Tag Archief van: #Covid-19

And the Covid-19 Saga continues.

Nou continues. Naast Covid-19 speelt er op het moment meer.
Bijvoorbeeld discriminatie, diversiteit, inclusie, zwart-wit te noemen.
Heftig de gebeurtenis(sen) die hieraan vooraf ging(en) nou ja vooraf.
Het gaat om een gebeurtenis die het vuurtje wat al (voor iedereen is het anders) langer smeulde aanwakkerde.
Amerikaanse beelden, van een witte man die een zwarte man arresteerde (hebben we al veel vaker gezien of over gehoord), maar die knie, oh die knie op de nek van die (zwarte) man. Wat een verschrikkelijk beeld.
Het heeft me dagen gekost dat beeld een plek te geven.
De vele keren dat het in de media voorbij kwam maakten het niet gemakkelijk dit de bekende plek te geven.

Aan de andere kant why would i.
Ja waarom. Het houdt ons wakker, scherp. Scherp zodat we de “strijd” niet uit het oog verliezen.
Dat we niet in slaap dutten.
Overigens veroordeel ik ten stelligste de vele plunderingen die r zijn geweest en niet te vergeten de vele haat zaailingen over en weer. Mensen, dat gaat nergens over.
Afleiding van waar het werkelijk over gaat. De dialoog die gevoerd moet worden.
Met als centrale vragen, waarom gebeurt dit (voor degene die de geschiedenis niet kennen en/of niet begrijpen).
Een andere vraag is, hoe gaan we verder met elkaar, hoe pakken we dit gezamenlijk aan.
Het is een gezamenlijk probleem.
Iedereen en ja iedereen raakt het op welke manier dan ook, positief/negatief.
Alleen al het feit dat het lijkt alsof iedereen ten tijde van de piek periode (demonstraties dood George Floyd) Covid-19 vergeten was.
Op sommige momenten leek de sociale distantie voor een aantal mensen niet te bestaan. Alsof ik in een tijdmachine had gezeten. Waarin ik elke ochtend wakker werd met het nieuws over Covid-19, de minister president, de onderzoeken naar vaccins, etc. etc., in welke landen het aantal besmettingen weer sky high was, tussen door de verkiezingen in Suriname (zucht) werd ik nu anders wakker.
Namelijk wat is het nieuws t.a.v. racisme, discriminatie, diversiteit, want dat beheerste het nieuws.

Op het moment van schrijven is het enigszins rustig, althans zo lijkt het.  Ik schrijf zo lijkt het, want ik weet dat er achter de vele schermen nog volop aan één en ander gewerkt en gediscussieerd word, over dit alles en iedereen bezighoudend probleem. De één meer dan de ander. Bedrijven die (nu pas, lijkt het) zich gaan beraden over diversiteit, politieke partijen die plots bedenken dat en zich ook nu pas uitspreken over het feit dat de traditionele partijen vrij wit zijn.
Vooral in de top. Het onderwijs bemoeit zich er ook tegen aan (dit mag wat mij betreft nog veel intensiever) en een nog niet genoemde groep, maar oh zo belangrijk de jongeren.
Daarom is onderwijs een mooi bruggetje naar de jongeren. Die staan ook op en spreken zich uit. De groep is ook zeer gemêleerd. Ik heb het idee dat mijn generatie min of meer verloren is en dat er winst te behalen valt bij en met de jongeren.
Ik ben blij en hoop dat deze “strijd” niet verloren gaat. Dat wij gezamenlijk deze “strijd” tegen racisme, discriminatie, meer diversiteit, ook in de top blijven voeren, want racisme/discriminatie en het gebrek aan diversiteit zijn een aantal gezamenlijke tegenstanders van ons allen.
Net zoals de Covid-19 die wij in deze racisme oorlog absoluut niet mogen vergeten. Covid-19 voelt (en dat is mijn eigen persoonlijke gevoel) als een sluipmoordenaar die anytime kan toeslaan, pffffffff.

So take care of your self, be safe for yourself and others. Be kind! 

Geschreven door Marion Ubbergen.