Ouder worden……….

Ruim een halve eeuw oud, realiseer ik me meer en meer dat ik tja toch ouder word. Ik zeg toch, omdat ik juist iemand ben die zo iets heeft van “je bent zo oud als je je voelt”, Maar wanneer ik weer eens een sprintje probeer te trekken(hihihihi) naast mijn kleindochter en ik haar weg zie schieten en ik nog opgang moet komen, dan, dan realiseer ik me dat het allemaal niet meer zo makkelijk gaat als voorheen.

Ook wanneer ik op een zaterdag een keer de bloemetje buiten ben gaan zetten, ja gaan zetten en ik laat thuiskom, na 02:00 uur, dan ben ik die zondag en wellicht ook de maandag daarop wel even in de lamme modus.
Vroeger zo’n 40 jaar geleden kon ik vrijdag, zaterdag en zondag gaan stappen. Om vervolgens maandags fris en zelfs fruitig goedemorgen baas te zeggen.
Tegenwoordig ziet het er voor de spiegel ook niet meer zo strak en hemels uit.
Integendeel vloers als je begrijpt wat ik bedoel. S ’morgens uit bed komen, is het nodig even extra te rekken en strekken, om zo het bewegingsapparaat opgang te krijgen. Ook heb ik mij de laatste afgevraagd, zal ik nu dan maar eindelijk beginnen met sporten? Ja, want ook dat is nodig, maar toch poppen er allerlei redenen op, waarom eerder niet dan wel. Redenen van “nee, toch maar niet want dit, dat en dat, maar vooral ik ben moe”.

Dan heb je ook nog die strakke dametjes die in allerlei flitsende pakjes rondlopen. Dit laatste is en dat besef ik ook wel, een slap excuus. Er lopen namelijk ook ronde dames rond, dames die wel de tand des tijds tegen gaan. In ieder geval geven zij tegen gas. Maar dat lichaam van mij oppakken om naar de sportschool te gaan, is wat zwaar. Wat doe je dan?

Pasgeleden was ik weer eens bij de huisarts, niets ernstigs, maar ik zat er weer eens. Er lag een flyer van een wandelgroep op het bureau van de huisarts. Een paar dagen in de week wandelen of fietsen. De huisarts zag mij twijfelen en zei “ja, moet je doen, dat is goed voor je”. Ik durfde de flyer niet terug te leggen en heb het dubbel gevouwen en rustig in mijn zak gedaan en dus meegenomen.

Het ouder worden is niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Je gaat anders om met bepaalde situaties. daar waar anderen, m.n. de jeugd zich druk maken om bepaalde zaken, denk ik soms, pffffff dan een andere keer of laat maar gaan. Dan is het niet voor mij.
De reis van het leven tot nu toe heeft mij gebracht tot waar ik nu ben. Ouder, hahahahaha, zeer zeker zwaarder en veel wat minder makkelijk. Maar ondanks die tand destijds, de snellere vooral jonge omgeving, geniet ik van het leven, vind het leven mooi en heb, ja ja, bijschrijven de flyer van de huisarts uit mijn jas zak gehaald en heb waarachtig contact opgenomen met de wandel-, fietsgroep. En wat denk je, ik heb mijn eerste 7 km wandeling in de benen zitten. Het is nu vrijdag, morgen 09:00 sta ik weer klaar en ga ik wandelen. De daad dus bij het woord gevoegd. Ik ga de strijd aan met mijn excuses en zeker de tand des tijds. En ach leeftijd, it”s just a number.