Tag Archief van: miskraam

Waarom een sterke vrouw (niet) om hulp vraagt

Wat is dat toch dat wij vrouwen het moeilijk vinden om om hulp te vragen wanneer we het zwaar hebben?

Voor mij is het inmiddels jaren geleden dat ik na 2 miskramen de keuze maakte om mijn wens voor een tweede verder onvervuld te laten. Dat klinkt simpel, maar dat was het niet. Ik had het er bij tijd en wijle knap moeilijk mee en zat helemaal niet lekker in mijn vel. Toch probeerde ik gewoon door te gaan.

Achteraf gezien had ik hulp toen goed kunnen gebruiken, maar op dat moment vond ik dat ik het zelf moest doen dus vroeg ik niet om hulp.
Door de jaren heen ben ik hierin (tijdens mijn opleiding tot psychosociaal therapeut, terwijl ik dat zelf totaal niet zag aankomen) stap voor stap geheeld. En nu zie ik veel vrouwen in hun eentje worstelen met hun pijn en verdriet rond miskramen en een (nog) onvervulde kinderwens. Maar ook buiten mijn expertise valt het me op dat veel vrouwen niet om hulp vragen als ze het moeilijk hebben.

Je vraagt niet om hulp omdat je sterk moet zijn

Je schuift het voor je uit en probeert het weg te stoppen. Omdat je vindt dat je sterk moet zijn. Omdat je er nu geen tijd voor hebt.
Maar vooral omdat je bang bent dat het verdriet je overspoelt als je er bij stil gaat staan. Dat je ‘instort’. Omdat je niet wilt huilen en jezelf ‘zwak’ vindt als je om hulp vraagt.
Dus hou je je emoties eronder.

Maar weet je, op deze manier maak je van je emoties een hogedrukpan. En door het weg te stoppen stop je ook een stuk van jezelf weg. Want ook je fijne emoties komen niet meer onder het deksel uit en zo ontneem je het jezelf om voluit te leven.
Je bent als het ware aan het autorijden met de handrem erop. Dan kom je wel vooruit, maar je moet het gas wel dieper intrappen. En dat kost je veel energie. Zoveel dat je er zelfs een burn-out van kunt krijgen.

Even terug naar die hogedrukpan. Als je er niet af en toe wat stoom uitlaat, knalt de deksel er ineens af en dan overspoelt het je inderdaad. Maar zo hoeft het niet te gaan.
Het helpt om er op momenten die je zelf kiest er wat stoom uit te laten, dat vermindert de druk. En als je niet weet hoe mag je daar hulp bij vragen. Alleen hebben we dát vaak niet geleerd.
Maar waarom zou je jezelf geen hulp gunnen? Het kan echt makkelijker en je hoeft er niet in je eentje mee te worstelen.

Om hulp vragen is geen zwakte

Het is normaal dat je niet alles zelf kunt. Je gaat toch ook naar de slager of de supermarkt voor je vlees en je boodschappen? Koopt schoenen in de winkel. Laat je haren knippen door de kapper. Omdat je dat zelf niet kunt. Hoe komt het dan dat je denkt dat je het zelf moet kunnen als het om je psychische gezondheid gaat?
Je hoeft niet alles zelf te doen en het hoeft ook niet in 1x perfect te zijn, je mag oefenen. Lopen hebben we ook allemaal geleerd met vallen en opstaan… en af en toe een helpende hand om aan te lopen.
Je bent niet ‘zwak’ als je om hulp vraagt. Het zien van waar je hulp bij kunt gebruiken is juist een hele sterke eigenschap.

Gun jezelf hulp

Heb jij een miskraam gehad of is je kinderwens [nog] onvervuld en heb je het daar soms moeilijk mee? Ik help je er graag bij, want je hoeft het niet alleen te doen.
Hier lees je alles over de manieren waarop ik je kan helpen om je pijn en verdriet te helen. Gun jezelf hulp, ook als je het moeilijk hebt op andere gebieden.
Je bent het waard.

Irene Otto

Ik ben Irene Otto en ik help vrouwen die een miskraam (of meerdere) hebben gehad of die hebben moeten kiezen om een zwangerschap af te breken, om die ervaring te helen.
Zodat je ervaart dat je er niet alleen voor staat, dat je weet hoe je kunt omgaan met alle emoties, met je omgeving en hoe je weer sterker door het leven kunt, zónder weg te hoeven stoppen wat je is overkomen en hoe het je raakt.

Website: www.praktijkjanna.nl
FB pagina: https://www.facebook.com/PraktijkJanna/
Twitter: https://twitter.com/Janna_PSB
Instagram: https://www.instagram.com/irene.otto/
Lees ook het artikel Een kind is geen kind? van Irene

Waarom je je met een (nog) onvervulde kinderwens minder vrouw voelt

Zwanger worden, het lijkt zo romantisch en door de media wordt ons vaak het beeld voorgeschoteld dat het ‘vanzelf’ gaat. Hoe vaak hoor je iemand niet zeggen ‘en dan nemen we een kind’… Maar zo gemakkelijk gaat het niet bij iedereen. Wist je dat 1 op de 6 stellen niet binnen een jaar zwanger is?

Als er bij jou een hele weg aan vooraf gaat om zwanger te worden, als je een miskraam hebt gehad, of zelfs meerdere, dan doet dat een boel met je. Als vrouw is je lichaam ingericht op het doorgeven van leven. Wanneer dat niet zomaar lukt raakt dat je diep.

In de steek gelaten door je lichaam

Na een miskraam voelen veel vrouwen zich in de steek gelaten door hun lichaam.
Je voelde je zwanger… je hebt niets gemerkt en ineens gaat het mis. Als jij daar last van hebt, weet dan dat je niet de enige bent.

Ook als je niet zomaar [weer] zwanger wordt, of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of mola-zwangerschap hebt gehad voel je dat vaak alsof je lichaam je in de steek laat. Je gaat je afvragen waarom jouw lichaam niet kan wat andere vrouwen schijnbaar moeiteloos kunnen…

Behandelingen hebben ook impact op het vertrouwen in je lichaam

Als je in de Medische Molen terecht komt om zwanger te worden krijg je al snel te maken met allerlei behandelingen. En de meeste van die behandelingen gebeuren in jouw lichaam. Dat heeft niet alleen direct invloed op bijvoorbeeld je hormoonhuishouding, het raakt je ook op een diepere laag.

Jij moet je openstellen en allerlei artsen enzovoorts toegang geven tot je lichaam, en dan ook nog eens het meest intieme deel daarvan. Daar doen we vaak wel ‘makkelijk’ over, en je hebt ook weinig keus, maar toch grijpt het vaak diep in in de relatie tot je lichaam.
Daarbij ben je het plezier in seks vaak al een tijdje kwijt. Door al dat ‘gedoe’ voel je je minder vrouwelijk en heeft het vertrouwen in je lichaam een deuk opgelopen.

Je weet niet meer wat je nu eigenlijk voelt

In een wereld waarin anderen ‘zomaar’ zwanger lijken te worden zijn er doorlopend confrontaties met jouw gemis en verdriet en dat kan je soms behoorlijk emotioneel maken. Je eerste reactie is vaak om die emoties weg te drukken en je te richten op [opnieuw] zwanger worden, je kinderwens is er immers nog steeds.
Door blijven gaan en je emoties bij tijd en wijle wegdrukken, het verdriet om je onvervulde kinderwens en/of je miskraam, de impact van behandelingen… Je houdt je groot en toch merk je dat je stukje bij beetje het contact kwijt bent geraakt met wat je nu eigenlijk voelt.

Hoe krijg je het vertrouwen in je lichaam weer terug?

Hoe doorbreek je dan dat patroon?
Ga oefenen met luisteren naar de signalen die je lichaam je geeft. En stop met worstelen in je eentje, zoek contact met andere vrouwen die weten wat je doormaakt.
Wanneer je de signalen van je lichaam niet langer negeert komt er weer rust in je leven. Je krijgt meer energie je vrouwelijkheid kan weer stromen. Kortom, je zit weer lekkerder in je vel!

Lijkt het jou fijn om samen te kunnen oefenen met luisteren naar de signalen van je lichaam? En om eens met andere vrouwen te kunnen praten? Vrouwen die weten wat je doormaakt en aan een half woord genoeg hebben?
Dan is de workshop Leer je lichaam weer vertrouwen er voor jou.
Een dagje lief zijn voor jezelf in een klein groepje en een ontspannen sfeer. Met ruimte voor contact met anderen en handvatten voor thuis.

Een paar keer per jaar kun je meedoen aan deze workshop, hier lees je er alles over.

Irene Otto

Ik ben Irene Otto en ik help vrouwen die een miskraam (of meerdere) hebben gehad of die hebben moeten kiezen om een zwangerschap af te breken, om die ervaring te helen.
Zodat je ervaart dat je er niet alleen voor staat, dat je weet hoe je kunt omgaan met alle emoties, met je omgeving en hoe je weer sterker door het leven kunt, zónder weg te hoeven stoppen wat je is overkomen en hoe het je raakt.

Website: www.praktijkjanna.nl
FB pagina: https://www.facebook.com/PraktijkJanna/
Twitter: https://twitter.com/Janna_PSB
Instagram: https://www.instagram.com/irene.otto/?hl=nl
Lees ook het artikel Een miskraam, vruchtbaarheidsproblemen. Waarom raakt dat je zo diep? van Irene

Een kind is geen kind?

Als je een kind hebt en dat is een jaar of twee oud, krijg je vaak de vraag ‘Wanneer komt de tweede?’ Alsof het normaal is dát er een tweede komt als die eerste er eenmaal is.
Liefst ook een beetje dicht op elkaar ‘want dat is zo leuk, dan kunnen ze samen spelen’. De meeste mensen hebben het idee van ‘Één is maar alleen’ en ‘Is dat niet zielig, enigst kind?’ We staan al snel klaar met onze oordelen…

Het ideale plaatje

Een gezin met 2 kinderen is voor de meeste mensen het ideale plaatje. En dat ideale plaatje wordt al gauw de norm. Veel of misschien wel alles is erop ingesteld. Gezinsabonnementen voor dierentuinen, pretparken enz. Reclames op tv en in tijdschriften… je ziet bijna altijd 2 kinderen in zo’n gezin.
Behalve die ongevraagde opmerkingen kan ook dát behoorlijk confronterend zijn als jij graag een tweede wilt maar het lukt niet.

Het lijkt wel of je pas meetelt met 2 kinderen

Twee kinderen is niet voor iedereen vanzelfsprekend, soms lukt het niet of is je gezondheid de reden dat je ervoor kiest om niet nóg een kind te willen.
Omdat het grootbrengen van één kind al een uitdaging is als je chronisch ziek bent, omdat je jezelf tijdens de zwangerschap 9 maanden binnenstebuiten hebt gekotst, omdat je een postpartum depressie hebt gehad en niet meer durft of misschien om een andere reden.

En dan is er ook nog een groep bij wie het niet lukt om een tweede te krijgen. Soms is er voor het krijgen van de eerste al een heel traject met behandelingen nodig geweest. En dat daar een kind uit geboren is wil echt niet altijd zeggen dat dat een tweede keer ook zal lukken…
En zelfs als de eerste is geboren uit een spontane zwangerschap komt het voor dat zwanger worden daarna niet meer lukt of dat je meerdere miskramen achter elkaar krijgt.

‘Wees blij dat je al een kind hebt’

Als die tweede niet lukt of je één of meer miskramen krijgt, krijg je van je omgeving vaak juist weer te horen dat je blij moet zijn dat je er al één hebt… En ook die vraag wanneer bij jullie de tweede komt blijf je af en toe horen. Alsof je het nooit goed kunt doen…

En natuurlijk ben je blij met je kind. Maar er is óók verdriet om het gemis van die tweede, om het feit dat je je kind geen broertje of zusje kunt geven. Zelfs als je er –zoals ik en mijn lief- uiteindelijk voor kiest om je wens voor een tweede onvervuld te laten.
En hoe lang het ook geleden is, dat gemis kan af en toe weer de kop opsteken. Want in een wereld waarin een gezin met 2 kinderen de norm is, zijn er doorlopend confrontaties met het feit dat jij er géén 2 hebt. En die confrontaties kunnen ook na járen soms nog pijn doen, je had het immers graag anders gezien.

Onzichtbaar gemis

Het zou goed zijn als we ons meer realiseren dat 1 kind niet altijd een keuze is. En dat dat een pijnpunt kan zijn voor de ander.
En… dat geldt net zo goed voor een gezin met 2 kinderen. Als je altijd de wens hebt gehad voor een groot gezin en het blijft bij twee kinderen is dat óók een onzichtbaar gemis. Misschien nog wel onzichtbaarder in een wereld waarin twee kinderen de norm is.

Als je gezin nog incompleet voelt

Wanneer je gezin niet de vorm heeft gekregen die jij graag had gewild kun je het daar nog lang moeilijk mee hebben. Je rouwt om een onzichtbaar gemis en daar kun je je heel eenzaam in voelen. Maar je hoeft het niet alleen te doen, weet dat je bij mij ook terecht kunt voor begeleiding en ondersteuning om je pijn en verdriet te helen.

Irene Otto

Ik ben Irene Otto en ik help vrouwen die een miskraam (of meerdere) hebben gehad of die hebben moeten kiezen om een zwangerschap af te breken, om die ervaring te helen.
Zodat je ervaart dat je er niet alleen voor staat, dat je weet hoe je kunt omgaan met alle emoties, met je omgeving en hoe je weer sterker door het leven kunt, zónder weg te hoeven stoppen wat je is overkomen en hoe het je raakt.

Website: www.praktijkjanna.nl
FB pagina: https://www.facebook.com/PraktijkJanna/
Twitter: https://twitter.com/Janna_PSB
Instagram: https://www.instagram.com/irene.otto/?hl=nl

Lees ook het artikel Een miskraam, vruchtbaarheidsproblemen. Waarom raakt dat je zo diep? van Irene

Vruchtbaarheidsproblemen, een miskraam… waarom raakt dat je zo diep?

Als je niet zomaar zwanger wordt of als je zwangerschappen steeds mislopen dan raakt dat je vaak diep. Nu denk je misschien dat dat is omdat je kinderwens heel diep zit, maar dat is niet de enige reden.
Door vruchtbaarheidsproblemen, een miskraam of herhaalde miskramen word je geraakt in je vrouw-zijn. Vrouwelijkheid en vruchtbaarheid zijn al aan elkaar gekoppeld sinds de oudheid, en die koppeling zit daarmee in ons collectief onbewuste. Geen wonder dus, als bij jou je kinderwens niet makkelijk vervuld wordt, dat je daardoor zo diep wordt geraakt.

Vrouw-zijn en moederschap

Ook nu nog steeds wordt vrouw-zijn in onze samenleving voor een groot deel geïdentificeerd met moederschap, veel meer dan man-zijn met vaderschap.
We vragen heel makkelijk aan een vrouw; heb je kinderen? En let maar eens op hoe vaak vrouwen in een voorstelrondje noemen dat ze moeder zijn. We hangen er als vrouw een groot deel van onze identiteit aan op.

Laatst sprak ik iemand wiens kinderwens na jaren nog steeds niet is vervuld hierover. Zij gaf als voorbeeld dat je zelfs in zelfhulpboeken hiermee geconfronteerd wordt. Dan lees je in zo’n boek dat waar jij nu aan werkt, dat dat later ook je kinderen ten goede komt.
Het gemak en de vanzelfsprekendheid waarmee er vanuit wordt gegaan dat iedereen kinderen zou krijgen, daar word je keer op keer op keer op keer mee geconfronteerd. En dat doet pijn. Iedere keer weer.
Want als je geen moeder wordt, wat word je dan?

Door vruchtbaarheidsproblemen voel je je minder vrouwelijk

Als je vruchtbaarheid een probleem blijkt te zijn voel je je minder vrouwelijk. Als het steeds misgaat raak je ook het vertrouwen in je lichaam steeds meer kwijt. En door de behandelingen en al dat gepruts aan je lijf wordt je lichaam ook steeds meer een object.
En daarmee raak je steeds meer verwijderd van je eigen vrouwelijkheid. De sleutel om je dan weer beter te voelen zit in je weer verbinden met je vrouwelijke energie, met je zachtheid, met je creatie-kracht.

Denken en voelen, doen en zijn

In een wereld waarin DOEN veel waarde heeft, is het niet makkelijk om de verbinding met je vrouwelijkheid weer terug te vinden.
In onze westerse wereld zijn we ons behoorlijk mannelijk gaan gedragen. Denken en beredeneren zijn verankerd in ons schoolsysteem, de ratio is een groot goed. En als je altijd maar druk bezig bent, ben je blijkbaar belangrijk.

Als ons iets heftigs overkomt zoeken we naar redenen en oplossingen, we moeten sterk zijn en doorgaan. Emoties stoppen we vaak weg omdat we ze niet willen voelen en huilen zien we als een zwakte.Maar als je niet wilt voelen en in je hoofd schiet, raak je steeds verder van je vrouwelijkheid en je heelheid verwijderd. En op den duur kom je dan met jezelf in de knoop. En dat kan soms zó ver gaan dat je door je vruchtbaarheidsproblemen in een burn-out terecht komt. Maar denken én voelen, doen én zijn, dat heb je allebei nodig.

Je ervaring helen

Je zult inmiddels wel begrijpen dat je niet echt verder komt met alleen praten óver, je hebt het ook nodig om weer contact met je lichaam te maken en stukje bij beetje je gevoel weer toe te laten. En dat hoeft niet altijd zwaar te zijn. Dat is precies waarom ik in mijn begeleiding ook lichaamsgerichte oefeningen bied, op een speelse en luchtige manier. Of dat nu tijdens een workshop is, in het online programma Rust rond je misgelopen zwangerschap of in een persoonlijk begeleidingstraject. Op mijn website lees je er meer over.

En wil je de ervaring van je misgelopen zwangerschap helen? Doe dan mee aan de Opkikker-10-daagse. Je krijgt dan 10 dagen lang een kort filmpje met een kleine opdracht om je op te kikkeren. Want je verdriet en je emoties verdringen werkt niet.
Wel kun je je focus verleggen door ook naar het positieve te gaan kijken. Zodat naast je pijn en verdriet, dat er soms gewoon is, er ook weer ruimte komt voor plezier, voor een lichtpuntje in je dag. We starten op maandag 19 februari. Doe je ook mee? Meld je dan hier aan voor deze fijne opkikker: www.opkikker10daagse.nl 

Irene Otto

Ik ben Irene Otto en ik help vrouwen die een miskraam (of meerdere) hebben gehad of die hebben moeten kiezen om een zwangerschap af te breken, om die ervaring te helen.
Zodat je ervaart dat je er niet alleen voor staat, dat je weet hoe je kunt omgaan met alle emoties, met je omgeving en hoe je weer sterker door het leven kunt, zónder weg te hoeven stoppen wat je is overkomen en hoe het je raakt.

 

Website: www.praktijkjanna.nl
FB pagina: https://www.facebook.com/PraktijkJanna/
Twitter: https://twitter.com/Janna_PSB
Instagram: https://www.instagram.com/irene.otto/

Lees ook het artikel Met wie kun je praten over je miskraam? van Irene

Hoe we samen het taboe rond miskramen kunnen doorbreken

Een miskraam. We weten dat het voorkomt, maar als je het niet zelf hebt meegemaakt heb je er meestal geen idee van hoe diep het je raakt…
Weet je dat 1 op de 4 vrouwen in haar leven te maken krijgt met een miskraam? (Of soms zelfs meerdere.)
Dan is het best gek om te bedenken dat we het vaak niet weten van elkaar. Ik ben ervan overtuigd dat dat anders kan. Over de impact van een misgelopen zwangerschap mag gepraat worden, dat hoeft niet te worden weggestopt.

Oktober is in Amerika Pregnancy& Infant Loss Awareness Month, met 15 oktober als speciale gedenkdag. Iedereen wordt die dag uitgenodigd om om 19:00 uur een kaarsje aan te steken voor de ongekende en gemiste kindjes en die kaarsjes minstens een uur te laten branden. Zo gaat er –door het tijdsverschil- een golf van licht over de wereld.
Ook in ons land mag er nog altijd meer openheid komen rond de impact van het verliezen van je ongekende kindje tijdens de zwangerschap, daarom roep ik zoveel mogelijk vrouwen op om in oktober hun steentje bij te dragen aan het bespreekbaar maken van miskramen. Heb jij een miskraam gehad, recent of al langer geleden en wil je helpen zichtbaar maken hoeveel vrouwen dit treft? Dat kun je doen op verschillende manieren.

1. Steun elkaar via Ik had een miskraam

Laat zien dat jij die ene in 4 bent. Dat kan door #ikhadeenmiskraam en #1opde4 te gebruiken op alle social mediakanalen, en/of door afbeeldingen te delen die ik straks ga verspreiden via Facebook en Instagram. Ook kun je anderen een hart onder de riem steken en de stilte helpen doorbreken door de nieuwe Facebook pagina Ik had een miskraam te liken.

2. Doe mee aan de Wave of Light

Je kunt je eigen ongekende kindjes herdenken tijdens de Wave of Light. Doe je hieraan mee, laat het dan zien door in het evenement op Facebook aan te geven dat je ‘gaat’ en plaats 15 oktober een foto van jouw kaarsjes op social media met #waveoflight #ikhadeenmiskraam #1opde4 (En hashtags kun je ook in je Facebookberichten gebruiken, wist je dat?)

3. Voor wie nog een stap wil zetten: Week van de Verbinding

Is jouw zwangerschap nog niet zo lang geleden misgelopen en heb je het gevoel dat je nog een stap kunt zetten omdat je het af en toe nog moeilijk hebt met je emoties, doe dan mee aan de Week van de Verbinding.
Van 9 tot en met 15 oktober krijg je elke dag een mail met een korte video met daarin een leuk opdrachtje of een kleine tip. Dat gaat je helpen om meer verbinding te ervaren, met jezelf en je omgeving én met je ongekende kindje(s). Ga naar www.weekvandeverbinding.nl om je in te schrijven. Behalve een beetje van je tijd kost het je verder niets om mee te doen.
Én: je doet het niet alleen: we doen het met een groep tegelijk, waardoor je ook de kracht van samen gaat ervaren!

Doe je mee op één van deze manieren? Denk niet dat het niet uitmaakt, alle kleine beetjes helpen!

Ook als je zelf geen miskraam hebt gehad kun je helpen het taboe doorbreken

En heb je zelf geen miskraam gehad maar wil je wel helpen om het taboe te doorbreken? Deel dan dit artikel met zoveel mogelijk vrouwen. Er zijn vast vrouwen in jouw omgeving die een miskraam hebben gehad, ook al weet je het misschien niet eens van ze. Samen staan we sterk.

Wat ga jij doen om te helpen? Ik lees het graag in de reacties.

Irene Otto

Ik ben Irene Otto en ik help vrouwen die een miskraam (of meerdere) hebben gehad of die hebben moeten kiezen om een zwangerschap af te breken, om die ervaring te helen.
Zodat je ervaart dat je er niet alleen voor staat, dat je weet hoe je kunt omgaan met alle emoties, met je omgeving en hoe je weer sterker door het leven kunt, zónder weg te hoeven stoppen wat je is overkomen en hoe het je raakt.

Website: www.praktijkjanna.nl
FB pagina: https://www.facebook.com/PraktijkJanna/
Twitter: https://twitter.com/Janna_PSB
Instagram: https://www.instagram.com/irene.otto/?hl=nl

Lees ook het artikel Met wie kun je praten over je miskraam? van Irene

Met wie kun je praten over je miskraam?

Nog steeds taboe

Een miskraam, we staan er liever niet te veel bij stil, we willen graag dat zwanger worden en een kind krijgen vooral leuk is. Hoewel er de laatste jaren wel wat meer aandacht voor miskramen lijkt te zijn hangt er toch nog altijd een sfeer van taboe omheen. Toch krijgt 1 op de 4 vrouwen in haar leven te maken met minstens één miskraam en veel van deze vrouwen voelen zich, mede door de sfeer van taboe, heel eenzaam in hun verdriet.
Wat mij betreft mogen we er best meer open over zijn. Het is niet niks, een miskraam is een verlieservaring en daar rouw je om. Tegelijk begrijp ik het ook als je het niet aan de grote klok wilt hangen en voorzichtig bent met erover praten… je hebt misschien wel ervaring met goedbedoelde, maar pijnlijke opmerkingen vanuit je omgeving en het is toch een intiem onderwerp.

Toch liever zwijgen?

Die voorzichtigheid zie ik ook terug rond bijvoorbeeld mijn Facebook pagina. Ik weet dat veel vrouwen die mij volgen blij zijn met de berichten die ik plaats, maar dat ze er toch vaak voor kiezen om niet of maar heel sporadisch op een bericht te reageren. Omdat ze niet willen dat hun Facebook vrienden dat kunnen zien.
En ik snap dat. Je hebt het misschien niet aan iedereen verteld, of het is al wat langer geleden gebeurd en je wilt niet dat ze denken dat je erin blijft hangen.

Vaak merk je ook pas áls je erover praat dat anderen het ook hebben meegemaakt. Dan komen de verhalen van herkenning van anderen, zelfs van vrouwen bij wie het al lang geleden is.
Zo hoor ik regelmatig verhalen van vrouwen dat hun eigen miskraam voor hun oma een opening is om te kunnen delen dat zij het vroeger ook heeft meegemaakt. Waaruit maar weer blijkt dat je de ervaring met je meedraagt in de rest van je leven.

Waar vind je lotgenoten?

Het liefst zou ik zien dat iedereen maling heeft aan wat anderen misschien wel denken, want zo komen we natuurlijk nooit van dat taboe af… 😉
Maar ik begrijp het wel als je er voor kiest om het alleen met intimi te delen. En juist door erover te zwijgen kun je je extra eenzaam voelen.
Daarom kan het fijn zijn om contact met lotgenoten te hebben.

Ja, ik weet het, lotgenoten-contact… het klinkt zo geitenwollen-sokkerig, maar toch…
Iemand die het ook heeft meegemaakt weet hoe het voelt en heeft vaak aan een half woord genoeg.

Supportgroep misgelopen zwangerschappen

En dat is de reden dat ik een geheime Supportgroep ben begonnen op Facebook. In de Supportgroep kun je elkaar als lotgenoten steunen en inspireren.

Ik heb gekozen voor een geheime groep, zodat niemand van je vrienden kan zien dat je er lid van bent. Er zijn ook andere groepen die besloten zijn, maar dan is het voor je vrienden wel zichtbaar dat je er lid van bent, en dat is nou net het struikelblok voor best veel vrouwen…
Omdat de groep geheim is kun je hem zelf niet vinden. Ik kan je alleen toevoegen als je bevriend met me bent op Facebook, of als je je emailadres doorgeeft waarmee je op Facebook inlogt, dan kan ik je voor de groep uitnodigen via de mail.

Wil jij bij de Supportgroep, dan kun je je hier aanmelden door je mailadres in te vullen. Je kunt me ook een berichtje sturen via de Facebook-pagina van Praktijk Janna, dat is de makkelijkste manier.

Irene Otto

Ik ben Irene Otto en ik help vrouwen die een miskraam (of meerdere) hebben gehad of die hebben moeten kiezen om een zwangerschap af te breken, om die ervaring te helen.
Zodat je ervaart dat je er niet alleen voor staat, dat je weet hoe je kunt omgaan met alle emoties, met je omgeving en hoe je weer sterker door het leven kunt, zónder weg te hoeven stoppen wat je is overkomen en hoe het je raakt.

Website: www.praktijkjanna.nl
FB pagina: https://www.facebook.com/PraktijkJanna/
Twitter: https://twitter.com/Janna_PSB

 

Lees ook het artikel Een miskraam is niet niks van Irene