Parijs, Zaventem, Rusland, Spanje, Charlottesville. In de 6-8 uur dat je ’s nachts aan het slapen bent, gebeurt er een hoop in de wereld. En helaas is het tegenwoordig niet altijd prettig nieuws. De een op de andere aanslag wordt er gepleegd en zelden vallen er geen doden of gewonden. Terroristen hebben één doel en dat is zoveel mogelijk slachtoffers maken; kinderen of volwassenen, het maakt ze allemaal niets uit. Wij als ouders en volwassenen schrikken er enorm van, maar hoe denken wij dat het onze kinderen beïnvloedt?

Veel is het antwoord. De media is er namelijk niet meer alleen op papier. Dus worden onze kinderen, ook degenen die nog niet kunnen lezen, ermee geconfronteerd. Tegenwoordig wordt zelf op het Jeugdjournaal uitgebreid aandacht besteedt aan alle terroristische daden. Gelukkig wel op een gecensureerde manier maar wat veel ouders én scholen zich niet realiseren is dat het Jeugdjournaal bedoeld is voor leerlingen van de bovenbouw. Ja, dat klopt, de bovenbouw. En helaas is het geen uitzondering dat kinderen al in groep 3 geconfronteerd worden met het Jeugdjournaal. Wees dus alert in wat je kind te zien krijgt; niet alleen thuis maar zeker ook op school.

Maar hoe ga je in gesprek met je kind als er weer iets vreselijks is gebeurd in de wereld? Ga je gesprek wel aan? Het antwoord is ja, want het Jeugdjournaal is niet de enige mediakanaal die het heeft over wat er allemaal gaande is. Als je in de auto zit met je kinderen en er is weer een uur om, dan is het één van de eerste onderwerpen die op het nieuws besproken wordt. Het is dus goed om met je kinderen erover te praten maar er zijn wel een aantal aandachtspunten. Bij deze een aantal tips op een rij:

• Houd rekening met de leeftijd van je kinderen, tegen je tienjarige praat je toch anders dan tegen je vierjarige. Vanaf een jaar of zes zijn kinderen zich bewuster van wat er allemaal speelt om hen heen en kan je aan hen vragen wat zij hebben gehoord en hoe zij erover denken. Dit zijn mooie startmomenten om het met je kind erover te hebben. Met je puber kan je juist samen naar het nieuws kijken en het er dan samen over hebben
• Wees eerlijk naar je kinderen toe, als zij met vragen komen, probeer dan (leeftijdsafhankelijk) antwoord te geven op hun vragen. Als je kind je de vraag stelt of ook in Nederland een aanslag gepleegd kan worden, zeg dan geen ‘nee’. Want eerlijk is eerlijk, wij weten het gewoon niet. Let wel op de leeftijd van je kind, peuters kunnen niet zoveel met deze informatie en kunnen er direct wat groters van maken in hun hoofdje
• Let goed op wanneer en waar je over hetgeen er gebeurd is, spreekt. Vlak voor het naar bed gaan zijn niet de juiste momenten om over dit soort onderwerpen te praten
• Kinderen nemen snel angsten van ouders over. Het is begrijpelijk dat je als ouder je erg veel zorgen maakt, realiseer je je echter dat je kinderen deze angsten ook direct overnemen. Het is echter wel goed om aan kinderen te laten zien dat je als ouder ook gevoelens hebt en dus verdrietig bent van wat er gebeurd is
• Wees voorzichtig in je uitspraken. Kinderen kijken op tegen jullie als hun ouders en nemen daarom ook alles over wat jullie zeggen.

Heb je naar aanleiding van deze blog nog vragen, schroom niet om mij een vraag te stellen. Dit kan door mij een mail te sturen (vloanjoe@hotmail.com).

Ik ben Vanessa. Moeder, zus(je), dochter, tante, vriendin, vrouw, orthopedagoog en werknemer van.. Ik heb 1 studerende en 2 jonge kinderen en houd van schrijven. Mijn kinderen maar vooral het leven maken dat ik mij geïnspireerd voel om- vooral op een luchtige manier- verhalen te schrijven. Ieder weekend plaats ik een nieuwe blog op mijn website: http://ikbenouder.nl