakt dat zodra ik teveel wil, het misgaat. Dan raak ik gefrustreerd, wat vaak resulteert in depressie en andere negatieve mentale gevolgen. Laatst ben ik hierdoor stevig over ‘destiny’ gaan nadenken en begon ik me af te vragen of die greatness die ik aspireer, wellicht niet voor mij is voorbestemd. Dat ik het niet aan zou kunnen. Maar laatst vroeg ik me af; wat is ‘greatness’ eigenlijk? Een groot huis? Een dikke bak voor de deur? Roem? Financiële vrijheid en onafhankelijkheid?

Zoals ik nu ben, ben ik al groot. Ik doe dingen die niet per se heel makkelijk zijn. Ik graaf in mijn hoofd, mijn ziel en mijn gedachtes. Ik leg mijn pijn, mankementen en angsten bloot. Ik ga de confrontatie met mezelf en mijn gevoelens aan. Ik navigeer me door mijn dagen met een creatief, chaotisch brein en een onrustige geest. Ik geniet wanneer ik me goed voel en vecht wanneer het minder gaat. Dit is al gigantisch veel! Herstellen kost ontzettend veel tijd en moeite. Doen, oefenen en hard werken. Het is niet realistisch om daarnaast teveel te doen. Dus ik probeer niet al te veel van mezelf te verlangen. En als die roeping in mij weer op komt zetten, is het aan mij om deze te temperen. Wat een strijd is dat elke keer…

~Rowan