Heimwee

Als je, net als ik, ver weg van je familie verwijderd bent, dan is dat niet altijd gemakkelijk. Niet alleen voor onszelf is dat moeilijk, ook onze kinderen kunnen er last van hebben. Niet altijd hebben we de luxe om op en neer te vliegen en onze familie op te zoeken. We moeten het vaak doen met elkaar eens per jaar, of misschien wel om het jaar of eens in de drie jaar zien. Het is erg afhankelijk van hoe groot je gezin is (iedere vliegticket extra is al erg duur) en waar je naartoe moet om je familie te zien. Maar hoe ga je ermee om als je heimwee hebt of als je kinderen heimwee hebben?

Laat mij maar eens beginnen met te vertellen hoe het bij ons thuis eraan toe gaat. Ik woon in Nederland. En de rest van mijn familie op Curaçao. Mijn ouders zijn Surinaams maar verhuisden naar het kleine zonnige eiland toen ik nog net niet geboren was. Ik heb dus mijn hele leven op Curaçao gewoond, tot ik 21 was en daarna in Amsterdam ging studeren. Het was niet gemakkelijk, kan ik je vertellen. Om het eiland waar ik met enorm veel plezier mijn hele leven gewoond had, te verlaten. Mijn beste vrienden, mijn ouders, broer en zusje. Om het nog ingewikkelder te maken was ik net een jaar pleegmoeder van een kleine van 1. En mijn ouders vonden het niet zo een goed idee als ze meeging want ik moest mij vooral concentreren op mijn studie. Het was niet gemakkelijk. En eigenlijk, is de heimwee nooit opgehouden, al woon ik al 23 jaar in Nederland.

Ik vloog veel op en neer. Ik denk dat ik, als ik al het geld niet aan de KLM én aan KPN had uitgegeven, zonder een lening een woning had kunnen aanschaffen. Een van de eerste dingen die ik kocht toen ik in Nederland kwam wonen was geen wasmachine maar een faxapparaat. Zodat ik met mijn ouders kon faxen en tekeningen en verhaaltjes van mijn kleine meid kon ontvangen. Hele brieven schreef ik naar mijn zusje en mijn moeder. De rekeningen waren niet grappig. Later, toen ik mijn huidige man leerde kennen, we trouwden en kinderen kregen, bleef ik op en neer vliegen. Ook mijn ouders kwamen geregeld langs. Mijn zusje kwam op een gegeven moment zelf in Amsterdam wonen en studeren. Het maakte het allemaal veel gemakkelijker. Maar als je kinderen krijgt en je familie woont ver weg, voelt het toch anders aan.

Gelukkig waren we in het digitale tijdperk beland. Het hielp dat we konden e-mailen en zelfs konden what’s appen. Dat mijn ouders foto’s van de kinderen via een speciale website konden bekijken. Als ze nog aan stempels deden in paspoorten, zouden de paspoorten van mijn kinderen vol zijn. Inmiddels zijn ze op een leeftijd dat mijn kinderen hun familie in het buitenland ook echt missen. Hoe ga je hiermee om als ouder? Hoe kan je je kinderen steunen als ze het moeilijk hebben en hun grootouder of een tante missen? In deze blog enkele tips:

  • Het helpt als je een foto album maakt met (door je kinderen zelf uitgekozen) foto’s van je familie. Ik weet, het klinkt ouderwets maar een album koop je al voor nog geen euro en via een meerdagen service is het afdrukken van je foto’s niet zo heel duur. Voor kinderen is het fijn om een boekje vol herinneringen in hun handen te kunnen houden.
  • Stimuleer je kinderen om op vaste momenten via bv Skype of What’s app video contact met je familie te hebben. Leg je kinderen ook uit dat als zij tussendoor behoefte hebben aan contact, ze dit kunnen aangeven.
  • Op en neer reizen is (financieel) niet voor iedereen een mogelijkheid. Maar het is voor kinderen wel fijn te weten wanneer het (weer) zover is. Je kunt samen een kalender maken om de maanden, weken of dagen af te tellen.
  • Als kinderen wat ouder zijn, kun je ze ook alleen naar je familie laten reizen. Het klinkt eng en het is ook spannend, ik weet het maar er is echt goede begeleiding aan boord. Daarnaast geeft je kind ook een boost in zijn/haar zelfvertrouwen als ze alleen naar opa/oma of een oom/tante zijn gegaan.
  • Als ouder mag je je eigen emoties ook laten zien naar je kinderen toe. Heimwee is een emotie die erbij kan horen, en juist door je emoties aan je kinderen te laten zien, laat je zien dat je je familie mist. Op deze manier leren ze dat het ook voor hun okay is om emoties te laten zien.
  • Iedereen gaat anders om met gemis. Er is geen goed of fout. Probeer hier begrip voor te hebben.

 

Heimwee gaat nooit helemaal voorbij. Maar hopelijk wordt het voor de kinderen met deze tips net even wat draaglijker en gemakkelijker om ermee om te gaan.

Wil je meer opvoedtips of opvoedadvies? Dit kan door een mail te sturen naar info@parenthing.nl. Op de Parenthing Facebook pagina worden ook regelmatig opvoedartikelen geplaatst.

 

Ik ben Vanessa. Moeder, zus(je), dochter, tante, vriendin, vrouw, orthopedagoog en werknemer van.. Daarnaast ben ik net mijn eigen bedrijf begonnen. Ik heb 1 studerende en 2 jonge kinderen en houd van schrijven. Mijn kinderen, maar vooral het leven maken dat ik mij geïnspireerd voel om- vooral op een luchtige manier- verhalen te schrijven. Minimaal 3 keer per maand plaats ik een nieuwe blog op mijn site http://ikbenouder.nl  of op de Facebookpagina opvoedblogsikbenouder.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie