Eén van de landen met de meeste problemen op het gebied van huiselijk geweld en genderongelijkheid is Bolivia. Je zou het niet zeggen, als je rondloopt. De bevolking is zo vriendelijk en altijd kalm. Maar zeker 70% van de vrouwen heeft hier te maken met seksueel of ander lichamelijk geweld! In 2016 zijn er volgens de officiële bronnen 104 vrouwen vermoord. Doodgeslagen, doodgeschoten of verbrand door hun partners na een geschiedenis van geweld.

Met Mensen met een Missie, een organisatie voor ontwikkelingssamenwerking, reisde ik als fotograaf/reporter af naar Bolivia. Ik wilde de situatie met eigen ogen te bekijken. Met de mensen daar praten en hun verhalen delen met de wereld. Zien hoe wij kunnen helpen. Want dit is niet normaal! Samen met twee andere fotografen, twee antropologen, een vlogger en een blogger hebben we twee weken doorgebracht tussen de lokale gemeenschappen. We werden geïntroduceerd bij vier van de lokale organisaties waar Mensen met een Missie mee samenwerkt. De eerste twee zijn Red de Teologos en Levántate Mujer.

Theologen willen de cirkel van geweld doorbreken

Red de Teologos de Santa Cruz is een netwerk van theologen die op vrijwillige basis les geven op scholen en andere instellingen. Het richt zich met name op jongeren. De meeste kinderen krijgen huiselijk geweld met de paplepel ingegoten. Het is dus belangrijk deze cyclus te onderbreken. Samen met de theologen hebben we het internaat Tekove Katu in Gutierrez bezocht. Deze school is opgezet door een Italiaanse pater, die vooral de inheemse Boliviaanse culturen wil behouden. De jongeren kunnen hier een gratis tweejarige beroepsopleiding volgen en krijgen in het weekend les in “gendergelijkheid”. Hoe kunnen mannen en vrouwen respectvol samenleven. Hiervoor worden zowel Bijbelse als inheemse teksten gebruikt.

De leerlingen krijgen in het weekend les in gendergelijkheid.

José (19) vertelt: “Mijn vader kwam elke dag dronken thuis uit zijn werk en sloeg mijn moeder in elkaar. Later begon hij ook mijn broertjes en zusjes en mij te slaan. Hier leer ik dat ik niet zo’n man als mijn vader hoef te worden”.

José (2e van links) is een voorbeeld voor zijn studiegenoten

Sta op, vrouw!

Levántate Mujer (“Sta op, vrouw”) is werkzaam in verschillende plaatsen in Bolivia. Deze organisatie pakt het geweld tegen vrouwen aan door de ontwikkeling van moeders met kinderen te stimuleren, door te werken aan economische rechtvaardigheid (veel vrouwen mogen niet werken of studeren van hun man) en door het programma “Nee tegen huiselijk geweld” dat in verschillende gemeenschappen wordt uitgedragen. Tijdens de workshops breien en weven hoorde ik de verschrikkelijkste verhalen, maar gelukkig ook happy endings.

Luz (28): “Toen ik zo bont en blauw was geslagen door mijn man dat ik het echt niet meer aankon, ging ik naar de dokter. Hij stuurde me naar huis. “Het is niets”, zei hij”. Daarna is ze bij Levántate Mujer terecht gekomen, waar ze leerde een eigen cateringbedrijfje op te zetten. Inmiddels werkt ze ook als coördinatrice bij Levántate Mujer. Ze helpt andere vrouwen in hun weg van slachtoffer naar survivor en zelfs naar lokale leider.

Hier leren de vrouwen o.a. in hun eigen levensonderhoud te voorzien.

Op Internationale Vrouwendag heb ik vol trots met de vrouwen meegelopen in de demonstratie door Sucre. Hoe bijzonder om te zien dat de Boliviaanse vrouwen, vaak zelf met een verhaal van geweld, massaal opkomen voor hun rechten.

Op ieder vlaggetje de naam van een vermoorde vrouw.

Demonstraties op Internationale Vrouwendag

Het is me wel duidelijk geworden dat door het steunen van Mensen met een Missie en de lokale organisaties er een groot verschil kan worden gemaakt voor de vrouwen in Bolivia. En dat alleen door dit soort projecten langdurig te steunen er een verandering in de ‘traditie’ van geweld teweeg gebracht kan worden. Over de manieren waarop twee andere lokale organisaties, ISEAT en Católicas por el Derecho a Decidir, dit probleem aanpakken, schrijf ik in mijn volgende blog.

Fraukje is portret- en documentairefotografe en zet zich graag in voor goede doelen. Met haar beelden wil ze verhalen verspreiden en ogen openen.