13-jarige jongen bevrijd na jarenlange uitbuiting

Na jaren van uitbuiting en geweld kan Rahul* (13) uit India zijn moeder weer in de armen sluiten, zij dacht dat haar zoon niet meer in leven was.

Onlangs werd Rahul bevrijd uit de macht van een meedogenloze slaveneigenaar. Hij was jarenlang uitgebuit, mishandeld en gedwongen tot slavenarbeid.

De gevangenschap van Rahul begon zo’n drie jaar geleden. Zijn familie leefde in extreme armoede. Uit wanhoop sloten ze een lening af van 7000 roepies (zo’n 80 euro) bij een lokale boer. Als terugbetaling stuurden ze hun oudste zoon, Rahuls broer, naar de boerderij waar hij eenden moest fokken. Rahul bezocht zijn broer er vaak. Tot zijn broer wegrende. De boer besloot dat Rahul dan maar op de boerderij moest werken om de schuld van zijn familie af te betalen.

Zo werkt gedwongen slavenarbeid in grote delen van Zuid-India: Rijke ondernemers gebruiken hun macht om kwetsbare mensen voor zich te laten werken en tot slaaf te maken. Met geweld en intimidatie zorgen ze ervoor dat ze hun mond houden over de uitbuiting.

Toen Rahuls ouders negen maanden later terugkwamen – ervan uitgaande dat de lening was terugbetaald – beweerde de eigenaar van de boerderij dat hij geen idee had waar de jongen was. In werkelijkheid had de eigenaar hem verkocht aan een andere boer. Rahul bracht de volgende twee jaar door met het fokken van geiten onder de controle van een meedogenloze en gewelddadige man, en niemand wist waar hij was.

Zijn ouders waren volledig ontredderd en namen aan dat hun zoon was gestorven. Het verdriet en het schuldgevoel werden voor Rahuls vader te veel en hij pleegde zelfmoord. Rahuls moeder bleef alleen achter om voor haar jongste kind te zorgen.

Na twee jaar op de geitenboerderij slaagde Rahul erin te ontsnappen, maar hij had moeite de weg naar huis te vinden. Een mede-eigenaar van de geitenhouderij kwam de jongen op het spoor en dwong hem terug te keren naar zijn slavenbestaan.

Toen een partnerorganisatie van IJM de jongen vond, had hij al drie jaar in slavernij doorgebracht. Hij werd gedwongen om buiten te slapen met de geiten, had slechts één kleine maaltijd per dag en onderging ernstig verbaal, fysiek en emotioneel geweld. De partnerorganisatie heeft contact opgenomen met SHED India – een andere partnerorganisatie die getraind is door IJM – en samen hebben we een plan gemaakt om Rahul te bevrijden.

Op zaterdag 7 november 2020 hielpen IJM, onze partnerorganisaties en de lokale autoriteiten om Rahul in veiligheid te brengen en zijn getuigenis vast te leggen. Hij kreeg een vrijlatingscertificaat om zijn banden met de eigenaar van de boerderij formeel te verbreken. Eindelijk kon hij zijn moeder en grootvader weer in de armen sluiten.

“Het was heel emotioneel voor mij om getuige te zijn van de hereniging van de jongen met deze familie,” vertelde een medewerker van SHED India. “Zijn moeder had niet durven hopen dat haar zoon nog in leven was. Om hem nu in levende lijve te zien, was een droom die in vervulling ging.”

In de toekomst wordt Rahul gesteund door SHED India en het Child Welfare Committee van de Indiase regering om ervoor te zorgen dat hij in veiligheid blijft en fysiek en emotioneel kan herstellen van de jarenlange uitbuiting. De eigenaren die Rahul tot slaaf hadden gemaakt, worden aangeklaagd.

*Rahul heet in werkelijkheid anders.

 

Voor meer informatie klik hier.

De deur

Bijna iedereen heeft wel eens een reorganisatie of meer meegemaakt.
Verschrikkelijk. Zeker wanneer je al bijna je hele werkleven bij dezelfde werkgever zit.
Even ervan uitgaande dat je intussen een goeie vijftiger, bijna zestiger bent.
Na al die jaren moet je opnieuw solliciteren. Waar, wie wil nog en vijftiger/zestiger hebben, iemand die ook nog eens geen HBO diploma heeft, wel HBO werk-en denkniveau.

De rekeningen blijven op de deurmat vallen.
Die stoppen niet omdat je na zoveel jaren bij hetzelfde bedrijf gewerkt te hebben geen werk meer hebt. Tja, en die WW-uitkering, dekt niet de financiële lading. Wat nu?
Solliciteren, want niets doen is geen optie.
Rouwen en wellicht boos zijn. Ik was best boos. Waarom ik? Ze weten toch dat ik geen 20 meer ben en dat het best lastig kan worden een andere baan te vinden op mijn leeftijd?
Ik was echt niet blij.

Goed omdat aan de ander kant opgeven voor mij geen optie is ben ik toch aan de slag gegaan.
Eerst de hele route UWV doorlopen, o.a. cursussen gevolgd, om vervolgens me toch in te schrijven bij een uitzendbureau.
Eigenlijk against my odds, so not me. Uitzendbureaus waren wat mij betreft prima, alleen had ik geen zin om een week bij bedrijf 1 te werken, om vervolgens weer naar bedrijf 2 te gaan en wie weet binnen afzienbare tijd weer een ander bedrijf.

Ik wilde op 1 plek binnenkomen en daar blijven werken. Goed dus ingeschreven.
De sollicitaties ook via het uitzendbureau wisselden elkaar af.
Soms kreeg je wel een reactie en soms was men te beroerd, om überhaupt op je brief te reageren.
Dit laatste vond en vind ik nog steeds erg jammer, niet te zeggen onbeleefd.
Goed mijn jacht naar andere vastigheid bleef doorgaan. Zeker met UWV hijgend in mijn nek.
Al met al mocht ik na 7 maanden mij melden voor een sollicitatiegesprek bij een bedrijf, waar ik na 2 jaar in vaste dienst kwam en nu bijna 6 jaar werkzaam ben in een andere leuke functie.
Pikant detail is dat ik altijd al bij deze werkgever heb willen werken.
Het is toen anders gelopen. Ik wil mijn werkgever niet verheerlijken, maar kan wel zeggen I’m good.
Een ander Saillant detail is dat ik op het moment waarop een eerder de van reorganisatie gevolgd door het ontslag toesloeg, zat ik al niet meer lekker in het werk.
Ik miste al langere tijd de uitdaging. Veel werk was er niet. Het enige wat echt leuk was, was dat ik naar mijn werk mocht.

Wat ik met dit verhaal wil zeggen, is dat ik van erg boos, verdrietig, naar happy ben gegaan.
Er ging een deur dicht, maar er gingen andere deuren open. Ik moest ze wel zelf openen, kijken wat er achter deuren lag. Was het wat voor mij, kon ik er wat mee, etc. etc. Nou het resultaat is bekend. Al met al is het toch nog goed gekomen met mij. En zo zal het jou ook vergaan. Je ontvangt eerst het slechte nieuws. Dit moet landen, je rouwt op jouw manier, herstelt gaande weg en als het goed is opent zich een andere deur die jou de weg wijst naar een nieuwe toekomst.

Als de ene deur dicht gaat, opent zich een andere deur. De deur die een ander dichtgooit kan je op bonzen, maar vaak gaat die niet meer open. Een deur die jij dichtgooit, omdat je bijvoorbeeld voor jezelf kiest zorgt voor ruimte, al weet je nog niet wat er zal volgen. Die nieuwe ontstane ruimte is de ruimte voor de nieuwe deur die op jouw wacht om binnen te stappen.

 

Geschreven door Marion Ubburgen

Vervolg van Corona

Is het Coronaisme het nieuwe normaal?

Het coronaisme is een nog niet bestaand woord, maar dat zou heel snel kunnen veranderen.

Het verkeer en vervoer over onze wateren is totaal stil komen te liggen, geen containers in de haven, wat gebeurt er met al die goederen en al die zeelui? Daar heb ik niets over gehoord.

Verzorgingshuizen gaan in totale Lock Down ramen en deuren worden nog meer dan te doen gebruikelijk gesloten, de “aerosols” vieren feest. Bezoeken worden aan banden gelegd voor iedereen, liever geen, bij hoge uitzondering mag er een persoon op bezoek bij opa of oma en zeker geen kleinkinderen en jongeren. Die kunnen geen Corona krijgen, maar wel drager zijn. (?). Crimineel C. houdt blijkbaar rekening met kinderen en jongeren. Heeft en kan een virus dat onderscheid maken?  Of is het de gebruikelijke boevencode, boeven houden niet van kindermisbruikers, het kan je de kop kosten in de bak, weet ook C.

 

Het gaat niet alleen over de verzorgingshuizen, denk eens aan alle andere instellingen van GGZ, gehandicaptenzorg, jeugdhuizen en jeugdinstellingen, aan alle minder validen die niet in een instelling zitten en wel afhankelijk zijn van zorg van buiten, die niet meer naar binnen mogen. In de eerste periode van de pandemie, was er in Nederland nog geen “mondkapjestirannie”. Bedenk eens even, dat het uw zoon of dochter is, of een andere geliefde die in zo een instelling is en dat u van de een op de andere dag geen contact meer mag hebben, ook niet op anderhalve meter. Dementerende ouderen krijgen het nog zwaarder dan ze het al hebben. Senioren die actief waren pre-corona, zijn zienderogen aan het achteruit gaan en worden zelfs depressief.

 

De ellende die dit broertje aanricht is in niets te vergelijken met zijn oudere broers, die houden het op een paar weken per jaar, ook al zijn het criminelen van de hoogste orde, ze houden zich strak aan de afspraak en komen meestal op dezelfde periode langs en verdwijnen zonder te veel toestanden en poeha weer van het toneel. Influenza A noch B hebben ooit voor een wereldwijde Lock Down gezorgd, zelfs niet toen 100 jaar geleden de “Spaanse griep” toesloeg.

In die wereldwijde epidemie stierven naar schatting tussen de 20 tot 100 miljoen mensen. Een groter aantal doden dan tijdens de eerste Wereld

Oorlog. Trouwens wist u dat de “Spaanse griep” niet in Spanje de eerste slachtoffers had?

 

Ik hoor om me heen van ernstige mentale achteruitgang en dat het aantal zelfmoorden sterk is toegenomen, dit zou geen verrassing moeten zijn. Wanneer mensen “vrijwillig” zichzelf moeten opsluiten, geen contacten kunnen/mogen/willen/durven hebben. Mensen die met ernstige klachten te kampen hadden, pre-corona, of die wat mildere gezondheidsklachten hadden en die niet naar een ziekenhuis durfden en stierven of wiens klachten aanzienlijk erger werden. Dat zijn sterfgevallen denk ik, door corona, niet met corona. In mijn directe omgeving waren er mensen die niet geholpen konden worden, vanwege C., die ziekenhuis tot “oorlogszones” had verklaard, en wiens klachten sterk verslechterden, waardoor 2 personen zijn overleden, met de kanttekening dat ze ouder dan zeventig waren en met onderliggende aandoeningen.

 

De overlijdensbranche, is de enige branche waar nog hoop voor is in deze malaise, de vele nabestaanden die nergens heen kunnen met hun verdriet. Geen afscheid kunnen nemen van je geliefden is een van de meest schrijnende zaken, die voor zware psychische problemen en depressies kunnen zorgen.  

 

Ondertussen mogen de horeca en andere gelegenheden, die in “Total Lock Down” waren, weer open, natuurlijk met inachtneming van alle maatregelen, iedereen moet naam en telefoonnummer achterlaten, voor het geval dat, je weet maar nooit wie wat onder de leden heeft. Corona C. kan zich goed camoufleren. Het liefst moet alles via een reservering en uw gezondheidsstatus moet u melden aan een wildvreemde, dit doe je natuurlijk vrijwillig, wanneer u dat niet doet kunt u geen reservering boeken of geweigerd worden om een etablissement te betreden.

 

In maart, toen wij in Lock Down gingen, wist nog niemand van de hoed of de rand over dit nieuwe RNA-Coronavirus, dat werd er aan ons verteld. Ik begin daarover steeds meer twijfels te hebben, maar dat komt door mijn hersenspinsels. De verwarring over wat er wel mag, of soms mag en dan weer niet mag, maakt de angst en paniek bij velen niet minder.

 

Gaandeweg lijken de adviezen steeds onlogischer te worden, handen schudden mag niet meer, “wel ellenbogen” terwijl we op anderhalve meter afstand van elkaar moeten blijven, ik snap dat niet, we moeten wanneer wij niezen dit in de ellenbogen doen, het wordt zelfs in reclamespotjes verwerkt, is dat dan niet besmettelijk, wanneer het virus zich aan oppervlakten hecht? Blijkbaar dus niet aan kleding.

Voor verzorgingshuizen worden de regels ook versoepeld, in plaats van geen mogen er nu een en maximaal twee personen op bezoek, dit moet wel ruim van tevoren aangegeven worden. Bij het ene verzorgingshuis zijn de regels strenger dan bij het andere, iedere vorm van uniformiteit ontbreekt, dat zou eigenlijk toch wel moeten indien we dit zo besmettelijke virus de baas willen worden, die het genadeloos heeft gemunt op vooral onze ouderen. Het invullen van allerlei formulieren, of je al dan niet hebt geniest het afgelopen half uur, of je de afgelopen periode geen verhoging had, of een snotneus en zelf voor de vereiste beschermende kleding moeten zorgen bij uw bezoek, dat is voor uw en onze veiligheid. Is dat het nieuwe normaal?

 

Mensen doen wat ze “geadviseerd” wordt, want eindelijke na maanden kunnen ze weer hun geliefden bezoeken. Vaak moet besloten worden wie er wel en wie niet bij Pa of Ma op bezoek mogen, of helemaal er gaat helemaal niemand, dat is ook een van de oplossingen. Ik zie de familieruzies weelderig opleven en het is nog geeneens kerst.

Corona C., is tot nog toe denk ik, de best gewapende crimineel zonder vuurwapens, de banken en financiële instelling hoeven zich geen zorgen te maken, want het contante geld afschaffen is vast een fluitje van een cent om zo deze crimineel aan banden te leggen. Bijna overal waar “pinnen Ja graag” werd gevraagd staan nu borden “pinnen verplicht”, het valt eigenlijk niemand echt op, we hebben allemaal een pinpas en internet of mobiel bankieren natuurlijk. Behalve wanneer je in een instelling zit en geen kant op kunt, de vele daklozen waarvan er nu meer dreigen te zullen ontstaan, want de huisuitzettingen gaan gewoon door en de deurwaarders hebben geen boodschap aan corona, ook mensen met psychisch klachten of geesteszieken, vele senioren, dementerende en lichamelijke zwaar gehandicapten en vele, vele anderen (niet criminelen) die om welke reden dan ook liever contant geld hanteren, zullen aan de PIN moeten. Veel Pinautomaten worden vanwege de besmettelijkheid nu al voor onze veiligheid verwijderd en op deze manier worden tevens de plofjeskraak criminelen stevig aangepakt, uitschakelen van de concurrentie heeft C., ook aan gedacht.

 

Er mogen niet meer dan een bepaald aantal personen zich in bepaalde ruimte ophouden met inachtneming van de maatregelen, vooral de anderhalve meter maatregel is een heikel punt, dat moet echt overal, zelfs wanneer daar geen ruimte voor is.

Hoe? Dat is de verantwoordelijkheid van de ondernemer, dus u kunt beter uw tent sluiten, want als er bij u in uw bruine kroeg vijf mensen binnen mogen zijn op anderhalve meter, denk ik niet dat u daar enig baat bij heeft, dan is het niet open zijn voordeliger lijkt mij. Die boete, die rond de vier ruggen ligt, wilt u echt niet riskeren in deze al zo zware economische tijden. Daarnaast een persoonsregistratie en administratie bijhouden of iemand al dan niet de “corona symptomen” heeft ,voor een bruine kroeg, waar je in vroegere tijden hutjemutje met twintigman kon staan ook tijdens het gewone griepseizoen, dat kunnen wij ons nu al niet meer indenken, voor vijf man te veel rompslomp lijkt mij.

Ziekenhuizen doen alleen de hoognodige en noodzakelijke operaties, wordt er bekend gemaakt, wat dat betekend is mij niet echt duidelijk, wanneer is een operatie noodzakelijk? Zijn er dan ook niet noodzakelijke operaties? De IC-bedden moeten echt vrij blijven en vrij worden gehouden voor de Corona gevallen, de tweede golf zou gevaarlijker kunnen zijn dan de eerste en voor veel meer slachtoffers kunnen zorgen omdat ook de besmettingen zijn toegenomen. Met de lange wachtlijsten die er al jaren zijn voor diverse behandelingen, vooral in de geestelijke gezondheidszorg en dat er door alle bezuinigingen in de gezondheidzorg er nu te weinig bedden zijn, houd ik mijn hart vast op weg naar het “nieuwe normaal”.  Zal het ooit weer “normaal” worden? Dat woord kunnen we wel afschaffen want niets lijkt nog “normaal” te zijn. Wat wel normaal is gebleven is dat er wederom, zelfs nu, geen extra geld vrijkomt voor al die geweldige mensen die werken in de gezondheidzorg, waar wij allemaal zo achterstaan en voor applaudisseerden.

 

 

Zorg goed voor u zelf, zorg goed voor uw naasten en wees gezegend met liefde, goede voeding en houdt uw spirit levendig, lach eens naar een ander, dat kan ook op anderhalve meter…

 

Wordt vervolgd; Corona derde golf

Henna Charry

Corona eerste golf

Is het Coronaisme het nieuwe normaal?

Het coronaisme is een nog niet bestaand woord, maar dat zou heel snel kunnen veranderen.

Corona is naar men zegt, en dat neem ik aan, ik ben geen wetenschapper of onderzoeker, een virus dat wordt verspreid door zogenaamde “aerosols” minuscule ziektemakers, vrij vertaald. Deze “aerosols” verspreiden zich door de lucht en het schijnt dat het klimaat, de luchtvochtigheid, luchtstromen en ventilatiesystemen bij de verspreiding van deze “aerosols” een rol spelen. Dit heb ik van horen zeggen, uit naar mijn mening betrouwbare bron. Het klinkt heel aannemelijke en logisch dacht ik. Echter het bovenstaande werd in de mainstream media omschreven als fake-nieuws. 

 

Vanuit het dagelijkse nieuws heb ik nog steeds niet duidelijk wat het Coronavirus precies is, dat weet nog niemand denk ik, ook de “viro-logen” niet. Het is in ieder geval zo ernstig dat de Lock Down en alle maatregelen gerechtvaardigd worden om mijn en uw leven te kunnen behouden en behoeden van een vreselijke dood.

Covid-19 is de familienaam van dit Coronavirus. Dit virus schijnt gevaarlijker te zijn, is ons verteld, dan het influenzavirus waardoor wereldwijd, ieder jaar duizenden aan sterven, in de cijfers als “oversterfte” aangemerkt per jaar. 


Corona Covid-19 is familie van de meeste RNA-virussen, zoals onze “normale” griep. Influenza A en Influenza B zijn de criminelen onder de ons bekende virussen, het broertje van deze criminele virussen is Corona C., een nakomertje. Het gevaar voor besmettingen zit diep in deze criminele familielijn. Ik weet niet of virussen mannelijk of vrouwelijk zijn, ik heb ze mannelijk gemaakt dat is makkelijker om op af te geven dan op iets vrouwelijks. “Girlpower Always”, vooral in tijden van crisis.

 

Zelfs en ondanks de vele vaccinaties, vooral binnen de “risicogroepen”, maakt het Influenzavirus A, jaarlijks zijn opwachting en sterven er duizenden. Wat zal dit broertje die wij nog niet zo goed kennen voor ellende aanrichten? Het Influenza A virus wordt gezien als een “pandemisch-virus”, dit betekent; een virus dat ieder jaar over de gehele wereld zich manifesteert en doden achter zich laat, we kennen allemaal de A(H1N1) dat is een designatie Influenza A.


De heer H. Aids en mevrouw E. Bola zijn een neef en nicht van Corona C., over deze familieleden zijn wij veel rustiger gestemd, in de loop der jaren. Ik moest toch een vrouw in de mix gooien waarom dan geen zwarte vrouw, dacht ik, voor zover ons verteld komt Mrs. E. Bola uit Afrika, net als de heer H. trouwens. De verwachting is dat C., voor miljoenen doden zal zorgen in deze eerste wereldwijde golf van de geopende Pandora’s box. 

 

Om het gevaar, dat Corona C. teweeg zou kunnen brengen, te verminderen, is er preventief een wereldwijde Lock Down in werking gesteld, want dat had China, het land waar deze crimineel C. voor het eerst opdook, meteen gedaan. Op advies van de WHO, (Wereld Gezondheid Organisatie) en diverse nationale adviesorganen, leek deze aanpak te moeten worden gevolgd en te worden gehandhaafd, zonder verder onderzoek, want toen in maart, wij in Lock Down gingen, wist nog niemand van de hoed of de rand over dit nieuwe RNA-Corona Covid-19 virus, of wel?

Wij hebben, als enige in de wereld, een “Intelligente Lock Down”, omdat wij de slimste zijn en de beste maatregelen zullen kunnen bedenken en treffen om deze crimineel aan te pakken en achter tralies te krijgen, het internationaal gerechtshof zit niet voor niemendal in Den Haag.

Wij worden volgens het RIVM, ons nationaal adviesorgaan, behoed van het onheil van Corona C. wanneer wij ons vrijwillig opsluiten. Motto “Blijf Thuis” en “was veelvuldig uw handen”. Ons houden aan de adviesregels die onze overheid coronamaatregelen noemt, een erg originele en intelligente term, is voor ons aller bestwil. Iedere keer wanneer ik het woord Lock Down hoor, hoor ik het uitgesproken met een Caraïbisch accent en hoor ik een steelband, het heeft bijna iets exotisch “Corona Lock Down”, wanneer u het zingt. Dan bedenk ik, het zou leuk kunnen klinken als een echte Hollandse tophit van Frans Bauer. Zelfs al komt het virus uit Azië, het is een wereldhit.

Corona C. is veel slimmer dan broertjes A en B, ondanks dat die van een andere stamvader zijn lijken ze toch verdacht veel op elkaar, C hecht zich veel meer aan allerlei oppervlakten en voor hele lange perioden, de “viro-logen” weten ons te vertellen hoelang C. zich aan welk oppervlakten hecht, vooral contant geld schijnt een oppervlakte te zijn waar C. zich het beste thuis voelt, dat is eigenlijk niet zo raar, want bij criminelen gaat het om de centen. Gelukkig hebben we alle18 miljoen een pinpas en internetbankieren, of niet?

Onze MP en de ministers van volksgezondheid en veiligheid waarschuwen ons keer op keer voor dit super gevaarlijke en besmettelijke virus dat ons allemaal de dood in zal jagen wanneer we ons niet aan de maatregelen houden. Handen schudden mag niet meer, “wel ellenbogen” hoe dan? Wanneer u anderhalve meter afstand moet houden? Niezen moet nu toch ook in de ellenbogen of ben ik nu raar?

 

We krijgen in het begin van onze intelligente Lock Down sterftecijfers voorgeschoteld en voorspellingen van hoge sterfte. Wanneer wij ons niet houden aan de gestelde coronamaatregelen, die volgens het RIVM eigenlijk meer adviezen zijn, (we hebben ze gebeld). We zullen elkaar massaal besmetten en waardoor de ziekenhuizen overvol worden en er niet genoeg IC-bedden zijn om alle corona-patiënten op te vangen. Dit heeft niets te maken met de jarenlange bezuinigingen in de zorg. Alles is nu de schuld van die vreselijke crimineel C., sterfgevallen die niet aan het coronavirus zijn gerelateerd, kan door deze crimineel tevens worden veroorzaakt. In het nieuws hoor ik, aan corona, door corona of met corona overleden. Wat is het verschil in doodsoorzaak van met, door of aan?

 

Voor de broer van C., wordt vaak als remedie extra vitamine C. voorgeschreven, rust nemen en uitzieken. Tegen Corona C. is geen vitaminne opgewassen, alleen een vaccinatie zal tot een oplossing kunnen leiden beweren de “deskundigen”, bijna meteen na de Lock Down. Het opbouwen van een beter immuunsysteem is volgens diverse tegengeluiden van artsen, die ervoor geleerd hebben, beter en er zijn ook andere mogelijkheden om Covid-19 flink aan te pakken wordt er gezegd. Echter, alle andere geluiden dan vaccinatie worden door het WHO in de kiem gesmoord en het nieuws wordt steeds eenzijdiger. Censuur vindt niet alleen plaatst op “social media”.

 

Volgens de “deskundigen” van de adviesorganen is het een gevaarlijke zaak en eigenlijk ronduit nepnieuws om andere remedies te bekijken of vanuit een andere invalshoek te zoeken naar oplossingen. Het advies vanuit het WHO is vaccinatie en alle andere adviesorganen dienen dit advies op te volgen, evenals alle eerstelijns artsen.  

De intelligente Lock Down duurt nu al maanden, er komen wat versoepelingen, vele maatregelen zoals de anderhalve meter afstand houden zullen streng worden gehandhaafd. Een hoge boete, een gevangenisstraf en zelfs een strafblad kan het u opleveren, wanneer u zich niet aan deze maatregel houdt. Corona C. en zijn “aerosols” weten van wanten, het criminaliseren zit hen in het bloed.

Deze crimineel heeft ervoor gezorgd dat mensenrechten, diverse vrijheden en onze privacy worden aangetast op zo een grote schaal en velen zijn zo bang gemaakt dat men niet meer logisch en zelfstandig kan nadenken. De wereld leeft op virussen en bacteriën, als leek kan ik dat beweren, dat is geen “rocket science”. Onze “darmflora”, (een mooi woord), waar miljoenen bacteriën floreren, die voor een deel voor ons immuunsysteem zorgen. Wanneer deze flora wordt aangetast is er stront aan de knikker. Indien u de evolutieleer aanhangt zijn wij allen uit een eencellige cel ontsproten, eigenlijk een soort van virus dat zich heeft gemuteerd, of is het beter te omschrijven als een soort parasiet?

De Adviezen die ons door de strot worden gedouwd met heel veel doemscenario’s en soms halve waarheden volgen de meesten als makke schapen op. Dit zijn de gangbare opmerkingen in mijn omgeving; “het is echt voor onze bestwil”, “laten we het even aankijken”, “zij, (de adviesgevers) weten waarover het gaat”, “je moet je gewoon aan de regels houden”, “het kan geen kwaad en je doet het wel ook voor een ander hoor”, “een mondkapje is niet voor altijd”, “het zal echt wel niet zo heel lang meer duren”. De overheid slogans: “laten we er samen tegenaan” of “samen slaan we ons er doorheen”, liegen er niet om. Sinds wanneer is een advies een regel? Hoezo propaganda en indoctrinatie?

De Adviezen zijn nog steeds, na vijf maanden, niet veel veranderd. De versoepelingen lijken eerder op een verscherping van de maatregelen. Blijf binnen vrijwillig (Wij kunnen u in quarantaine zetten ook wanneer u geen symptomen heeft, maart wij het vermoeden hebben dat u mogelijk besmet zou kunnen zijn geraakt). Dit is wat ik tussen de regels hoor. Ga alleen naar buiten wanneer dat absoluut noodzakelijk is, het enige noodzakelijke zijn volgens mij alleen levensmiddelen. 

 

Het vliegverkeer wordt stilgelegd, logisch bij een Lock Down dat het luchtruim dichtgaat, aanvoer van levensmiddelen en grondstoffen worden schaars. Wat wij zelf verbouwen gaat naar het buitenland, is goed voor de vrijemarkteconomie, alles wordt duurder en vooral groenten krijgen de slag te pakken. Ik las een artikel waarbij een supermarkt zei dat “aardappels met geen mogelijkheid meer leverbaar” waren, totdat een stoere boerin haar truck omkiepte voor deze supermarkt. #meervrouwenaandemacht. 

 


Zorg goed voor u zelf, zorg goed voor uw naasten en wees gezegend met liefde, goede voeding en houdt uw spirit levendig, lach eens naar een ander, dat kan ook op anderhalve meter…

Foto: Influenza A

Wordt vervolgd; Corona tweede golf

Geschreven door Henna Charry

Effectief leren middels zelfanalyse

In de afgelopen twee maanden ben ik druk geweest met mijn nieuwe baan. De beginperiode van een nieuwe baan is vaak best pittig: Je bent in een nieuw bedrijf, moet nog veel leren, een weg vinden in de organisatie, wennen aan het werkritme en je de nodige kennis eigen maken om je functie goed uit te kunnen oefenen. Voor deze baan heb ik behoorlijk moeten aanpoten om op gewenst niveau te komen. In dit blog vertel ik daar wat over.

Alvorens ik zelfstandig aan de slag kon, moest ik een e-learning-traject en training on the job doorlopen. Tijdens het doorlopen van de e-learning, werd ik algauw geconfronteerd met karaktereigenschappen van mezelf. Ik kreeg te horen dat ik nogal ‘zweverig’ over kwam en doorliep het traject langzamer dan mijn klasgenoten. Dit maakte me erg onzeker, wat het verdere verloop niet ten goede kwam. In eerste instantie baalde ik en werd ik erg verdrietig. Echter lukte het me om mezelf te herpakken en dat deed ik door mijn leerstijl en belemmerende overtuigingen onder de loep te nemen. Ik ging in mijn kracht zitten: schrijven. Alles wat ik aan mezelf merkte en waar ik tegenaan liep, schreef ik op. De eerste stap was gezet; erkennen. Hierdoor werd ik al wat rustiger. Aan het einde van de week, nam ik mijn notities door en bedacht ik manieren om mijn kenmerken effectiever in te zetten.

Toen ik eenmaal de rust in mezelf had gevonden, kon ik in mijn eigen tempo doorgaan en uiteindelijk de e-learning met succes afronden.

Training on the job

De volgende fase; training on the job. In deze periode kwam ik ook allerlei uitdagingen tegen en liep ik wederom tegen mezelf aan. Weer twijfelde ik aan mezelf; kan ik het wel? Is dit te hoog gegrepen? Ik werd gek van mezelf – ik heb zo hard gewerkt aan mijn zelfbeeld en erkend dat ik er best mag zijn en geen domme meid ben. Hoe was het dan toch mogelijk dat ik me zo onbekwaam voelde binnen het werk zelf? Alsof ik opeens weer dat onzeker meisje van vroeger was. Wat heb ik me toch slecht gevoeld. Maar op andere momenten ging het dan weer beter en dan werd ik blij. Totdat het weer slecht ging. Hoe kon dat? – het ene moment ging het hartstikke goed en het andere moment glipte het weer weg. Dit geschommel maakte me erg onzeker.

Ook hier heb ik me doorheen weten te worstelen. Uiteindelijk deed ik hetzelfde als wat ik tijdens de e-learning deed. Mijn zwaktes en valkuilen in kaart brengen en een oplossing bedenken voor wanneer ik bij mezelf merk dat ik dreig weg te glippen. Een plan de campagne, zoals ik vanuit de coaching op werk meekreeg.

Er zit kracht in van tevoren bedenken hoe je de problemen waar je tegenaan loopt, aan gaat pakken. Door er alvast over na te denken – en in mijn geval het ook opschrijven – lijkt het onderbewuste zich hier al een beetje op in te stellen. Wanneer je dan tegen het probleem aanloopt, lost het zich op natuurlijke wijze op. Alsof je er helemaal geen moeite voor hoeft te doen.

Acceptatie

Het belangrijkste in mijn proces, was denk ik accepteren dat ik ben wie ik ben en leer zoals ik leer. Ik moest accepteren dat ik wellicht een student ben die wat langzamer leert. Ik moest me ervan bewust blijven dat dit echter niks zegt over mijn intelligentie en capaciteiten. Dat ik het heus wel kan en het altijd wel oplos. Verder heb ik over mezelf geleerd en wederom ingezien dat ik wel degelijk doorzettingsvermogen heb en als de omstandigheden ernaar vragen, ik een tandje extra bijzet.

Boodschap

Dit traject heeft me eraan herinnerd dat je moet werken met wat je hebt, bent en kan en niet iets proberen te zijn of doen wat je niet bent en wat niet bij je past. Werk met wat je hebt en vind een manier om dat effectief in te zetten. Dat is de boodschap.

Leven volgens een budget

Vaak denken mensen bij budgetteren aan leven met minder. Budgetteren is niet leven met minder, maar leven met wat je nodig hebt.

Een van de eerste stappen om financiële problemen op te lossen en/of te voorkomen is inzicht te krijgen in je financiële situatie. Dit doe je door een begroting te maken waarop je jouw inkomen en uitgaven noteert. Een voorbeeld van zo een begroting vind je via deze link

Wanneer je de begroting voor jezelf hebt ingevuld krijg je inzicht in jouw uitgaven en eventuele tekorten. Je kunt vanuit een begroting aflezen hoe je met geld om gaat en wat de gevolgen daarvan zijn. Kom je geldtekort of houdt je geld over? Hoe komt het dat je geld tekortkomt? Is het je uitgavenpatroon of zijn je vaste lasten te hoog? Kun je ergens op besparen? Door inzicht krijg je antwoorden op deze vragen en kun je een plan maken om de stappen te zetten naar financiële stabiliteit.

De volgende stap is kijken naar wat je nodig hebt. Heb je echt €500,- per maand nodig aan boodschappen? Moet je echt elke week eten buitenshuis bestellen? Zijn de abonnementen die je hebt noodzakelijk? Maak je er gebruik van? Door kritisch te kijken naar je uitgaven kun je deze veranderen en ervoor zorgen dat je geld overhoudt. Zijn je uitgaven in de juiste verhouding en zo laag als maar kan en heb je nog tekort? Dan kan het liggen aan je inkomen. Je kunt dan kijken hoe je meer inkomen kan genereren. Bijvoorbeeld door te kijken of je alle subsidies en toeslagen ontvangt waar je recht op hebt. Dit kun je nagaan via www.berekenuwrecht.nl

Zodra je weet wat je nodig hebt kun je gaan budgetteren en de budgetregel toepassen. Deze regel dient als een richtlijn die je toepast op jouw (gezamenlijk) netto-inkomen.

De budgetregel is:

50% van je netto-inkomen is voor je maandelijkse vaste lasten.

30% van je netto-inkomen is voor reserveringen & leuke dingen

20% van je netto-inkomen is om te sparen. Heb je schulden dan gebruik je 10% voor afbetalingen en spaar je 10%.

Het is altijd belangrijk om te sparen, ook als je schulden hebt, zodat je een buffer opbouwt voor onvoorziene uitgaven. Deze buffer zal ervoor zorgen dat je uit de vicieuze cirkel van financiële problemen blijft.

Wanneer je jou houdt aan je budget word je financieel stabiel en krijg je rust. Je komt uit je financiële problemen, je bouwt vermogen op en je kunt weer gaan leven.

Angst zaaien is soms hard nodig

Nooit meer bang zijn – wie droomt er niet van? We willen niet dat angst het voor het zeggen heeft in ons leven. En toch, er zijn ook mensen die te weinig angst kennen.

Op dit moment worden duizenden kinderen uitgebuit in de visindustrie rond het Voltameer in Ghana. Deze kinderen maken werkdagen van zo’n veertien uur. Ze worden geslagen met peddels en touwen. Ze moeten het water in duiken om verstrikte netten los te maken – waarbij ze niet zelden verdrinken.

Niks te vrezen

Hoe kan dit bestaan? Het probleem is dat de ‘eigenaren’ van deze kinderen geen angst kennen. Ze vinden het normaal om voor een klein bedrag een kindslaaf te kopen (voor een kindslaaf betaal je in Ghana nog minder dan voor een visnet). Ze denken: het is makkelijk en goedkoop. Er is toch niemand die het voor die kinderen opneemt; ik heb niks te vrezen…

International Justice Mission (IJM) heeft in Ghana de strijd aangebonden met het monster van kindslavernij, door kinderen op te sporen en te bevrijden. Maar dat is niet genoeg. Want als slaafeigenaren geen angst kennen, kopen ze gewoon nieuwe kindslaven. Daarom werkt IJM ook samen met overheden om te zorgen dat criminelen veroordeeld worden.

En die aanpak werkt! Bij slaafeigenaren begint er langzaam angst te groeien. Ze beseffen: ik kan niet zomaar kinderen uitbuiten, ik kom er niet mee weg… Want ze zien hoe andere criminelen opgepakt worden en voor jaren in de gevangenis belanden. Het gebeurt nu zelfs dat slaafeigenaren spontaan kinderen vrijlaten als ze merken dat IJM en de politie hen op het spoor zijn.

Natuurlijk, angst kan verschrikkelijk en vernietigend zijn. Maar er is ook een goede angst, een ‘heilige huiver’. Het is heel gezond als we beseffen: een medemens mag je nooit als ding gebruiken, mishandelen, uitbuiten… Want daar kom je niet straffeloos mee weg.

IJM werkt hard om die ‘heilige huiver’ te verspreiden, bijvoorbeeld onder vissers op het Voltameer. Zodat kinderen bevrijd, geholpen, gerespecteerd en beschermd worden. Kinderen zoals Esther, die tien jaar lang werd misbruikt en mishandeld, maar door IJM werd bevrijd (bekijk hier een video over haar: https://www.youtube.com/watch?v=Fuj7OStzRr8).

De criminelen in Ghana krijgen minder macht. Maar nog steeds zitten er duizenden kinderen vast. Nog steeds zijn er slaafeigenaren die zonder angst kinderen exploiteren en tot bloedens toe verwonden. Het gevecht is nog niet voorbij.

Vecht jij mee?

Auteur: Gertjan de Jong, storyteller bij IJM Nederland. Zie ook www.ijmnl.org.

Voorstellen Suma na Mi, Wie ben ik, Who am I, dat is de vraag

Dit is mijn tweede blog voor vrouwen op eigen benen ik ben heel blij dat ik ja heb gezegd op het aanbod een blog te schrijven. Mijn eerste blog ging over herdenken, omdat het goed is om soms terug te kijken zodat je verder kunt gaan en zien op een nog betere toekomst. Deze blog gaat over de vraag die je steeds weer krijgt, wie ben jij? Wanneer ik over deze vraag nadenk kom ik altijd weer tot dezelfde conclusie, ik ben aan het ontdekken wie ik ben om beter te worden dan mijzelf, ik kan nu op deze vraag als antwoord geven ik ben op een ontdekkingsreis naar mij.

Ik zal mij eerst even voorstellen, in mijn eerste blog ben ik zonder te kloppen binnengevallen. Daar gaat mijn eerste indruk, gelukkig is de eerste indruk altijd een momentopname in het tijdsbestek van de eeuwigheid dat is als een speldeknop op een mensenleven.

Mijn naam is Henna Charry, eerste dochter geboren in Suriname zoals in mijn paspoort staat te Paramaribo, Nationaliteit Nederlandse, woonachtig te Amsterdam The Netherlands.  Deze gegevens zeggen natuurlijk helemaal niets over mij als persoon, meestal wordt er een aanname gedaan of een oordeel verbonden aan deze minimale voor mij niet zo veel zeggende feiten. Allen worden wij geboren, als gevolg van een oorzaak dat twee mensen, in mijn geval een man en een vrouw, bij elkaar kwamen en de daad verrichten zodat mijn bestaan vorm kon krijgen.

Dit gegeven alleen al is voor mij “mindblowing” dat in eerste instantie twee vreemden elkaar ontmoeten, er een chemie ontstaat die ervoor zorgt dat ik, ja ook jij, na een aantal maanden, in de meeste gevallen zijn dat er negen het licht mag aanschouwen van een nieuwe en andere wereld met een schreeuw.

Ik ben een dochter, ik ben een zus, een vriendin, een geliefde, een  partner, een moeder, ik ben een minnaar, ik ben een stiefzus, ik ben schoonmoeder, Ik ben een ondernemer, ik ben een schrijfster, ik ben een collega, ik ben een helper, een organisator, een lifestyle coach, een trainer en connector, ik ben artistiek en creatief, ik hou van schilderen en tekenen, humoristisch vind ik mezelf ook, ik ben eerlijk en oprecht, omdat zonder waarheid er geen vertrouwen kan zijn, soms ben ik “pissed off”, maar niet hysterisch of emotioneel, soms ben ik lief en soms ben ik aardig, niet gemeen en nooit negatief, ja wie ben ik, veelal positief met het oog gericht op de toekomst, iemand die “Upportunity” ziet en aangrijpt, durft keuzes te maken en nee kan zeggen, vooral ook tegen mijzelf. Wie ben ik, dat is de vraag die ik mij elke dag wel stel en dan beantwoord met het volgende; ik ben vandaag een leerling en elke dag weer een student van het leven van mijzelf, het leven om mij heen, onderzoeker van, luisterend en lezend over onderwerpen die mijn interesse hebben. Kijkend naar de mens, meestal met een gulle lach, energiek werkend, met liefde voor mijzelf en mijn omgeving.

Net zoals velen niet voor een gat te vangen. Ieder mens, heeft een of meerdere talenten die niet te vangen zijn in een eerste indruk, wij geven als personen vaak waarde aan een eerste indruk die eigenlijk helemaal niets zegt over wie een persoon waarlijk is, een eerste indruk berust meestal op aannames en oordelen, die veelal na verloop van tijd op misverstanden blijken te berusten. In sommige gevallen houden wij “eng” vast aan deze eerste indruk want wij willen graag dat onze mening bevestigd is en of wordt omdat we vaak “gelijk” willen hebben om niet toe te geven dat ook wij zelf “flawed” zijn.

Zelf ben ik mijzelf er elke dag op aan het trainen mijn aannames en oordelen te herkennen, deze op de waarde te schatten dat aannames en oordelen vaak niet gebaseerde zijn op werkelijke data en/of feiten. Durven toegeven dat mijn aannames bij een eerste indruk nietszeggend is. Daarom heb ik mijzelf nu voorgenomen niet meer aan te nemen of te oordelen, maar meer vragen te stellen. “Don’t assume just aks”. Wanneer ik een antwoord krijg op mijn vraag dan toon ik interesse in de ander en leer ik iemand een mens kennen, vanuit oprechte interesse en is de eerste indruk niet meer terzake doende en kun je besluiten al dan niet met een ander een relatie op te bouwen of een ander, “anders” dan jij in eerste aannam te leren kennen, zonder oordeel.

Wij mensen zijn en hebben een veelvoud van hoedanigheden en benamingen, hebben vele karaktereigenschappen en zijn een complex geheel in vele en vele variaties van emoties, denkpatronen en handelingen. Wij zijn ons vaak niet eens zo bewust van ons eigen zijn en hoe ons denken is opgebouwd en staan daar meestal niet te lang bij stil. Het is best belangrijk om te weten, te ervaren, bewustzijn te hebben van hoe onze denkpatronen werken. Want een zus ervaart mij anders dan een collega, in iedere hoedanigheid passen we andere eigenschappen toe om in het sociale verkeer te kunnen functioneren op diverse manieren. Als minnaar gedraag ik mij anders dan als vriendin. Het betekent niet dat ik een ander persoon ben in de omgang met, maar voor eenieder persoon heb je in de omgang andere handvaten nodig omdat we allemaal anders zijn in onze gelijkwaardigheid.

Mijn naam is een gegeven dat niets zegt en niet aangeeft van wie ik ben, in alle titels en benamingen of karaktereigenschappen, die ik bezit als persoon, dochter, moeder en ondernemer of partner. Mijn naam zegt niets over wie ik wil worden en al helemaal niet wie ik zou willen zijn. Mijn naam zegt niets over mijn verlangens en mijn dromen. Het zegt niets over mijn karaktereigenschappen, mijn goede en zwakke punten of mijn capaciteiten en talenten. Mijn naam zegt niets over mijn emoties, mijn denkpatronen of het waarom van mijn handelen. Mijn naam zegt niets over mijn verleden, mijn heden of mijn toekomst. Mijn naam is enkel een aanduiding, zodat een andere dit kan herkennen en beduiden met: die naam ken ik, komt me bekend voor, heb ik weleens van gehoord, ben ik “friends” ,vrienden, mee op Facebook, volg ik op Instagram of ben ik mee “geconnect” op LinkedIn. Op de vraag wie is Henna Charry is het antwoord; de naam die mijn ouders aan mij hebben gegeven op de dag mijn geboorte, dat is feit en waarheid, niets meer en niets minder en dat staat in mijn paspoort, mijn naam aanduiding.

De vraag wie ben ik, daar heb ik nog geen een duidend antwoord op, wel heb ik kort kunnen omschrijven met titels en aanduidingen om mij aan u te kunnen voorstellen, ik heb wat karaktereigenschappen benoemd en heb ik u verteld waar ik van hou, vanuit al die gegevens zal een ieder zijn eigen conclusies, aannames en oordelen hebben, het blijft echter een eerste indruk van een momentopname in het tijdsbestek van de eeuwigheid dat is als een speldeknop op een mensenleven.

Ik heb u niet verteld wat mij doet tikken, wat mijn passies zijn, een daarvan is natuurlijk schrijven, een open deur. Wat ik leuk vind om te doen is onder andere tekenen en schilderen. Er is zoveel meer dan ik u nu kan vertellen over mijn persoon, maar daarmee wacht ik tot er interesse is en mij een vraag wordt gesteld. Ik ben nieuwsgierig naar u als lezer van deze blog, wat is uw aanduiding en wie denkt u dat u bent, wilt zijn of wilt worden. Wat ik wel weet is dat ik mag fantaseren over wie deze blog leest, het zijn vast allemaal vrouwen die in hun kracht staan en willen leren van elkaar en groeien met elkaar naar meer van zichzelf om een betere versie van zichzelf te kunnen worden en net zoals ik dat doen om een verandering te willen zijn en verandering te brengen in het leven van anderen.

Natuurlijk zullen vast ook wel mannen deze blog lezen of wie dan ook van welke genderomschrijving dan ook, wat ik hiermee wil zeggen is, wie jij bent of wilt zijn kan alleen jijzelf voor jouwzelf omschrijven in welke hoedanigheid of van welke aard dan ook, ik ben verantwoordelijk om te zijn wie ik wil zijn, voor mijzelf en voor anderen, niemand anders is daar verantwoordelijk voor, de aanduiding of benaming die ik aan mijzelf geef is op enig moment in de tijd de persoon die ik op dat moment of op die tijd ben of wil zijn…

Hier hou ik mij aan vast ten alle tijden:

IAM all things at all times but ONE thing at a specific time


Be aware of who you are at anytime

Ik ben alles tegelijkertijd en op hetzelfde moment, maar een ding op een specifieke tijd op een specifiek moment. Ik ben mij bewust van wie ik ben op elk moment. Dat is altijd en in iedere hoedanigheid, mijzelf.

 

Vandaag ben ik;

Henna Charry

Schrijfster van een blog voor

Vrouwen op Eigen Benen.

 

Onderstaand gedicht Wie ben ik

WIE BEN IK  WHO AM I   SUMA NA MI     THAT’S ALWAYS THE QUSTION

Gedicht: wie ben ik uit boek Mijn Naakte Waarheid

(Pre-release uitgave nov 2019)

Wie ben ik

Vandaag ben ik niet,

Omdat het Morgen

Zal gebeuren, wat

Gisteren onmogelijk was.

Weten wie IK ben

(Nederlands)

 

Who Am I

Today I am not because

Tomorrow will happen, what

was impossible Yesterday.

Know who I am

(English)

 

Suma na Mi

Tide mi no sabi eteh

Suma na mi, bika

Tamara mi sa man

Syi sa no ben kan

A dey fu eysidey

Fu mi sabi na fa

Suma na mi

(sranan)

©️ hennacharry

 

Henna Charry kan je vinden via Instagram, facebook, Linkedin en Youtube.

Financiële vrijheid

Als financieel coach is het mijn missie om financiële vrijheid te creëren voor eenieder.

 Wat is financiële vrijheid?

 

Financiële vrijheid is een bepaald gevoel dat voor eenieder anders is. Om dat gevoel te hebben hoef je niet rijk te zijn. Meer geld staat niet gelijk aan financiële vrijheid. De manier hoe je met geld omgaat en hoe je over geld denkt wel. Misschien denk je nu, ‘allemaal leuk en waar, maar als ik meer geld heb dan kan ik meer doen en voel ik mij ook veel vrijer’. Ik begrijp dat, maar als je meer geld hebt en je uitgavenpatroon en mindset blijven gelijk dan zul je van dat geld niet veel overhouden en alsnog tekortkomen waardoor je die vrijheid niet of tijdelijk zult voelen.

 

Voor mij persoonlijk betekend financiële vrijheid dat ik mij geen zorgen hoef te maken over geld. Dat ik altijd geld achter de hand heb en kan leven zoals ik wil. Denk aan dat ik spontaan op vakantie kan gaan of dat ik meteen een nieuwe wasmachine kan halen als deze kapot gaat. Dat ik niet met mijn handen in mijn haren zit als er een onvoorziene uitgaven op mijn pad komt of wanneer we in een crisis zitten zoals de corona crisis waar we nu in zitten.

Om financiële vrijheid te kunnen ervaren is het nodig om andere gewoontes aan te leren. Deze gewoontes helpen jou vervolgens om de stappen te zetten naar financieel onafhankelijkheid en het gevoel van financiële vrijheid. Deze gewoontes leer ik mijn cliënten aan. Een aantal van deze gewoontes zijn;

  • Kijk goed naar je uitgaven en leef volgens een budget
  • Bouw een zekerheid op. Spaar voor een buffer
  • Los schulden af en voorkom schulden
  • Heb controle over je impulsieve aankopen
  • Zoek manieren om je geld te laten groeien
  • Investeer in je toekomst

Het creëren van financiële vrijheid is een proces. Een proces die start bij jezelf waarbij je een aantal vragen aan jezelf stelt zoals; Hoe denk je nu over geld? Waar komt deze gedachtegang vandaan? Welke keuzes heb je gemaakt en welke resultaten heb je gekregen? Wat zijn je doelen? Bezit je nu de kennis en vaardigheden om deze doelen te bereiken? Waarin wil je jezelf ontwikkelen?

Door bewustwording kun je open staan voor verandering. Verandering die je nodig hebt om jouw doelen te bereiken. Het is een spannende en leerzame reis. Een reis die ik niet als makkelijk heb ervaren, maar wel als een mooie reis. Een reis die ik nog steeds maak en mij heeft gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Vrij, ontspannen, levenslustig, verantwoordelijk, gezegend en zelfverzekerd.

Elke maand zal ik een van de gewoontes bespreken in mijn blogs voor Vrouw op eigen benen. Laten we samen financiële vrijheid creëren.

Financial Freedom is Freedom from Fear

Weleens van vliegende jicht gehoord?

De meeste mensen kennen jicht in de voet, teen of hiel maar jicht kan zich voordoen in allerlei gewrichten zoals enkels, knieën, vingers, polsen, ellebogen en zelfs in de oren.

Als jichtaanvallen afwisselend in verschillende gewrichten voorkomen spreken we van vliegende jicht. De jicht “vliegt” als het ware van het ene gewricht naar het andere. In feite slaan de urinezuren afwisselend neer in de verschillende gewrichten.

Wat is jicht?
Jicht valt onder reumatische aandoeningen. Het is een ontstekingsreactie door opeenhoping van urinezuurkristallen in de gewrichten. Urinezuur is een giftig afvalzuur dat wordt gevormd bij de stofwisseling van purines. En purines zijn stoffen die vrijkomen bij de afbraak van cellen in het lichaam. Purines komen ook voor in zuurvormende voedingsmiddelen.

Als iemand een hogere kans heeft op het krijgen van jicht, dan zijn er bepaalde factoren die de urinezuurproductie in het bloed kunnen verhogen, wat een jichtaanval kan uitlokken. Verhoogd urinezuur in het bloed kan ontstaan door:

  • Een verhoogde purine-afbraak door stress, chronisch alcoholgebruik of door cytostatica.
  • Een verhoogde celafbraak in het lichaam door bijvoorbeeld tumoren, psoriasis en zwaarlijvigheid.
  • Purinerijke voeding die bestaat uit orgaanvlees, bepaalde vissoorten zoals ansjovis, sardines, mosselen en kreeft, gevogelte en wild en peulvruchten.

 

Hoe wordt urinezuur uit het lichaam afgevoerd?
Urinezuren die na de afbraak in het bloed ontstaan moeten door het lichaam uit het bloed worden verwijderd omdat anders de zuurgraad van het bloed te hoog wordt.

De zuurgraad van het bloed moet altijd op een constant niveau worden gehouden. Een te hoge zuurgraad van het bloed of een veel te lage zuurgraad kan levensbedreigend zijn. Urinezuren worden via de nieren uitgescheiden en een klein deel via de ontlasting.

Als er zich teveel urinezuur in het lichaam ophoopt zet het lichaam de zuren om in kristallen en dumpt het in het lichaam. Als de kristallen dan in de gewrichten terechtkomen kunnen ze ontstoken raken en dan spreken we van jicht.

Symptomen van een jichtaanval:

  • rode, gevoelige, warme en gezwollen gewrichten;
  • stekende pijn;
  • lichte koorts;

Jicht-aanvallen kunnen o.a. worden uitgelokt of versterkt door:

  • kleine verwondingen;
  • overmatig alcohol gebruik;
  • eiwitrijk voedsel, m.n. dierlijk voedsel;
  • suikerhoudende voedingsmiddelen
  • bepaalde medicijnen;
  • vermoeidheid;
  • emotionele spanningen;

Voorkomen is beter dan behandelen:
Probeer altijd meer basen dan zuren binnen te krijgen, dus meer ontzurende voedingsmiddelen en minder zuurvormende producten.

Een essentiële zuurbuffer van ons lichaam is natriumbicarbonaat. Het is een lichaamseigen stof dat bestaat uit de mineralen natrium en kalium wat voldoende aanwezig moet zijn in het lichaam om de zuurbalans in evenwicht te houden. Het zorgt ervoor dat zure afvalstoffen worden geneutraliseerd waardoor ons bloed licht basisch blijft.

Na het 40e levensjaar verzuurt het lichaam in toenemende mate waardoor urinezuren minder goed uit het bloed worden afgevoerd.

Vanaf het 40e levensjaar neemt n.l. natriumbicarbonaat in het lichaam af en ontstaat meer ophoping van zure afvalstoffen.
Door een dagelijkse aanvulling van natriumbicarbonaat aan bijv. water of thee gaat het lichaam zich ontdoen van opgehoopte zuurresten. Hoe meer ontzuurd, dus hoe schoner het lichaam is, des te beter het lichaam kan functioneren en gezondheidsklachten verminderd of voorkomen kunnen worden.

Wil je meer informatie over natriumbicarbonaat (basische druppels)? Kijk dan hier.

Heb je vragen hierover? Of heb je een andere gezondheidsvraag? Mail me dan.

Felicia Mau-Asam
Orthomoleculair Voeding- & Suppletie Coach
www.essentiallifestyle.nl