Normaal!

Opvoeden. Het is mijn ding. Niet alleen omdat ik er dagelijks mee te maken heb als moeder maar ook omdat ik er mijn levensmissie van heb gemaakt om opvoeders waar ik kan te helpen. Van huis uit ben ik orthopedagoog maar ik werk voornamelijk vanuit de preventieve sector. Ik wil opvoeders op een zo laagdrempelig mogelijke manier voorzien van opvoedinformatie en hulp daar waar wenselijk en nodig. En daarom vind ik het zo leuk dat ik als vaste blogger iedere maand over dit onderwerp mag vertellen.

Ik heb er dus jaren voor gestudeerd en leer nog steeds. Maar toch blijft opvoeden lastig. En het is niet altijd leuk. En dat mag gerust gezegd worden. Opvoeden is niet altijd gemakkelijk! Hoe blijf je dan positief? Terwijl het ene kind aan je been staat te springen, huilend om dat ene snoepje terwijl je al 1200 keer nee hebt gezegd, en je baby juist op dat moment honger begint te krijgen? Ik zal jullie in de komende blogs praktische tips meegeven over diverse onderwerpen voor opvoeders met kinderen van verschillende leeftijden. Maar het begint bij jezelf!

Deze keer zal ik mij daarom focussen op het goed voor jezelf zorgen. Dat wordt enorm vaak vergeten. Of wij weten het wel maar door de orde én de hectiek van de dag verdwijnt het op de achtergrond. Toch pleit ik ervoor om het weer op de voorgrond te krijgen. Want het is dé basis. Nu zal ik wellicht een vreemde vergelijking maken maar voor iemand als ik met enorme vliegangst is het een actueel voorbeeld. Als je een vliegreis gaat maken en naar de veiligheidsinstructies luistert, geven de stewardessen het volgende aan: “mocht de druk in de cabine wegvallen, zorg er als eerst voor dat je het zuurstofmasker eerst voor jezelf opdoet, dan voor een ander”.

Het opvoeden van kinderen werkt op dezelfde manier. Want is je batterij leeg, dan zit je niet lekker in je vel. Dan heb je een kortere lont en zeg of doe je wellicht dingen tegen je kinderen waar je direct spijt van hebt. Wij willen als moeder altijd het beste voor onze kinderen, en je bent een betere en uitgeruste ouder als je goed voor jezelf zorgt. Ja, ook als je schuldgevoelens hebt (en die mogen er zijn) als je op je vrije dag je kindje naar het kinderdagverblijf brengt. Of als je een opvoed-vrije dag neemt door lekker naar de sauna te gaan, lang in bad te liggen als de kinderen slapen (of wakker zijn) of gezellig bij of met een vriendin een kopje thee gaat drinken in de stad.

Het is nodig om op het podium te staan, om jezelf op de voorgrond te positioneren en je batterij op te laden. Je mag er namelijk zijn! Je bent niet alleen opvoeder/ouder maar ook vriendin van en wellicht wel partner van. Je bent ook jezelf en had ook een leven voor je kinderen kreeg. Maak gebruik van je netwerk en durf om hulp te vragen als je vragen hebt. Een vliegtuigrit kent turbulentie. Het opvoeden van kinderen ook. Het verloopt niet altijd vlekkeloos en het erover hebben, al is het tegen jezelf in de spiegel, kan al opluchten. Ik vind het juist krachtig- en geen teken van zwakte- als een ouder om hulp vraagt. Samen sta je namelijk sterk!

Mocht je vragen hebben over de opvoeding (dit kan klein of groot zijn), durf ze te stellen. Dat mag anoniem maar ook als reactie op deze blog.

Ik ben Vanessa. Moeder, zus(je), dochter, vriendin, vrouw en werknemer van.. Ik heb 2 jonge kinderen en houd van schrijven. Mijn kinderen maar vooral het leven maken dat ik mij geïnspireerd voel om- vooral op een luchtige manier- verhalen te schrijven. Ieder weekend plaats ik een nieuwe blog op mijn website: http://ikbenouder.nl