Toetje beton

Toetje beton

Eigenlijk is dit recept nog niet zo lang onderdeel van mijn geschiedenis. Iets van 12 jaar. Ik heb dit recept geleerd van mijn man die dit vroeger, lang geleden, een keertje zelf heeft uitgevonden. In die tijd was hij erg mager, zo vertelde hij, en hij moest zorgen dat hij wat aankwam in gewicht. Het was toen voor hem niet zo makkelijk om gezond te eten en dit recept was erg makkelijk om klaar te maken. Hij bedacht dat zijn moeder vroeger wel eens een toetje met saroma maakte maar vond melk nu niet echt vullend. Hij dacht na en kwam op het volgende recept:

Je hebt nodig 1 pakje kloppudding (het vroegere saroma)

1 bakje volle kwark

1 pakje slagroom

eventueel vruchten (uit blik)

Als eerste klop je de slagroom wat sfijf, niet helemaal maar wel zo dat het wat dikker is.

Vervolgens doe je de saroma/kloppudding er door. Helemaal mengen tot het goed doorelkaar zit.

Daarna gaat de kwark er doorheen. Dit geeft het geheel een frisse smaak. Ook dit meng je weer goed door elkaar.

Nu kun je verschillende manieren van opmaken kiezen:

  • Doe alles in één kom en zet het in de koelkast. Mooi laten opstijven en je bent klaar.
  • verdeel alles over een paar schaaltjes en je hebt voor elk een eigen schaaltje.
  • Het lekkerste vind ik deze manier, doe een laagje van het mengsel in een kom en maak het glad. Leg er vervolgens wat vruchten op die je lekker vind. Doe er weer een laagje van het mengsel op en daarna weer de vruchten. Herhaal dit tot je mengsel op is en sluit af met een laagje vruchten. Zet het geheel in de koelkast en als het opgestijfd is smullen maar.

Een heel eenvoudig en lekker recept. De naam zegt het al wel, het is een machtig recept wat goed vult. Het toetje doet zijn naam eer aan. Je kunt hier ook lekker een taart van maken, dat hebben we ook wel eens gedaan. Een kant en klare bodem en daar dit mengel in.

Ik kon mijn man hier blij mee maken en zo heel af en toe deed ik dat. Toen hij erg ziek was wilde ik het nog een keer voor hem klaarmaken maar dat was te machtig. Ik heb toen wel de saroma/kloppudding met melk klaargemaakt. Hij vond dit wel lekker maar ook niet meer alle smaken. Hij dacht zelfs dat een smaak lekker was maar dat viel hem echt tegen.

Voor mij zal dit toetje mij altijd aan mijn man herinneren en ik wil dit recept dan ook doorgeven aan onze zoon in de hoop dat hij het ook gebruik. Ik denk niet dat hij dit toetje zo makkelijk aan papa zal koppelen aangezien hij nog niet zo graag verschillende smaken toetje lust en hij dit nooit geproefd heeft met ons drietjes. Wel zal ik onze zoon vertellen over het ontstaan van dit toetje van papa, wie weet zal hij het ooit lekker vinden en de waarde hiervan weten te waarderen. Dat vraagt van mij ook om deze kleine geschiedenis te blijven vertellen.

Word-maar-snel-beter thee

Ik hou van thee, het liefst drink ik zo een pot leeg. Maar niet van die zakjes hoor, die zijn vaak zo ‘muffig’ van smaak. Ik hou van losse thee en dan het liefst verveine. Naast de heerlijke smaak die je krijgt van deze blaadjes, is het nog goed voor je ook. En dat bevalt mij wel.

 

Hoe het recept ontstond

Een aantal jaren geleden begon ik mij te verdiepen in de werking van kruiden. Vooral omdat ik een hekel heb aan medicijnen slikken en ook omdat ik liever zelf bepaal wat er wel of niet in mijn lijf komt.

Ik was verbaasd over de kracht die sommige plantjes hebben en besloot daar iets mee te willen doen in de vorm van een recept. Omdat ik op dat moment wat ziekjes was en een beetje last van mijn keel had, wilde ik iets maken om mij van mijn klachten af te helpen. Ik zocht de ingrediënten die functioneel waren. Met die lange lijst kon ik nog geen geschikte thee maken natuurlijk. Ik wilde ook van de thee kunnen genieten en daarvoor moesten de ingrediënten bij elkaar passen en moest het ook voor mij lekker smaken. Erg lang duurde het niet om de geschikte kandidaten uit de lange lijst te vissen, omdat de meeste kruiden wel de gewenste werking hebben.

En dan moet er natuurlijk getest worden. De eerste pot werd gemaakt en na de pot leeg te hebben gedronken (niet in een keer natuurlijk, maar verspreid over de middag), merkte ik absoluut verschil; mijn keel voelde lang niet zo vervelend. Die avond zette ik weer een pot ik die heerlijk leeg gedronken heb, zodat ik lekker kon slapen zonder de hele tijd te moeten hoesten. De  volgende dag was de irritatie al een heel stuk afgenomen en voelde ik mij weer een beetje fitter. Kwam het door de thee? Ik geloof graag van wel, want dat geeft mij een goed excuus om weer een pot te zetten. Maar ook andere keren hielp het mij om deze thee te drinken.

Een paar jaar later werd ik zwanger en kon ik niet zomaar meer alles eten en drinken. Daar baalde ik best van, want ik mocht ook bepaalde kruiden ineens niet meer. Toen moest ik mijn recept dus wat aanpassen. Met die aanpassing is de thee ook geschikt geworden voor baby’s en dat bleek later weer erg handig toen de kleine meid zwaar verkouden werd. Ook bij haar heeft het toen geholpen; ze huilde minder en had gewoon zichtbaar minder last. Daarom staat er in dit recept precies hoe je in één keer thee voor alle gezinsleden kunt maken (voor het zwangere deel van het gezin is het dus wijs het deel te nemen wat geschikt is voor baby’s en het met mate te drinken).

 

Recept

Ingrediënten (voor een grote pot thee):

heet water **

een zakje groene thee**

een stuk of tien blaadjes verveine**

drie blaadjes salie**

tien kardemompitten**

vijf kruidnagels**

een stuk of drie plakjes verse gember**

sap van een limoen of citroen**

een theelepel venkelzaad*

een kaneelstokje*

een steranijs*

een flinke scheut honing*

tien peperkorrels

een gedroogd chilipepertje

 

Bereiding:

Doe alles met ** in de theepot en laat het minimaal 10 minuten trekken. (ik heb zo’n theepot met ingebouwde zeef die je er ook weer uit kunt halen…van de Ikea, ideaal)

Als je de thee voor een baby maakt is dit alles wat je nodig hebt. Maak je de thee ook nog voor een ouder kind, dan haal je er een beetje uit voor de baby en bouw je de thee verder op door alles met * toe te voegen. Laat de thee weer 10 minuten trekken. (je mag trouwens best nog wat heet water toevoegen tot de pot vol is)

Als je de thee ook voor jezelf maakt, haal je er weer wat uit voor je kind en b(r)ouw je verder met de rest van de ingrediënten. Ook dit laat je weer 10 minuten trekken. (ook hierbij mag je de pot thee nog weer met heet water aanvullen) Haal wel alle kruiden en dergelijke weer uit de pot, zodat alleen de thee over blijft. Anders wordt het veel te scherp door de peperkorrels en de chilipeper.

Zo, nu heeft iedereen thee om weer een beetje extra weerstand te krijgen.

 

Welke werking heeft elk ingrediënt?

Hieronder staat nog even (op alfabetische volgorde) welke werking elk ingrediënt heeft:

  • Chili – voorkomt bijholteontsteking, houdt je luchtwegen open en werkt antibacterieel.
  • Citroen – helpt tegen koorts.
  • Gember – laat je sneller zweten, helpt je spijsvertering en kalmeert de maag.
  • Groene thee – goed tegen vele ziektes vanwege zijn antioxidanten, het werkt dus vooral zuiverend.
  • Honing – helpt tegen luchtweginfecties en verzacht. (baby’s mogen dit nog niet nuttigen, er zitten stofjes die dodelijk kunnen zijn voor baby’s)
  • Kaneel – helpt tegen misselijkheid en verkoudheid, werkt antibacterieel en je wordt er warm van. (jonge baby’s mogen dit nog niet nuttigen, er zitten stofjes in waar ze nog niet tegen kunnen)
  • Kardemompitten – is goed voor je spijsvertering, zit vol ijzer.
  • Kruidnagel – helpt tegen ontstekingen en verdoofd.
  • Laurier – werkt antibacterieel en helpt tegen diarree.
  • Limoen- versterkt het immuunsysteem en helpt tegen griep.
  • Peperkorrels – stimuleert de spijsvertering en centrale zenuwstelsel.
  • Salie – helpt tegen ontstekingen, infecties en darmkrampen, verhoogt je weerstand.
  • Steranijs – is antiviraal, antibacterieel en helpt tegen schimmels, verder is het een goede antioxidant. (jonge baby’s mogen dit nog niet nuttigen, er zitten stofjes in waar ze nog niet tegen kunnen)
  • Venkelzaad – helpt tegen kramp, ontstekingen en kolieken, het bevorderd de moedermelk en zit vol antioxidanten. (jonge baby’s mogen dit nog niet nuttigen, er zitten stofjes in waar ze nog niet tegen kunnen)
  • Verveine (citroenverbena) – werkt rustgevend en helpt tegen maagklachten en darmkrampen, ook helpt het je spijsvertering en heeft het nog veel meer nuttige werkingen.

 

NB: De thee moet je voor baby’s niet zo sterk maken, omdat ze wat gevoelig zijn voor kruiden.

 

Natascha Santes
Mijn mama momenten

Recept: Word-maar-snel-beter-thee

Het verhaal achter het recept

Boerenkoolsoep

 

Mijn ouders gingen vlak na de oorlog trouwen. Mijn vader was een beginnend ambtenaar, afkomstig uit een arm arbeidersgezin met tien kinderen. Mijn moeder kwam uit een naburig (Drents) dorpje Zuid Barge en was de oudste dochter (gezin van 5 kinderen) van een grote boer. Mijn boerenoma vond het maar niets dat haar dochter met een arme ambtenaar ging trouwen want daar zat geen brood in. En al konden mijn vader en mijn oma het prima vinden en leed ons gezin geen honger, mijn oma moest niets hebben van sommige gewoontes die mijn vader meebracht.

 

In arme Drentse gezinnen aten ze vaak Boerenkoolsoep. Van de klieken van de stamppot maakte je de volgende dag een pan vol met soep. Mijn boerenoma haalde haar neus op voor dit soort armoedevoedsel en mijn moeder vertelde altijd lachend dat oma het niet mocht weten als dit op het menu stond.

 

Ik herinner me de soep juist als een pan vol gezelligheid. Op vrijdag aten we een paar keer per jaar stamppot boerenkool. Ik hoopte dan vurig dat mijn 9 broers en zussen (ik kom ook uit een gezin van 10 kinderen) niet alles zouden opeten zodat er genoeg over zou zijn voor de soep voor de volgende dag. Mijn moeder stelde me dan gerust; er is maar een klein kliekje nodig voor een hele pan met soep.

Het recept is heel simpel: nadat je gegeten hebt gooi je alle klieken (stamppot, worst, spek en jus) bij elkaar in de pan, gooit er een plens water bij, voegt een bouillonblokje of twee toe en zet het op een laag vuurtje. Voor de smaak kun je een soepbot toevoegen en ik weet dat er wel eens een lik reuzel in de pot ging, maar dat hoeft niet.

De hele avond trok de soep. Om een uur of tien gingen de eersten stiekem naar de keuken om een hapje te halen. En ook al aten we er allemaal van: de volgende dag was er gewoon nog een goedgevulde pan met soep. Je kunt die soep best lang aanlengen, zonder dat ie waterig wordt.

Op zaterdagochtend tegen een uur of tien rolde je je bed uit en stond de pan alweer te dampen. Pa had er vaak wat nieuwe rookworst bijgedaan en iedereen kon pakken wanneer hij wilde. Heerlijk.

 

In de studententijd heb ik het ook gemaakt voor de gang, maar ook al was het gratis en daar zijn studenten dol op, was het geen “voor herhaalbaar” succes. Onbekend maakt onbemind en eerlijk is eerlijk: het ziet er niet lekker uit. Bij bonensoep of erwtensoep “vergaat” de groente tot een brei; boerenkool blijf je zien. Het blijven die kleine snippers in de soep. Als je het kookt is het een wittig goedje waar groente in drijft. Als de dag vordert en je lengt het steeds meer aan, wordt het weliswaar groener maar voor je idee blijft het een aangelengde stamppot. Ik denk niet dat dit gerecht ooit een kassucces gaat worden.

 

Mijn eigen gezin is er niet heel erg dol op. Ze moeten lachen om mijn enthousiasme want ik kook bijna nooit en deze soep staat uren te pruttelen en ik behandel het alsof we een sterrenmaal gaan eten. De worst (niet die de hele dag mee heeft getrokken, maar de verse die je steeds bijvult) vinden ze wel heerlijk en dus pakken ze allemaal een kom en eten dan smakelijk de worst eruit.

Recept:

Maak boerenkoolstamppot. Het kan waarschijnlijk wel met diepvries maar dat heb ik nooit geprobeerd.

Gooi na het eten alle klieken bij elkaar

Doe er een plens water overheen (2 liter om te beginnen)

Voeg twee bouillonblokjes toe en wat peper.

Zet het op een laag vuurtje

Schep steeds het vet eraf en voeg zo nodig wat water bij.

In de avond kun je al proberen. Je eet dan de wittere variant

De volgende dag kun je het aanlengen met water en eventueel een blokje bouillon maar dat doe ik nooit. Wel heb ik een Unox worst op het aanrecht liggen en daar snijd ik steeds een paar plakjes af en voeg die toe. Het lekkerst is het als die plakjes een minuut of 20 meekoken.

Nienke Pool