Tag Archief van: #financiënen#

Wake-up call

/0 Reacties/in /door

Wat een maand! Het nieuwe jaar is net begonnen, en ik heb zo mijn planning voor dit jaar. Aan het einde van het jaar had ik mijn beoordelingsgesprek en alles ging goed. Tot ik deze week een verrassend gesprek had met mijn leidinggevende.

Yup, het was even schrikken maar het feitelijk kwam het er op neer dat ik aan sommige dingen harder mocht trekken. Wat meer met mijn vuist op tafel en dat ik ook niet moest vergeten om te lachen. Mijn gedachten dwaalde af naar mijn vorige job. Die modus kende ik, het betekende vaak dat het bedrijf een andere koers ging varen.

Maar heel eerlijk gezegd was ik blij dat ik die modus even in de kast mocht laten. Ik kan namelijk best wel een harde tante zijn, iets wat soms noodzakelijk is, maar niet altijd even leuk voor mijn omgeving. Maar ik moet er aan geloven..het is weer tijd om de modus aan te wenden.

Mijn gedachten dwalen ook af naar de toekomst. Is het misschien zo dat deze harde tante vaker ten tonele moet verschijnen? En wil ik dat wel? Ik ben de laatste weken echt aan het kijken naar mijn karaktereigenschappen. Dat er een nieuw jaar is begonnen met nieuwe voornemens helpt ook wel mee.

Het is niet altijd even makkelijk als vrouw in een mannenwereld, zoals ik jullie al geregeld heb laten weten. De aankomende maanden ga ik de vraag of ik deze modus wel altijd wil voor mezelf, proberen te beantwoorden.

Maar eerst ga ik lekker met de meiden weg, een weekend ontspannen. Want het het eerste wat ik deed na mijn gesprek is het delen met mijn lieve, krachtige, slimme vriendinnen.

Keep you posted!

Xxx Jubes

Meer van mijn avonturen vind je terug op www.djoebs.nl

Sisterhood

/0 Reacties/in /door

Een paar blogs geleden vertelde ik al over een vrouw die ik twee jaar geleden heb ontmoet, en die mijn leven, carreerwise, op zijn kop heeft gezet. Deze vrouw is een van de sterkste zakenvrouwen die ik heb ontmoet en ze maakte me heel snel kenbaar dat de droom die ik voor me zag, weleens werkelijkheid zou kunnen worden.

Een paar weken geleden werd deze droom bevestigd. Ik heb een baan gekregen die nog 1 stapje verwijderd is van de baan waar ik het allemaal voor doe. Voor deze functie had ik vijf jaar uitgestippeld, het werden er drie.  Het grappige is dat een man mij jaren lang geleden heeft gewezen op het bestaan van de functie en hij gaf aan dat hij het voor zich zag dat ik dat ging doen. Ik was toen nog maar amper 17.

Het is grappig dat een man me erop wees, want de baan die ik ambieer is anno nu nog steeds weggelegd voor mannen. Vervelend genoeg zie ik zelf zo weinig vrouwen dat ik me er steeds meer van bewust wordt dat ik  vrouwennetwerken aanwend. Vreemd genoeg kies ik er zelf voor om deze netwerken aan te wenden buiten mijn carrière om. Klinkt vreemd he?

Ik heb deze week urenlang een discussie gevoerd met een vriend over feminisme. Ik ben er namelijk heilig van overtuigd dat als je telkens de nadruk gaat leggen om het feit dat vrouwen in de minderheid zijn op bepaalde posities, je misschien wel iets krijgt wat je niet wilt. Je krijgt, mijn inziens, een soort filantropische toezegging dat een x aantal vrouwen nu ook bepaalde positie willen bekleden. Dat wil je toch eigenlijk helemaal niet?

Ik kies er voor vrouwen op te zoeken buiten mijn werk om. Bij netwerkborrels die eigenlijk bedoeld zijn voor mama ‘s, terwijl ik nog geen mama ben. Met mensen die burn-outs hebben gehad, een geliefde hebben verloren, of op een andere manier die duistere kant van het leven hebben ervaren vormen voor mij een inspiratie. Een inspiratie dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is, niet alles koek en ei. Want dit heb ik ook zelf ervaren.

Al die vrouwen samen vormen voor mij een band van liefde, genegenheid en respect. Een ongeschreven boekwerk over hoe je het leven als vrouw door komt. Een ongeschreven regel dat je elkaar als vrouw gewoonweg niet laat vallen. Want we leven in een wereld waar sommigen de regels van het sisterhood zijn vergete

 

Xxx Jubes

Meer van mijn avonturen lees je terug op www.djoebs.nl

Jasje, dasje…

/0 Reacties/in /door

De laatste tijd heb ik veel zakelijke besprekingen. Deels omdat ik me aan het oriënteren op de financemarkt en deels om mijn communicatieve skills up to date te houden. Eén ding is duidelijk als ik de gesprekken samenvat. Ik opereer duidelijk in een door mannen gedomineerde wereld.

Ik denk terug aan de golf van feminisme die we dit millennium toch echt wel voor de kiezen hebben gehad. De Beyonces en Eva Jineks van deze wereld zijn daar op zijn minst een voorbeeld van. Maar er is een gesprek wat bij mij maar blijft hangen. Het gesprek met die ene vrouw in de jungle van gesprekken met mannen.

Ik ontmoet haar in de business ruimte van een hip hotel. Ik ben wat verlaat, zoals ik haar tien minuten geleden heb gemeld aan de telefoon. Ze stelt me gerust. Ze is in een file terechtgekomen en zal ons gesprek ook niet op de afgesproken tijd halen.

Toch word ik geconfronteerd met een rood verhit hoofd en een klamme handdruk als ik haar ontmoet. Haar rode hoofd steekt af tegen haar gitzwarte haar en haar zachtroze mantelpak en ditto pumps. “Dat klopt. Hebben we zojuist besproken aan de telefoon”.

Ietwat verward neem ik met haar plaats aan een tafel en bestel een muntthee.  Zij bestelt een koffie en tovert een A4 notitieblok uit haar tas. Ik mijn mini-Moleskine. Ik maak geen aanstalten om aantekeningen te maken. Ik nip van mijn ietwat te hete thee.

Het doel vandaag is te netwerken. De dame in kwestie vertelt me over haar bedrijf wat ze een paar jaar geleden heeft opgezet. Ze heeft besloten het bedrijf op te zetten na te hebben gewerkt bij de grootste Amerikaanse bedrijven. Ze wijdt uit over haar twee kinderen. Aan de tafel naast ons kijken een aantal heren op, naar ons. Ik denk aan de stiltecoupé in de trein.

Ze wijdt uit over hoe ze haar kinderen weet te passen binnen haar drukke bestaan. Ze maakt een zenuwachtige indruk. De heren naast ons kijken weer op. Ze zoekt eigenlijk nog mensen om onder te brengen bij klanten. “Als ik jou verkoop…”

Ik onderbreek haar zin. Je verkoopt mij niet. “Jawel”. Weer de heren. “Ik denk dat je bedoelt te zeggen dat je me bij een klant zal onderbrengen?” “Nee”. De ogen van de heren priemen. Ik dwing mezelf de te hete thee te drinken om een pauze in te lassen. We laten dit onderwerp rusten.

Ik begin te vertellen over mijn eigen ambities, mijn genoten en huidige opleiding.  Ze is niet langer geïnteresseerd. Dat ik kinderloos ben laat ik in mijn eigen verhaal gewoon achterwege. We nemen afscheid en weten dat we elkaar nooit meer gaan zien.

Ik maak een stop op de damestoilet. Haarlak, deodorant. Girly stuff. Check. Roze mantelpakjes en ditto pumps. Check. Ambitieuze vrouwen. Check. Gezinsconstructies bepreken als je iemand nog niet zo goed kent. Doe maar niet. Zenuwpezerig gedrag? Achterwege laten.

Ik denk aan mijn mannelijke collega’s in hun gestreken blousen, hun jasje, hun dasje. De een met hier en daar kreukels in de pantalon, de ander met superfoute sokken. Sommigen zo bot als een hark. Sorry dames, ik ben nog even niet klaar om babystuff en werk met elkaar te combineren.

Dus jongens, bedankt voor mijn ietwat botte voorkomen, bedankt voor de props dat ik wel weet wat buitenspel is na zes jaar voetbal en die gesprekken over Marvel- films op de werkvloer…priceless. Dames, bedankt voor de gesprekken over de laatste koopjes bij de Primark, de ideale dagcreme en mijn verijdelde lijnpogingen. Ik kies een zwart mantelpak met gekleurde pumps. En misschien, heel misschien ben ik over een paar jaar wel klaar om babystuff op de werkvloer te bespreken.

 

Xxx

Jubes

Meer van mijn avonturen vind je terug op www.djoebs.nl

 

Failing Forward

/0 Reacties/in /door
“In order to have success you need to fail forward. I’m only more succesfull then you because I’m more willing to fail” zei Nisandeh Neta. Mijn mond viel open, zo had ik het nog nooit bekeken! IJverig schreef ik failing forward in mijn notitieblok. Vanaf nu zou ik elke fout zien als een stap vooruit. Ik zou trots alles doorstaan omdat alle (mis)stappen waarde hebben.

En toen gebeurde het, ik zou voor de eerste keer een blab geven over de Money Adventure Club binnen de Facebookgroep Brilliant Business Babes. Mijn apparatuur had ik van te voren getest: mijn microfoon deed het, mijn camera werkte en ik was er klaar voor. Na mijn uitleg over vijf stappen om meer duidelijkheid te krijgen over je financiën en we overgingen naar het interactieve gedeelte viel mijn verbinding weg. Wat ik ook deed, mijn computer weigerde dienst. Gelukkig ving de host,Nayvary Soeterbeek, dat enorm goed op! Pas in de laatste minuten kreeg ik weer beeld maar geen geluid.

Mijn ‘inner mean bitch’ ging flink tegen mij te keer. Ik probeerde nog voorzichtig: ‘but I’m failing forward.’ Ze lachte mij keihard uit en blafte dat dat leuk was in theorie maar niet in de praktijk. Ze zei nog meer dingen die niet voor herhaling vatbaar zijn… Ik schaamde mij en wilde mezelf verstoppen voor de wereld, totdat ik bedacht dat ik een keus heb. Ik hoef mij niet te wentelen in gêne en onmacht! Ik kan ook uitzoeken waardoor het fout ging en een oplossing vinden. Ik koos er voor om een oplossing te zoeken. Gelukkig, want de tweede blab ging ontzettend goed en was leuk om te doen!

Wat is jouw fail forward moment? En waarvoor kies jij?

MoneyAdventureClub.nl leert vrouwen om met meer gemak en plezier met geldzaken bezig te zijn en financieel vrijer te worden.