Tag Archief van: zelfstandig

Sisterhood

Een paar blogs geleden vertelde ik al over een vrouw die ik twee jaar geleden heb ontmoet, en die mijn leven, carreerwise, op zijn kop heeft gezet. Deze vrouw is een van de sterkste zakenvrouwen die ik heb ontmoet en ze maakte me heel snel kenbaar dat de droom die ik voor me zag, weleens werkelijkheid zou kunnen worden.

Een paar weken geleden werd deze droom bevestigd. Ik heb een baan gekregen die nog 1 stapje verwijderd is van de baan waar ik het allemaal voor doe. Voor deze functie had ik vijf jaar uitgestippeld, het werden er drie.  Het grappige is dat een man mij jaren lang geleden heeft gewezen op het bestaan van de functie en hij gaf aan dat hij het voor zich zag dat ik dat ging doen. Ik was toen nog maar amper 17.

Het is grappig dat een man me erop wees, want de baan die ik ambieer is anno nu nog steeds weggelegd voor mannen. Vervelend genoeg zie ik zelf zo weinig vrouwen dat ik me er steeds meer van bewust wordt dat ik  vrouwennetwerken aanwend. Vreemd genoeg kies ik er zelf voor om deze netwerken aan te wenden buiten mijn carrière om. Klinkt vreemd he?

Ik heb deze week urenlang een discussie gevoerd met een vriend over feminisme. Ik ben er namelijk heilig van overtuigd dat als je telkens de nadruk gaat leggen om het feit dat vrouwen in de minderheid zijn op bepaalde posities, je misschien wel iets krijgt wat je niet wilt. Je krijgt, mijn inziens, een soort filantropische toezegging dat een x aantal vrouwen nu ook bepaalde positie willen bekleden. Dat wil je toch eigenlijk helemaal niet?

Ik kies er voor vrouwen op te zoeken buiten mijn werk om. Bij netwerkborrels die eigenlijk bedoeld zijn voor mama ‘s, terwijl ik nog geen mama ben. Met mensen die burn-outs hebben gehad, een geliefde hebben verloren, of op een andere manier die duistere kant van het leven hebben ervaren vormen voor mij een inspiratie. Een inspiratie dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is, niet alles koek en ei. Want dit heb ik ook zelf ervaren.

Al die vrouwen samen vormen voor mij een band van liefde, genegenheid en respect. Een ongeschreven boekwerk over hoe je het leven als vrouw door komt. Een ongeschreven regel dat je elkaar als vrouw gewoonweg niet laat vallen. Want we leven in een wereld waar sommigen de regels van het sisterhood zijn vergete

 

Xxx Jubes

Meer van mijn avonturen lees je terug op www.djoebs.nl

Krachtig zelfstandig zijn, of anders…

Zelfstandig zijn:

Dat is zelf beslissingen maken zonder aan iemand boven je verantwoording af te leggen.

Je maakt zelf belangrijke keuze’s als zelfstandige bv: de inrichting creëren, muzieksfeer, formulieren en belangrijke papieren opstellen of ondertekenen, bestellingen van drank of materialen, …

 

Krachtig zelfstandig:

In groep of alleen, je staat op eigen benen. En die kracht voel je als je zelfstandig bent. Je groeit in persoonlijkheid. Door duizenden punten die je bijleert, fouten die je verbeterd, en zaken die je perfectioneert. Je kan je ogen sluiten voor de cijfers, maar het is beter dat je je ogen opent, wijd open de hemel afturend…

Geloof in jezelf als zelfstandige! Heb moed en wees dapper. Want je kan dit! Maar vergeet niet dat zelfstandig zijn ook een kwestie is van hulp durven vragen. Je moet ook kunnen toegeven dat je fouten maakt. Niet iedereen is perfect. Maar je moet je fouten kunnen herkennen, en er vooral kunnen uit leren. Je moet elke dag geïnteresseerd zijn en willen bijleren.

Met alleen al een grote brok aan doorzettingsvermogen kan je veel bereiken!

 

Maar soms loopt het anders:

Als donkere wolken de zon wegdrijven kan zelfs de regenboog spoorloos zijn. Er lijkt geen einde en geen licht te zijn in de donkere tunnel van miserie. En al wil je al je moed bij elkaar sprokkelen, soms raak je die gewoon kwijt. Geen oplossingen meer. Het is over en uit. En dan loopt het anders af…

Soms is een stap terug zetten geen schande.

Gezondheid, gezin, familie, inkomen, … andere dingen kunnen soms aan prioriteit winnen. Dan neem je een keuze om je zelfstandigheid te laten vallen. Dan ga je voor iemand anders werken = je daalt in de ladder. Je werkt nu voor een baas, en gehoorzamen zal je.

Je hebt dan wel terug een vaste financiële zekerheid, geen honderden formulieren na sluitingstijd, niet meer denken aan de btw, en andere kwesties, maar het is niet hetzelfde meer… Je mist het zelfstandig zijn. Nu heb je steeds het gevoel een ijzeren hand boven je hoofd te hebben…

Soms denk je: andere tijd, andere plaats. Als… En misschien ooit weer? Maar dat mag je niet te lang doen. Iedereen mag dromen, maar je moet leven in het nu. Dankbaar zijn voor wat je nu bereikt hebt.

Zelfstandigheid, zoet of bitter, wie geproefd heeft raakt die herinnering nooit meer kwijt.

 

Zijn deze gevoelens voor jullie ook herkenbaar?

 

Silvy

 

Van reorganisatie tot eigen baas

Femke is dit jaar, na 25 jaar voor hetzelfde bedrijf te hebben gewerkt, op haar vijftigste verjaardag als zelfstandig ondernemer begonnen. Met een duwtje in de rug van een grootscheepse reorganisatie. Ik vroeg haar naar haar ervaringen. Hoe zag haar leven er vijf jaar geleden uit en hoe ziet ze zichzelf over vijf jaar?

 

Vijf jaar geleden

Femke werkte bij een groot internationaal bedrijf met wereldwijd zo’n 50.000 medewerkers. Ze was er 25 jaar geleden klein begonnen, maar door hard werken en verschillende opleidingen had ze een goed betaalde managerspositie verworven. Ze vertelt: “Eigenlijk had ik de ideale baan. Zelfstandig. Creatief. Mijn functie was Global Editorial Manager. In de communicatie dus. Ik voelde me als een vis in het water in een rol waar bedrijfsjournalistiek en het bedenken en neerzetten van communicatiecampagnes samenkwamen. Ik had de leukste baan bij het bedrijf! Bovendien had ik veel leuke collega’s om me heen, waar ik op terug kon vallen.”

De ene deur dicht…

De laatste twee jaar verdwenen de zelfstandigheid en de creativiteit volledig. Ze maakten plaats voor processen en procedures. “Nou gedij ik niet zo lekker op processen en procedures”, vertelt Femke verder. “Mijn leuke collega’s waren al eerder weg gereorganiseerd. Dus toen de zoveelste reorganisatie ook voor mij heel dicht in de buurt kwam, was dat eigenlijk op het juiste moment. Ik dacht: Wat ik toen zo leuk vond, kan ik ook zelfstandig doen.”

Een bijzondere vijftigste verjaardag

… de andere deur open

Op 3 april 2017, op haar vijftigste verjaardag, schreef ze zich in bij de KvK. Vonk Tekst & Design was geboren. Op haar visitekaartje noemt Femke zichzelf Tekstschrijver, webbouwer, communicatieprofessional en creatieve duizendpoot. Ze schrijft en redigeert op dit moment teksten voor websites, maar ook voor offline. Eerder schreef ze o.a. al Planet Jesse en Oma vertelt.

Planet Jesse bestaat uit een serie verhalen over het leven met haar zoon Jesse, die een vorm van autisme heeft. Planet Jesse staat bol van de ontroerende, moeilijke maar vooral hilarische momenten die moeder en zoon samen beleven op hun ontdekkingsreis om elkaar te leren begrijpen. In Oma vertelt heeft Femke het verhaal van haar eigen oma tijdens de oorlogsjaren opgetekend. Oma woonde in Rotterdam en moest vluchten voor de bombardementen. Ze wilde het nooit meer over ‘die rotoorlog’ hebben, maar kort voor haar dood heeft ze toch haar ervaringen gedeeld. Schokkende verhalen, maar wederom met een goede dosis humor.

Uit: Planet Jesse

Femke houdt dus van een persoonlijke aanpak. “Ik zou het ook leuk vinden om weer eens een communicatieproject op te pakken. En om me meer te verdiepen in digitale marketing.” Ze zit dan ook niet stil en blijft zichzelf steeds verder ontwikkelen.

Ik vraag Femke of ze een tip heeft voor startende ondernemers: “Ja. Hou er rekening mee dat de stoep niet meteen vol staat met klanten. Ik heb gelukkig een aardig zakcentje meegekregen van mijn oude werkgever en mijn man heeft een goedlopend bedrijf. Maar zorg dat je een buffer hebt. Ofwel door geld opzij te hebben, ofwel door nog enkele dagen ergens anders te werken. Ik realiseer me nu eigenlijk pas goed hoeveel geld ik elke maand op mijn rekening kreeg. Geld is niet zaligmakend, maar de hypotheek moet natuurlijk wel betaald worden.”

Over vijf jaar jaar

“Hoe ik wil dat mijn leven er over vijf jaar uitziet? Dat ik stinkend rijk ben natuurlijk”, grapt Femke. “Nee, ik hoop dat ik dan goed mijn eigen brood kan verdienen met leuke projecten. Mensen blij kan maken.” Ze werkt vanuit huis en wil dat ook blijven doen. “Ik heb geen behoefte aan personeel, maar ik zou het wel leuk vinden om een vast team van mede-ondernemers om me heen te hebben. Om samen projecten neer te zetten. Zelfstandig zijn en vrijheid hebben, dat vind ik het belangrijkst. En dan maakt het eigenlijk niet eens zoveel uit wat ik doe.”

Femke is ook regelmatig te vinden op haar vaste stek aan het Meer van Lugano in Italië. “Gelukkig ben ik voor mijn werk niet locatiegebonden. Misschien zit ik binnenkort nog veel vaker in Italië! En verder zie ik mezelf over vijf jaar wel aan dit bureau, met mijn hond aan mijn voeten.” Jip de labrador-pup vindt het best.

Jip, de mascotte van Vonk Tekst & Design

Fraukje is portret- en documentairefotograaf en altijd op zoek naar ‘portretten met een verhaal’. Ze is ook de zus van Femke.