Soms zit het mee en soms zit het tegen…

Wat ikzelf lastig vind aan het leven is dat het zich niet altijd laat vertalen in een stijgende lijn. En het bijzondere is dat ik mij niet meteen bewust ben wanneer die curve nou opwaarts gaat of dat ik over mijn huidige piek heen ben en stappen achteruit doe. Door zelfreflectie merk je dat er dingen zijn veranderd. Maar wanneer?

Niemand wil dat het minder goed gaat, dus als het minder goed gaat, ga je gewoon harder je best doen om slechter te voorkomen. En als het goed gaat heb je dat vaak pas in de gaten wanneer je merkt dat je al eigenlijk langere tijd rust in je hoofd hebt en je meer lacht.

Als ik eerlijk ben heeft geen van beide mijn voorkeur, geef mij maar een constante lijn zonder gekkigheden. Want als er een stijgende lijn is, weet ik dat er ooit een piek zal komen en het daarna weer zal dalen, wat ik natuurlijk niet wil. En als er een dalende lijn is, weet ik niet wanneer ik nou eindelijk dat dieptepunt hebt bereikt zodat mijn lijn weer een opwaartse beweging gaat maken.

Wat ik inmiddels wel weet is, dat als de curve naar beneden gaat, het nooit zover daalt als de keren daarvoor. Op de een of andere manier blijf je op welk vlak dan ook boven het vorige dieptepunt “hangen”, je gaat nooit dieper dan de keren daarvoor. Dat kan financieel zijn, op sociaal maatschappelijk of persoonlijk vlak, noem maar op. Je groeit altijd wel.

Voor wat mijzelf betreft is het voordeel van ouder worden dat mijn karakter wat afvlakt; de scherpe kantjes gaan er wat af, ik krijg meer innerlijke rust. En eigenlijk vind ik dat wel fijn. Doe mij die stabiele lijn maar. Geen excessen en geen rare dingen.

Maar die curve is zo zoooo persoonlijk en voor iedereen anders, want wanneer ik mijn stijgende lijn een beetje eng vind, beschouwen anderen hem als voorspoed, wanneer ik een stabiele lijn “rustig” vind, vinden anderen hem “dynamisch” en wat anderen een teruggang vinden, zie ik als groei en een uitdaging.

Resumé: vergelijk jouw curve nooit met die van anderen want we ervaren onze curves allemaal anders. De waarde van je curve zit in je persoonlijke groei, niet in het financiële of sociaal-maatschappelijke. Financiële en/of sociaal-maatschappelijke groei zonder persoonlijke ontwikkeling is, zoals de Engelsen zeggen, “a recipe for disaster”.

En hoe rustgevend is het om te weten dat je je successen en je dieptepunten dus kunt sturen met de levenslessen die je bij het behalen van ze hebt opgedaan. Vertrouw op jezelf, vertrouw er op dat je het kunt, je krijgt nooit meer dan je kunt verstouwen, want, al dan niet bewust heb je zelf ook bijgedragen, positief of negatief. Waardoor je kunt besluiten om het tij te keren, dus keer het tij.

Keer daarom jouw getijde als je er niet blij mee bent, want het behoort jou toe…

Gina Avans-Baert
Voor informatie klik hier!