Worstelen met vermoeidheid

Stel jezelf voor.

Ik ben Joyz. 31 jaar. En ik woon in Brabant samen met mijn vriend.

 

Hoe heet je onderneming of wat voor baan heb je?
Ik heb mijn eigen praktijk de Seksualiteitscoach. Met mijn praktijk geef ik vrouwen de seksuele voorlichting die zij nooit hebben gehad, maar iedere vrouw op haar 16e had moeten krijgen. Veel vrouwen voelen zich onzeker, hebben vragen of lopen tegen problemen aan in hun liefdesleven. Hen geef ik advies en tips zodat zij meer gaan genieten, vertrouwen in zichzelf en dat liefdesleven krijgen waar zij gelukkig van worden. www.seksualiteitscoach.nl
 

Wat heb je meegemaakt in je leven?

Vanaf mijn 12e heb ik last van chronische vermoeidheid. Ik was altijd zo moe dat ik geen hele dagen naar school kon. Tijdens mijn studie ging het iets beter, omdat ik minder lange dagen had. Maar toen ik moest gaan werken, hield ik het niet vol. Mijn vermoeidheid maakte het moeilijk voor mij om financieel onafhankelijk te zijn. Mijn sociale leven werd steeds kleiner. Ik kon niet zomaar naar mijn vriendinnen toe, want die energie had ik niet. En ook in mijn relaties zorgde dat voor veel onbegrip en was het moeilijk omdat ik door mijn vermoeidheid erg beperkt en helaas vaak ook niet op mijn gezelligst was.

 

Hoe ben je daar uit gekomen?

Ongeveer 4 jaar geleden ging alles mis voor mijn gevoel. Op mijn werk ging het niet goed, ik mistte mijn vriendinnen en mijn relatie ging over. Mijn leven stond op zijn kop. Ik ben toen voor de zoveelste keer naar de dokter gegaan, want ik wist echt niet hoe ik verder moest. De huisarts heeft toen de diagnose cvs (chronisch vermoeidheidssyndroom) bij me gesteld en me doorverwezen naar het revalidatiecentrum. Na 16 jaar weggestuurd worden met je ‘je bent helemaal gezond, ik kan niets voor je doen’ gebeurde er eindelijk iets. Eindelijk was er iemand die me het gevoel gaf dat ze me geloofde en ik geen aansteller was.

Een ‘medicijn’ is er niet voor, maar de huisarts wilde me wel helpen om er zo goed mogelijk mee om te gaan. Om ervoor te zorgen dat ik er zo min mogelijk last van had. In het revalidatiecentrum werd ik begeleid door een psycholoog, fysiotherapeut en een ergotherapeut. Met hun hulp ging ik weer in mezelf geloven. Ook hebben ze me geholpen om minder streng voor mezelf te zijn en meer naar mijn lichaam te luisteren. Tot dat moment wist ik niet dat ik vooral heel boos was op mezelf en door mijn perfectionisme mezelf nooit goed genoeg vond. Door een stapje terug te nemen, lukte het me om uiteindelijk veel meer te gaan doen. Door beter te plannen en meer van de kleine dingen te genieten, werd het makkelijker om de dagen door te komen. Door naar mijn lichaam te luisteren en te accepteren werd de vermoeidheid veel minder een last. Mijn leven werd rijker en weer leuk. In die periode ben ik onder andere een opleiding tot seksualiteitscoach gaan volgen. Eerst gewoon uit interesse, omdat ik zelf ook zo geploeterd had in mijn liefdesleven. Later bleek ik er zoveel voor mezelf uit te halen en het zo leuk te vinden, dat ik ook andere vrouwen hiermee wilde helpen en er mijn werk van heb gemaakt.

 

Zou je het anders aanpakken als je het allemaal opnieuw over mocht doen?

Dat vind ik een moeilijke vraag. Natuurlijk was het fijn geweest als ik niet 16 jaar lang met die vermoeidheid had hoeven te worstelen. Misschien dat ik nu meer artsen zou raadplegen en me minder makkelijk weg zou laten sturen zonder hulp. Maar aan de anderen kant ben ik wel op dit punt in mijn leven gekomen door wat ik allemaal heb meegemaakt. Door de weg die ik heb afgelegd weet ik goed wat belangrijk voor me is, wat ik leuk vind, waar ik voldoening uit haal. En dat zijn de dingen waar mijn leven nu op gebaseerd is. Daardoor ben ik misschien wel veel gelukkiger dan ik anders was geweest. En denk ik dat ik ook beter ben in mijn werk en een leuker persoon ben voor mijn omgeving.

 

Welk advies geef je andere vrouwen die het op dit moment zwaar in hun leven hebben?

Het komt het goed. Blijf in jezelf geloven. Lukt het je niet alleen, blijf dan zoeken naar de juiste mensen die je wel kunnen en willen helpen. Er komt dan vanzelf een dag waarop je wakker wordt en je jezelf realiseert dat het leven nog leuker en mooier is dan je ooit had kunnen wensen.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie