Met wie kun je praten over je miskraam?

Nog steeds taboe

Een miskraam, we staan er liever niet te veel bij stil, we willen graag dat zwanger worden en een kind krijgen vooral leuk is. Hoewel er de laatste jaren wel wat meer aandacht voor miskramen lijkt te zijn hangt er toch nog altijd een sfeer van taboe omheen. Toch krijgt 1 op de 4 vrouwen in haar leven te maken met minstens één miskraam en veel van deze vrouwen voelen zich, mede door de sfeer van taboe, heel eenzaam in hun verdriet.
Wat mij betreft mogen we er best meer open over zijn. Het is niet niks, een miskraam is een verlieservaring en daar rouw je om. Tegelijk begrijp ik het ook als je het niet aan de grote klok wilt hangen en voorzichtig bent met erover praten… je hebt misschien wel ervaring met goedbedoelde, maar pijnlijke opmerkingen vanuit je omgeving en het is toch een intiem onderwerp.

Toch liever zwijgen?

Die voorzichtigheid zie ik ook terug rond bijvoorbeeld mijn Facebook pagina. Ik weet dat veel vrouwen die mij volgen blij zijn met de berichten die ik plaats, maar dat ze er toch vaak voor kiezen om niet of maar heel sporadisch op een bericht te reageren. Omdat ze niet willen dat hun Facebook vrienden dat kunnen zien.
En ik snap dat. Je hebt het misschien niet aan iedereen verteld, of het is al wat langer geleden gebeurd en je wilt niet dat ze denken dat je erin blijft hangen.

Vaak merk je ook pas áls je erover praat dat anderen het ook hebben meegemaakt. Dan komen de verhalen van herkenning van anderen, zelfs van vrouwen bij wie het al lang geleden is.
Zo hoor ik regelmatig verhalen van vrouwen dat hun eigen miskraam voor hun oma een opening is om te kunnen delen dat zij het vroeger ook heeft meegemaakt. Waaruit maar weer blijkt dat je de ervaring met je meedraagt in de rest van je leven.

Waar vind je lotgenoten?

Het liefst zou ik zien dat iedereen maling heeft aan wat anderen misschien wel denken, want zo komen we natuurlijk nooit van dat taboe af… 😉
Maar ik begrijp het wel als je er voor kiest om het alleen met intimi te delen. En juist door erover te zwijgen kun je je extra eenzaam voelen.
Daarom kan het fijn zijn om contact met lotgenoten te hebben.

Ja, ik weet het, lotgenoten-contact… het klinkt zo geitenwollen-sokkerig, maar toch…
Iemand die het ook heeft meegemaakt weet hoe het voelt en heeft vaak aan een half woord genoeg.

Supportgroep misgelopen zwangerschappen

En dat is de reden dat ik een geheime Supportgroep ben begonnen op Facebook. In de Supportgroep kun je elkaar als lotgenoten steunen en inspireren.

Ik heb gekozen voor een geheime groep, zodat niemand van je vrienden kan zien dat je er lid van bent. Er zijn ook andere groepen die besloten zijn, maar dan is het voor je vrienden wel zichtbaar dat je er lid van bent, en dat is nou net het struikelblok voor best veel vrouwen…
Omdat de groep geheim is kun je hem zelf niet vinden. Ik kan je alleen toevoegen als je bevriend met me bent op Facebook, of als je je emailadres doorgeeft waarmee je op Facebook inlogt, dan kan ik je voor de groep uitnodigen via de mail.

Wil jij bij de Supportgroep, dan kun je je hier aanmelden door je mailadres in te vullen. Je kunt me ook een berichtje sturen via de Facebook-pagina van Praktijk Janna, dat is de makkelijkste manier.

Irene Otto

Ik ben Irene Otto en ik help vrouwen die een miskraam (of meerdere) hebben gehad of die hebben moeten kiezen om een zwangerschap af te breken, om die ervaring te helen.
Zodat je ervaart dat je er niet alleen voor staat, dat je weet hoe je kunt omgaan met alle emoties, met je omgeving en hoe je weer sterker door het leven kunt, zónder weg te hoeven stoppen wat je is overkomen en hoe het je raakt.

Website: www.praktijkjanna.nl
FB pagina: https://www.facebook.com/PraktijkJanna/
Twitter: https://twitter.com/Janna_PSB

Lees ook het artikel Een miskraam is niet niks van Irene