Wat nou, lef?

“Ja maar jij hebt gewoon lef, dan kun je wel ondernemen.”

Ik keek mijn vriendin verbaasd aan. Ik? Lef? Met die slapeloze nacht van de afgelopen maand omdat maar liefst twee klanten een opdracht uitstelden? Ik vond mijzelf nou niet echt het toonbeeld van stoer. Maar de opmerking van mijn vriendin in ons gesprek over ‘ondernemen’ zette mij wel aan het nadenken. Hoe komt het dat ik ondernemer ben en dat ook blijf? Of misschien is de vraag wel: Wat maakt dat een eigen bedrijf na haar start ook echt op gang komt?

De drie G’s

Ondernemen, heb ik geleerd van een business coach, start met een goed idee hebben om te verkopen en weten wat je kunt en waar je blij van wordt. De Goed-Geld-Gaaf combinatie. En daar heb ik me ook echt mee bezig gehouden. Nadat ik al een tijdje op weg was, wilde ik een concreter aanbod neerzetten. Zodat mijn toekomstige klanten ook zouden weten waarom ze juist bij mij moeten zijn. En hoewel ik er nog regelmatig aan sleutel, zit ik met deze drie G’s op dit moment ook wel behoorlijk in de goede richting. Maar ben ik daar nou ook echt zichtbaarder door geworden? Hoe kwam ik ook al weer aan mijn eerste opdracht?

Met de vraag van mijn vriendin in gedachten, realiseerde ik mij dat de drie G’s inderdaad de basis van je strategie zijn…. maar dat er nog wel een G aan toegevoegd kan worden als het gaat om het daadwerkelijk starten van je onderneming. En nee, dan heb ik het niet over de G van Geluk. Het is toch geen toeval als je vooruitgang boekt! Er is ook inzet en talent (heb je die G van Goed weer!) voor nodig. Waar ik op doel, is de G van Gunnen. Mijn eerste echte opdracht als zelfstandig ondernemer ontstond doordat iemand die ik kende mij aanraadde bij mijn toekomstige klant. Niet omdat die persoon er zelf beter van zou worden. Maar omdat die persoon mij ook de opdracht gunde. En naar mate mijn bedrijf verder groeit en ik meer gewend raak aan het ondernemen, kom ik er achter dat het gunnen zeker niet vanzelfsprekend is en enorm lastig kan zijn. Maar het is er wel.

Blij

Gunnen is “zonder jaloezie toestaan dat iemand anders iets heeft.“ En ik heb de laatste jaren geconcludeerd dat je naast een goede basis van je bedrijf ook mensen om je heen nodig hebt die het jou gunnen dat jij met je bedrijf ontwikkelt. En niet alleen omdat jij het talent hebt dat nodig is voor de opdracht, of simpelweg om verder te komen met je bedrijf. Maar ook omdat ze in je geloven, omdat ze je aardig vinden en het vertrouwen hebben. Zonder dat daar direct iets tegenover staat. En dat kunnen zelfs ‘collega’s’ zijn, zoals ik andere zelfstandigen in het beroep van trainer of coach noem. Of het nou gaat om ‘even sparren voor of na de training’, informatie delen of die daadwerkelijke lead voor een opdracht. En ik word hier toch zo blij van. Natuurlijk zijn er ook genoeg anderen in het veld die hier niet of minder mee bezig zijn. Zij die het woord ‘zelfstandig’ liever op alle fronten letterlijk nemen. Overigens, no hard feelings verder, tenzij je verwacht gegund te krijgen en niet zelf meedoet.

Dus… ik ben er uit. Misschien heb ik wel lef.. maar het is niet genoeg. Ik voeg Gunnen toe aan de drie G’s en ga er zelf ook mee door. Want het is besmettelijk. Van Gunnen ga je Geven. Voor niks, nada, noppes. En daar word je blij van. Ik wel.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie